Sunday, March 25, 2007

Οιωνοί....

Με είχε πάρει ο ύπνος χθες και ξύπνησα στο 19ο λεπτό του αγώνα... Ο αγώνας ήταν 1-0 υπέρ της εθνικής μας και η ομάδα έδειχνε να παίζει καλά... Τότε είδα κάτι που με έκανε να αλλάξω κανάλι... Είδα το περιβραχιόνιο του αρχηγού που φόραγε ο Νικοπολίδης. Κόκκινο με ένα ανοιχτόχρωμο "C"... Σαν να φορούσε την σημαία της Τουρκίας στο μπράτσο... Δεν ξέρω γιατί, αλλά μου φάνηκε άσχημος οιωνός....





Γύρισα ξανά στον αγώνα - με βαριά καρδιά - όταν πλέον ήταν 1-4 υπέρ των Τούρκων... Από ό,τι έμαθα ο Νικοπολίδης είχε αρκετά μεγάλη ευθύνη στα γκολ...

Οιωνοί...

Σημείωση: Οι φωτογραφίες είναι από το Sportime: Ελλάδα-Τουρκία σε εικόνες.

Tuesday, March 20, 2007

Κινδυνεύει η Δημοκρατία;

Νομίζω ότι πρέπει να ξεκινήσω αυτά που θέλω να πω με μια εισαγωγή... Αρχικά, λοιπόν, πρέπει να δηλώσω ότι δεν είμαι "Αριστερός", δηλώνω, όμως, "αναρχοφιλελεύθερος". Με εκφράζει, δηλαδή, μία ιδεολογία η οποία - όπως έχω καταλάβει - μπορεί να πάρει διάφορες θέσεις στον πολιτικό χάρτη... Κομματικά, όμως, βρίσκομαι "στον αέρα", παρότι έχω έντονο κομματικό παρελθόν (και μην μου πει κανένας για την Φιλελεύθερη Συμμαχία).

Έπεσε το μάτι μου την Παρασκευή - αν δεν κάνω λάθος - σε ένα κειμενάκι στην δεύτερη σελίδα της Ελευθεροτυπίας με το οποίο ο αρθρογράφος έθετε το ερώτημα εάν κινδυνεύει η δημοκρατία μας από μερικούς κουκουλοφόρους για να καταλήξει στο συμπέρασμα πως όχι... Αν ψάξει κανείς στο διαδίκτυο θα βρει και άλλες παρεμφερείς αναλύσεις με το ίδιο συμπέρασμα... Εγώ, μάλλον, θα στενοχωρήσω κάποιους, γιατί η δική μου άποψη είναι πως στην πραγματικότητα η δημοκρατία κινδυνεύει!!

Είμαι ενάντια σε κάθε μορφή βίας, πράγμα που έχω εκφράσει πολλές φορές εδώ μέσα, χωρίς αυτό, όμως, να σημαίνει ότι αδυνατώ να κατανοήσω τους μηχανισμούς που την προκαλούν... Επίσης πιστεύω ότι στην δημοκρατία όλοι οι ιδεολογικοί χώροι είναι απαραίτητοι, ακόμα και αυτοί που δεν πιστεύουν σε αυτήν, από την άκρα δεξιά έως την άκρα αριστερά...

Παρότι πιστεύω στην οικονομία της αγοράς, θεωρώ απολύτως απαραίτητους τους αγώνες της αριστεράς... Είναι συνήθως ο καταλύτης που διαφυλάσσει ότι η εξέλιξη δεν θα γίνεται ανεξέλεγκτα... Ως γνήσιος φιλελεύθερος, άλλωστε, είμαι ενάντια σε κάθε μορφής μονοπώλιο, είτε είναι εμπορικής φίρμας είτε ιδεολογίας...

Οι κουκουλοφόροι, λοιπόν, θέτουν την δημοκρατία σε κίνδυνο γιατί ενοχοποιούν την αριστερά... Θέτουν την δημοκρατία σε κίνδυνο γιατί δίνουν το δικαίωμα στο κράτος να αντιδράσει με βία χωρίς πολιτικό κόστος... Όποιος πιστεύει ότι ο μέσος πολίτης θα έβαζε πιο πάνω τους αγώνες της αριστεράς από την νιρβάνα της καθημερινότητας του μάλλον - σκοπίμως - αυταπατάται...

Υ.Γ.: Στην γνωστή επωδό των κομμάτων της αριστεράς περί κρατικής προβοκάτσιας θα απαντήσω ότι ήμουνα και εγώ συνδικαλιστής στο πανεπιστήμιο και ξέρω... Άλλωστε είναι η συνηθέστερη δικαιολογία σε τέτοιες περιπτώσεις... Τα ίδια δεν λένε και οι οργανωμένοι οπαδοί στα γήπεδα;

Πίσω από τις λέξεις...

Χρωστάω τις εξής λέξεις: "απόδραση, χωρισμός, διακοπές, τρελοκομείο, τύψεις" στον Monte Cristo, "συρτάρι, μύθος, θυροτηλέφωνο, σκηνή, κουράγιο" στην Xalara, και "θυμώνω, ζάλη, φαγητό, ξύλα, καρφιά" στην Katerina ante portas...

Ο ελεύθερος χρόνος είναι πολυτέλεια για μένα, αυτές τις μέρες, οπότε προσπάθησα να φτιάξω κάτι σουρεαλιστικό...


Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο Μηχανικό της Ατλαντίδος

Οι τύψεις θυμίζουν απόδραση, το φαγητό την λύση
Με καρφιά στην σκηνή, αδυνατεί να κατανοήσει την υπέρτατη φύση.
Θηροτηλέφωνο χτυπάει, «διακοπές» φωνάζω «έχει πάει!!»
Με περισσό κουράγιο ανοίγω συρτάρι, η ζάλη όμως με χαλάει…
«Μύθος είναι» λέω και θυμώνω, σε τρελοκομείο με μαντρώνω…
Ξύλα απλώνω, τον χωρισμό γεφυρώνω..

Θήρα 19.03.2007

Friday, March 16, 2007

Η Παλιά Παναγιά στο Εμπορειό

Όποιος βρεθεί βράδυ στο Εμπορειό, θα παρατηρήσει, ψηλά στον παραδοσιακό οικισμό, φωτισμένο ένα ψηλό καμπαναριό. Είναι το καμπαναριό της εκκλησίας της Παλιάς Παναγιάς... Ένα πανέμορφο θέαμα το βράδυ...

The Steeple of "Palia Panagia" in the night



Υ.Γ.1: Περισσότερα για την εκκλησία όταν συλλέξω πληροφορίες...
Υ.Γ.2: Η δεύτερη φωτογραφία (το καμπαναριό την ημέρα) είναι από τον Οδηγό της Σαντορίνης (Santorini Guidebook 2006) που βρίσκεται στην ισοσελίδα www.santorini.net.

Thursday, March 15, 2007

Σπονδή στο Φεγγάρι...

Βάλθηκε ο καιρός να με διαψεύσει ή εγώ βιάστηκα να μιλήσω για καλοκαίρι... Εδώ και μερικές μέρες ο άνεμος στην Σαντορίνη είναι τόσο δυνατός που δεν μπορείς να σταθείς... Αποκορύφωμα χθες το βράδυ που κόπηκαν τα καλώδια κοντά στο σπίτι μου και μείναμε το βράδυ χωρίς ρεύμα... Άσε που - καλά κάνουν οι άνθρωποι - δεν ρισκάρει κανένας από την ΔΕΗ να ανέβει στην κολώνα να τα φτιάξει... Οπότε προβλέπω να μείνουμε και σήμερα χωρίς ρεύμα... Αύριο, το μετεωρολογικό δελτίο λέει ότι ο αέρας μειώνεται αρκετά... Να δούμε...

Εγώ αποφάσισα να βάλω μερικές φωτογραφίες από την πρόσφατη πανσέληνο, ως "σπονδή" προς το φεγγάρι, μπας και κάνει καλό καιρό...





Wednesday, March 14, 2007

Τι είναι τελικά ο "Γουλάς";

Πριν από μερικές μέρες είχα γράψει ένα κείμενο για την θέα από τον Γουλά, ο οποίος είναι ένας τετραγωνικός χαρακτηριστικός πύργος στο καστέλι του Εμπορειού που προστάτευε τους κατοίκους από τους πειρατές την περίοδο της Τουρκοκρατίας... Θέλοντας, όμως, να γράψω και λίγα πράγματα για την ιστορία του, ρώτησα κάποιους ντόπιους να μου πουν από που προέρχεται το όνομα αυτό... Κανένας δεν ήξερε να μου πει... Το μόνο που ανακάλυψα ήταν ότι δεν υπάρχει ένας "Γουλάς" στην Σαντορίνη, αλλά έτσι λένε όλους τους πύργους στα καστέλια... Αυτό με μπέρδεψε περισσότερο, γιατί στην αρχή πίστευα ότι "Γουλάς" είναι κάποιο τοπωνύμιο ή κάποιο ιστορικό πρόσωπο...







Την απάντηση στους προβληματισμούς μου έδωσε μια ιστοσελίδα του Πανεπιστημίου Πατρών που αναφερόταν στο Κάστρο του Γουλά στην Νεστάνη της Αρκαδίας. Εκεί αναφέρεται το εξής: "Πάνω στο χαρακτηριστικού σχήματος ύψωμα Γουλά ή Κουλά (=οχυρό), όπως αναγραφόταν σε παλαιότερα έγγραφα,..."... Αυτή, είναι λοιπόν η εξήγηση... Η λέξη "γουλάς" προέρχεται από την Τουρκική λέξη "kule" που σημαίνει "πύργος". Από την ίδια λέξη προέρχονται τα ονόματα πολλών πύργων που υπάρχουν στην Ελλάδα, όπως για παράδειγμα το Γεντί Κουλέ (Εφτά Πύργοι) στην Θεσσαλονίκη...

Υ.Γ.: Για Τουρκικο - Αγγλικό λεξικό δείτε εδώ.

Tuesday, March 13, 2007

Γιατί οι γυναίκες έχουν δύο χέρια;




Μου το έχουν στείλει με e-mail εδώ και κάποιο καιρό, αλλά είπα να περάσει πρώτα η γιορτή της γυναίκας και μετά να το βάλω... Έμπλεξα και με τα πυραμιδοπαίχνιδα...


[ENG] Why women have two hands?

Sunday, March 11, 2007

Blog-ο-παίχνιδα...

Μου έχουνε πετάξει διάφορα μπαλάκια τελευταία, αλλά έχει πέσει πολύ δουλειά και όλο το ανέβαλα να γράψω... Σήμερα, που είναι Κυριακή, κάτι θα προσπαθήσω να κάνω...

5+5+5+5=20 Πράγματα για μένα...

Έχω ήδη γράψει 15, αλλά μετά από παρότρυνση του Drizzt Do'Urden, πρέπει να γράψω άλλα 5 και, όπως έχω ήδη δηλώσει πολλές φορές, άλλο που δεν θέλω!! Η ματαιοδοξία είναι και αυτή μέσα στα πέντε χιλιάδες προτερήματα μου...

Έχουμε και γράφουμε (δεν κολλάει το "έχουμε και λέμε"):

1. Όταν ήμουνα μικρούλης, πριν το νηπιαγωγείο, οι γονείς μου - εργαζόμενοι και οι δύο - με στείλανε σε παιδικό σταθμό... Μετά από δύο - τρεις μήνες κάλεσαν τους γονείς μου στον σταθμό και τους ζήτησαν να με πάρουν από κει μιά για πάντα... Για να είναι σίγουροι ότι δεν θα ξαναπατήσω το πόδι μου εκεί, επέστρεψαν στους γονείς μου όλα τα χρήματα - μέχρι τελευταίας δεκάρας - που είχαν πληρώσει για όσο καιρό ήμουνα στον σταθμό... Αν με ρωτήσετε δεν μπορώ να σας απαντήσω τι είχε γίνει... Εγώ θυμάμαι τον εαυτό μου ότι ήμουν ένας άγγελος!! Την άποψη αυτή μάλλον δεν συμμερίζεται ο τότε ιερέας της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στο Ναύπλιο, που όσες φορές βρέθηκα εκεί, μετά την Θεία Λειτουργία με κυνήγαγε για εξορκισμό...

2. Ο νονός μου πέθανε, όταν ήμουνα πάρα πολύ μικρός, από καρκίνο... Όταν ρώτησα την μητέρα μου πως πέθανε ο νονός μου, η μητέρα - μάλλον μη ξέροντας τι έπρεπε να μου πει - μου είπε το εξής απίστευτο: "κατάπιε μια μύγα"... Αυτό ήταν!! Για μήνες αργότερα, κάθε φορά που έβλεπα καμιά μύγα ή ζουζούνι να πετάει μπροστά από το κεφάλι μου έφτυνα σαν ποδοσφαιριστής στο γήπεδο... Ηθικό δίδαγμα: Μην λέτε ηλίθια πράγματα στα παιδιά σας...

3. Ήμουνα από αυτούς που αύξαναν τις στατιστικές του Νίκου Φώσκολου στην τηλεόραση... Ναι, ναι... Ξέρω σας φαίνεται απίστευτο... Όταν, όμως, γύριζα από την δουλειά και καθόμουν λίγο στον υπολογιστή, είχα την τηλεόραση πλάτη και θέλοντας να ακούω κάτι στα ελληνικά το μόνο που έβρισκα λίγο ενδιαφέρον ήταν η "Λάμψη" του Φώσκολου... Βέβαια ο Φώσκολος έχει γράψει και την αγαπημένη μου ηρωική ατάκα σε ελληνική ταινία... Είναι εκείνο το λογύδριο του αρχηγού του επιτελείου στην ταινία "Κοντσέρτο για πολυβόλα"... Σήμερα έχω αντικαταστήσει την λάμψη με την Μεξικανική εκδοχή της Μαρίας της άσχημης... Εντάξει... Ντρέπομαι...

4. Έχω τρέλα με τα εκκεντρικά πουκάμισα με κεντητές διακοσμήσεις... Δεν έχω αγοράσει και δεν έχω φορέσει ποτέ, αλλά τρελαίνομαι να τα βλέπω στις βιτρίνες... Μεγάλη τρέλα, όμως, έχω και με τα πουκάμισα που θυμίζουν 18ο αιώνα... Επίσης δεν έχω φορέσει ποτέ και ούτε πρόκειται...

5. Χρόνια τώρα φοράω την ίδια κολόνια... Είναι η Kouros του Υves Saint Laurent. (Yves, τα 10000 ευρώ για την διαφήμιση μπορείς να τα καταθέσεις στον λογαριασμό μου)

Με την σειρά μου, δίνω την σκυτάλη, να πουν πέντε πράγματα για τους εαυτούς τους οι: Vanesssa, Moschos, CybberEddie, Monte Christo, και Myriam.

Τα επτά θαύματα του κινηματογράφου...

Το μικρόφωνο μου το έδωσε ο Αλητόβιος, ο Tsopanis και η Ανατολή και εγώ πρέπει να πω τις εφτά πιο αγαπημένες μου ταινίες...

Λοιπόν, αφού ευχαριστήσω, τους γονείς μου, το μωρό μου και την Ακαδημία, οι ταινίες είναι οι εξής:

1. Η πρώτη ταινία είναι δύο ταινίες... Ξέρω ακούγεται τρελό... Είναι το "Love Affair" του 1939, το οποίο μου αρέσει εξίσου πολύ με το remake του 1957, "An Affair to Remember"... Η υπόθεση είναι η εξής: Ένας διάσημος playboy και μια Αμερικανίδα γνωρίζονται πάνω σε ένα πλοίο που ταξιδεύει προς Νέα Υόρκη. Ερωτεύονται και παρότι και οι δύο είναι αρραβωνιασμένοι και έτοιμοι να παντρευτούν, αποφασίζουν να δώσουν ραντεβού πάνω στο Empire State Building σε έξι μήνες, αν έχουν καταφέρει να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα στις ζωές τους...




Στην πρώτη ταινία πρωταγωνιστές ήταν ο Charles Boyer και η Irene Dunne, ενώ στην διασκευή ο Cary Grant με την Deborah Kerr... Υπάρχει και διασκευή του 1994 με τον Warren Beatty και την Annette Bening, αλλά απέχει πολύ από τις δύο πρώτες ταινίες...

2. Η δεύτερη ταινία είναι ένα αριστούργημα του παγκόσμιου κινηματογράφου... "Breakfast at Tiffany's" (1961), με τον George Peppard και την Audrey Hepburn στον ρόλο της απίστευτης Holly Golightly... Στην τελευταία σκηνή με τον γάτο έχω ρίξει απίστευτο κλάμα... (Εντάξει, έχω και εγώ τις αδυναμίες μου). Η υπόθεση είναι βασισμένη σε νουβέλα του Truman Capote και μας μεταφέρει στην Νέα Υόρκη του εξήντα...




3. Από τις ρομαντικές κομεντί, περνάμε στις κωμωδίες... Σειρά, λοιπόν, έχει η ταινία "Come September" (1961) με τον εκπληκτικό - σε αυτήν την ταινία - Rock Hudson και την Gina Lollobrigida... Το τραγούδι "multiplication" του Bobby Darin, ο οποίος είναι και από τους πρωταγωνιστές της ταινίας, είναι από τα αγαπημένα μου rock 'n'roll κομμάτια...



4. Η γαλλική - πρώτη - εκδοχή του "ο πατέρας μου ο ήρωας" ή "Mon père, ce héros" (1991) με τον Gérard Depardieu, είναι από τις ταινίες που με έχουν κάνει να γελάσω πάρα πολύ. Έχω την αίσθηση ότι τόσο η γαλλική, όσο και η μετέπειτα αμερικάνικη - με τον ίδιο πρωταγωνιστή - δεν έκαναν και καμία ιδιαίτερη επιτυχία... Εγώ, πάντως, τοποθετώ την γαλλική εκδοχή μέσα στην αγαπημένη μου επτάδα...



Ο Gérard Depardieu πηγαίνει την κόρη του, η οποία ζει με την πρώην γυναίκα του, πασχαλινές διακοπές στον Μαυρίκιο... Η κοπέλα, για να εντυπωσιάσει ένα νεαρό όμορφο αγόρι, του λέει ότι ο πατέρας της δεν είναι στην πραγματικότητα ο πατέρας της, αλλά ο εραστής της και ότι είναι μυστικός πράκτορας, ο οποίος την έσωσε από τον κόσμο των ναρκωτικών... Οι παρεξηγήσεις που δημιουργούνται βγάζουν πολύ γέλιο...

5. Άλλη μια γαλλική κωμωδία... Ειλικρινά πιστεύω ότι στις κωμωδίες οι Γάλλοι είναι απίστευτοι... Μην ξεχνάμε ότι πάρα πολλές Αμερικάνικες κωμωδίες που έκαναν επιτυχία βασίστηκαν σε γαλλικές ταινίες... Λοιπόν, η ταινία, η οποία συνδυάζει κωμωδία και δράση, λέγεται "Wasabi" (2001) και πρωταγωνιστής, ένας από τους αγαπημένους μου, ο Jean Reno...



Ο σκληροτράχηλος γάλλος αστυνομικός Hubert Fiorentini (Jean Reno) ανακαλύπτει ότι έχει γιαπωνέζα κόρη...

6. Η αγαπημένη μου ταινία δράσης είναι το "Payback" (Ανοικτοί λογαριασμοί) με τον Mel Gibson...



O Poter (Mel Gibson) μαζί με την γυναίκα του και τον φίλο του κλέβουν την κινέζικη μαφία... Η γυναίκα του και ο φίλος του, όμως, τον πυροβολούν και τον αφήνουν να πεθάνει... Επιβιώνει, όμως και καταστρώνει την εκδίκηση του... Η ταινία σε κρατάει συνέχεια σε ένταση, χωρίς όμως να της λείπει καθόλου το χιούμορ...

7. Για το τέλος άφησα μια ονειρική ταινία ή το "Dreams" του Akira Kurosawa...



Το κομμάτι της ταινίας στο οποίο ζωντανεύουν τα έργα του Van Gogh είναι πραγματικά ένα όνειρο...

Με την σειρά μου, δίνω το μικρόφωνο για το παιχνίδι με τις ταινίες στους: Didymous skulls, Xalara, Convinced, Estarian, Θαλασσομπερδεμένη, An-Lu, Jojo.

Το παιχνίδι με τις λέξεις...

Έκλεισε τα βλέφαρα του... Έπρεπε να είναι για λίγο... Λιγότερο και από μια στιγμή... Είχε, όμως, ανάγκη να πάρει την σκέψη του από αυτήν την παραφροσύνη... Έπρεπε να βάλει μπροστά στα μάτια του κάτι όμορφο... Το είχε τόσο ανάγκη...

Δίπλα του το μόνο που μπορούσε να ακούσει ήταν κραυγές πόνου... Ήταν το μόνο που ξεχώριζε... Ο ήχος της μάχης ήταν τόσο συχνά μέσα στα αυτιά του που τον είχε συνηθίσει... Μόνο της κραυγές του πόνου δεν άντεχε... Και τις άκουγε τόσο συχνά!!

Μέσα του ήξερε ότι όλα ήταν ένα λάθος... Είχε πάψει να έχει πίστη σε όλους και σε όλα... Το μόνο που τον ενδιέφερε πλέον ήταν να επιβιώσει και να γυρίσει σε εκείνη...

Άνοιξε τα βλέφαρα του και σηκώθηκε.... Η μάχη δεν είχε τελειώσει ακόμα...


Την σκυτάλη την πήρα από την Μενεξεδιά και την δίνω στους: Marialena, Ανατολή, Civil, Σοφία, Καλό Λύκο, και οι πέντε λέξεις είναι: αδελφός, αίμα, απρόσωπος, καιρός, τέρμα. Το παιχνίδι είναι απλό: με τις πέντε λέξεις πρέπει να δημιουργήσεις κάτι, όπως μία ιστορία ή ένα ποίημα.

Υ.Γ.1: Με τόσα πυραμιδοπαίχνιδα που μαζεύτηκαν δεν θα κάνουμε τίποτα άλλο όλη μέρα...
Υ.Γ.2: Έσπασα τον γνωστό Κανόνα Προστασίας Οικογενειακής Ειρήνης, που έλεγε να δίνω την σκυτάλη μόνο σε αγοράκια... Ελπίζω να ζήσω μετά από αυτό... (Εντάξει υπερβάλω)
Υ.Γ.3: Αν πρέπει να στείλεις το μπαλάκι σε 7 άτομα, τότε από τον τρίτο γύρο, κιόλας, δεν θα βρίσκεις άνθρωπο που να μην έχει παίξει... Ποιός το σκέφτηκε; 7 άτομα;
Υ.Γ.4: Προσπάθησα να κάνω όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διασπορά στα ονόματα... Δεν ξέρω αν μου βγήκε!
Υ.Γ.5: Οι 300 δεν είναι μέσα στις αγαπημένες μου ταινίες... Εκπλήσσεται κανείς;

Πρόσθετη ενημέρωση 15.03.2007: Για την blogger Paraxeno, θα προσθέσω τις "επιλαχούσες" ταινίες με τυχαία σειρά... Αυτές είναι: Tais-toi! (2003), A Fish called Wanda (1988), The Chase (1966), όπου πάντα προσπαθώ να αντιγράψω το βλέμμα του Robert Redford σε μία από τις σκηνές του έργου, The Last time I saw Paris (1954), Guess Who's Coming to Dinner (1967), Citizen Kane (1941), The Player (1992).

Πρόσθετη Ενημέρωση 16.03.2007: Επειδή στο παιχνίδι των ταινιών με έβαλε και η blogger Benjamin η δωδέκατη και επειδή ήδη έχω πει 7+7 ταινίες, θα προσθέσω τα ονόματα των εφτά αγαπημένων μου ηθοποιών... Έχουμε και λέμε: Al Pacino (με διαφορά από τους υπόλοιπους), Jean Reno, Robert Redford, Cary Grant, Tommy Lee Jones, Gerard Depardieu, Michael Caine...

Friday, March 09, 2007

Κοιμήθηκα Άνοιξη και ξύπνησα Καλοκαίρι...





Έπεσα για ύπνο προχθές γνωρίζοντας πως είναι Άνοιξη... Χθες το πρωί που ξύπνησα, όμως, κατάλαβα ότι είχε έρθει ήδη το καλοκαίρι... Τα ιστιοπλοϊκά τα βλέπετε δίπλα από το ηφαίστειο;

Και δεν ήταν το μόνο που είδα χθες... Είδα τουρίστριες να περπατάνε στους δρόμους και είδα και τις ενοχλητικές και επικίνδυνες "γουρούνες"... Να πω "Καλό Καλοκαίρι";

Υ.Γ.: Έμαθα ότι αναμένεται 10% αύξηση στην τουριστική κίνηση φέτος στην Σαντορίνη...

Thursday, March 08, 2007

8 Μαρτίου - Η Επανάσταση των Γυναικών

8 Μαρτίου
Ημέρα της Επανάστασης των Γυναικών εναντίον της σκλαβιάς της κουζίνας



Αυτό είναι το μήνυμα αυτής της Ρωσικής αφίσας του 1932... Κοινώς: Δεν είστε πλέον σκλάβες του άντρα σας... Τώρα ανήκετε στο κράτος!! (Μάλλον κάτι τέτοιο δείχνει η δεύτερη αφίσα της ίδιας χρονιάς)



Πάντως στην Ρωσία η γιορτή αυτή ήταν μία από τις μεγαλύτερες του χρόνου και από το 1965 ήταν μη εργάσιμη ημέρα...

Διαβάστε για την μέρα αυτή στην Γιουγκοσλαβία στο blog της χαλαρά εδώ.

Βρείτε τις διαφορές...





Νομίζετε ότι υπάρχουν πραγματικά πολλές διαφορές μεταξύ των δύο εικόνων;

Πιθανόν να στεναχωρήσω κάποιους με αυτό που θα πω, αλλά ποτέ οι πλειοψηφίες των φοιτητών δεν είναι υπέρ των καταλήψεων... Οι πλειοψηφίες των γενικών συνελεύσεων, από την άλλη, είναι πάρα πολύ συχνά!!

Η εικόνα της κατάληψης είναι από την ιστοσελίδα www.edopolytexneio.org

Trinidad - Το λίκνο του πολιτισμού...

Δεν συνηθίζω να αντιγράφω αυτά που έχω ήδη γράψει, αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση θα κάνω μια εξαίρεση και θα γράψω ξανά ένα μεγάλο κομμάτι από ένα κείμενο που είχα βάλει στο blog μου στις 26 Σεπτεμβρίου:

Είναι μια ιστορία που μου έχει διηγηθεί ο πατέρας μου… Έχει έναν παιδικό φίλο, ξέρετε, από αυτούς που μεγάλωσαν μαζί, είκοσι άτομα σε ένα δωμάτιο και περπάταγαν ξυπόλητοι χιλιόμετρα για να πάνε σχολείο… Ο φίλος του μεγάλωσε και έφυγε στο εξωτερικό… Γύρισε παντρεμένος με μια γυναίκα από το Trinidad… Σε μια από τις πρώτες συναντήσεις με το ζευγάρι, ο πατέρας μου γυρνάει στην κοπέλα και της λέει: “You know, Greece is the birthplace of civilization” ["Ξέρεις, η Ελλάδα είναι το λίκνο του πολιτισμού"] και αυτή του απαντάει “No!! No!! Trinidad!! Trinidad!!” ["Όχι!! Όχι!! Το Τρινιντάντ είναι!! Το Τρινιντάντ!!"]…

Ηθικό δίδαγμα: Για κάθε νεαρή Προμηθέα που πιστεύει στην πρωτιά ή στην ανωτερότητα του έθνους / θρησκείας / γλώσσας της, υπάρχουν χιλιάδες άλλοι που πιστεύουν ακριβώς το ίδιο πράγμα για το δικό τους έθνος / θρησκεία / γλώσσα... Αυτό που τελικά είναι πιο σημαντικό είναι να έχουμε σεβασμό στην διαφορετικότητα...

Wednesday, March 07, 2007

O Πολ Ποτ ΔΕΝ ήταν Ιουστινιανός...

Διατηρώ τις επιφυλάξεις μου, γιατί δεν γνωρίζω αν η φράση αυτή ειπώθηκε από την δεκαπεντάχρονη Προμηθέα Πυθία κάποια άλλη στιγμή, αλλά σίγουρα δεν ειπώθηκε στην ομιλία της... Αν, όμως, η φράση αυτή είναι δημιούργημα του αρθρογράφου της Ελευθεροτυπίας, μόνο και μόνο για να βρει ένα δυνατό τίτλο, τότε το θεωρώ προσωπικά πάρα πολύ μεγάλο ατόπημα του, ειδικά όταν το βάζει μέσα σε εισαγωγικά... Άσε που δεν πρέπει κανείς να παραβλέψει ότι επικέντρωσε το άρθρο του στο δεύτερο μέρος της ομιλίας της Προμηθέας Πυθίας, ξεχνώντας να κάνει έστω και μία αναφορά στο πρώτο μέρος. Πρέπει να παραδεχτώ ότι, έχοντας διαβάσει πρώτα το άρθρο της Ελευθεροτυπίας, όταν απομαγνητοφωνούσα την ομιλία πολλές φορές αναρωτήθηκα αν το άρθρο αφορούσε πραγματικά την ομιλία της δεκαπεντάχρονης κοπέλας ή τα πιστεύω του συγκεκριμένου αρθρογράφου...

Υπάρχει, όμως, και ένα θετικό από όλο αυτό... Μου έδωσε την ευκαιρία, ο κ. Τάκης Μίχας, να κάνω ένα σχόλιο: Ο Πολ Ποτ και ο Ιουστινιανός έχουν μια μεγάλη διαφορά... Ο μεν Ιουστινιανός ήταν Χριστιανός ο δε Πολ Ποτ άθεος... Το συμπέρασμα; Δεν χρειάζεται να είσαι οπαδός μιας θρησκείας για να κάνεις εγκλήματα... Υπάρχουν πολλά που μπορούν να οδηγήσουν σε εγκλήματα:

Μπορεί να είσαι Χριστιανός (Ιουστινιανός)
Μπορεί να είσαι Ειδωλολάτρης (Αυτοκράτορες Τραϊανός, Δέκιος, Διοκλητιανός)
Μπορεί να είσαι Έλληνας (Μέγας Αλέξανδρος σε Θηβαίους, Αθηναίοι σε Μηλίους)
Μπορεί να είσαι Τούρκος (εναντίων Ελλήνων, Κούρδων, Αρμενίων)
Μπορεί να είσαι άθεος (Πολ Ποτ, Στάλιν)
Μπορεί να είσαι κομμουνιστής (Πολ Ποτ, Στάλιν)
Μπορεί να είσαι εθνικιστής (Χίτλερ, Μουσολίνι)
Μπορεί να είσαι καπιταλιστής (Αμερικάνοι σε Ιράκ)
Μπορεί να είσαι λευκός (Λευκοί κατά Ινδιάνων και Μαύρων, Βέλγοι στο Κονγκό)
Μπορεί να είσαι μαύρος (Tutsi εναντίων Hutu)
Μπορεί να είσαι εβραίος (εναντίον Φιλισταίων, Παλαιστινίων, Λιβανέζων)
Μπορεί να είσαι Ασιάτης (Κινέζοι εναντίων κατοίκων του Θιβέτ, Ερυθροί Χμερ)

Η λίστα είναι ατέλειωτη...

Τελικά μήπως δεν είναι οι θρησκείες και τα πολιτικά συστήματα, αλλά οι άνθρωποι; Τελικά μήπως το μοτίβο είναι το ίδιο; Μεγαλοϊδεάτες ηγέτες σε αμόρφωτες μάζες... Νέρωνας, Χίτλερ, Μουσολίνι, Στάλιν, Πολ Ποτ, Ιουστινιανός...

Tuesday, March 06, 2007

Αποκλειστικό!! Η Σκηνογραφία του Σαρμπέλ για το Ελσίνκι...

Eurovision 2007 - Helsinki

Μπήκα στα άδυτα του επιτελείου του Sarbel (Σαρμπέλ) και αποκαλύπτω!!

Έχοντας στο μυαλό τους την απρόσμενη επιτυχία των Lordi πέρσι, το επιτελείο του Σαρμπέλ αποφάσισε να προσθέσει στην σκηνή κάτι το οποίο θα τραβήξει το κοινό που πέρσι ψήφισε υπέρ του φινλανδικού συγκροτήματος (πιτσιρίκια, μέταλλα κλπ.)... Το αποτέλεσμα παρουσιάζεται εδώ:



Λέγεται, επίσης, ότι ο Σαρμπέλ θα ξεκινήσει το τραγούδι του λέγοντας:

"Tonight we sing in HEL(L) - SINKI"


Υ.Γ
.: Η μετάφραση του "Eurovision" είναι "Ευρωόραμα";

Monday, March 05, 2007

Προμηθέα Πυθία - Ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας...

Τιμώντας πλήρως το όνομα της, η Προμηθέα άναψε φωτιές με την ομιλία της στη γιορτή των Τριών Ιεραρχών, που διοργάνωσε η ελληνική παροικία στο Σικάγο.... Το κείμενο της, με το οποίο σε κάποια σημεία συμφωνώ και σε άλλα είμαι εντελώς αντίθετος, είναι αυτό:

Καλησπέρα σας ελληνίδες και έλληνες, τέκνα αθανάτων θεών και αθανάτων ηρώων. Κληρονόμοι του μεγαλύτερου παγκοσμίου πολιτισμού του απωτάτου παρελθόντος, από το οποίο ακέραιο λείψανο διασώζεται σήμερα το μεγαλειώδες δημιούργημα του, η ελληνική γλώσσα μας, που χρειάστηκε πολλές μυριάδες ετών να εξελιχθεί και να τελειοποιηθεί, ποιοτικώς ανάλογη, φυσικά, με τον ελληνικό πολιτισμό, που αποτέλεσε το εργαλείο για την οικοδόμηση του και την λειτουργία του. Έτσι δημιούργησε ο Θεός την Ελλάδα και ονόμασε «Γη του Φωτός», γιατί «ελ» σημαίνει φως και «λας» σημαίνει «πέτρα», «έδαφος», «γη». Και από αυτή την Γη του Φωτός, την γη που πρώτη αντίκρισε το φως του ήλιου, γεννήθηκαν οι φωτοδότες των αρετών και του πολιτισμού, οι Έλληνες και σκόρπισαν αυτοί τον πολιτισμό τους εις όλη την γη καθώς και ετάχθη.

Η γέννηση της Ελλάδας και της Ελληνικής Γλώσσας

Όπως σημειώνει η επιστήμη της Γεωλογίας και των άλλων συναφών κλάδων, προ 140 εκατομμυρίων ετών ήταν όταν ολόκληρος ο πλανήτης σκεπαζόταν από νερά και χέρσα γη δεν εφαίνετο πουθενά, μια γιγαντιαία ανοδική ορογεννητική κίνησης ανύψωσε υπέρ την επιφάνεια της υδρόσφαιρας, προς τον ήλιο, την λεγόμενη Πελαγονική Οροσειρά, μια στενή ζώνη ξηράς που περιελάμβανε την βορειότερη Μακεδονία (Πελαγονία), τον Όλυμπο, την Ανατολική πλευρά της μετέπειτα Θεσσαλίας και την Βόρειο Εύβοια. Επί 115 εκατομμύρια χρόνια, αυτή η μοναδική νησίδα, η Ελλάδα μας εν μέρει, αντίκριζε ολομόναχη την πανθάλασσα που την περιτριγύριζε. Εις αυτήν την νησίδα για 80 εκατομμύρια έτη, πριν ακόμα αναδυθούν άλλες οροσειρές, άρχισε η διαδικασία των νέων μορφών της γενέσεως όντων. Πριν 35 εκατομμύρια χρόνια, δηλαδή 105 εκατομμύρια έτη μετά την άνοδο της Πελαγονικής οροσειράς στην επιφάνεια, αναδύονται ως άλλα νησιά οι ορεινοί όγκοι όπως η Πίνδος, οι Δειναρικές Άλπεις, τα Πυρηναία και τα Ιμαλάια. Η λογική λέει, λοιπόν, η παρουσία του ανθρώπου, σε όποια εποχή και εάν εμφανίστηκε στην γη αυτός ο άνθρωπος, πρέπει να αναζητείται στον Όλυμπο. Είναι δε αδύνατον ποτέ σε μια περιοχή που για λόγους ανερμήνευτους αναδύεται η πρώτη χέρσος γη, ο άνθρωπος της προνομιούχου αυτής γης να σχηματίζεται όμως αργότερα από ότι οι άλλοι άνθρωποι, που η ανάδυση της γης τους καθυστερούσε κατά πάρα πολλά εκατομμύρια έτη. Χώρος και άνθρωπος εδώ μεταξύ Ολύμπου και Πίνδου εσχημάτιζαν την πανάρχαια ελληνική γλώσσα, η οποία και εδάνεισε τις λέξεις του πολιτισμού της εις όλους τους άλλους λαούς. Αυτή η ελληνική γλώσσα περικλείει τις λύσεις στα οικουμενικά προβλήματα της ανθρωπότητας. Πληθώρα ερευνών και μελετών προσκομίζει συντριπτικά στοιχεία με τα οποία αποδεικνύεται ότι ποτέ δεν υπήρξε Ινδοευρωπαϊκή μητέρα γλώσσα, αλλά αντιθέτως η γονοποιός γλωσσική επίδραση, η οποία εισήγαγε στις διάφορες γλώσσες παγκοσμίως τα γνωστά λεκτικά στοιχεία, κοινά σήμερα σε αυτές, ασκήθηκε από την πανάρχαια ελληνική γλώσσα. Η αρχαιολογική σκαπάνη φέρνει στο φως ολοένα και περισσότερα και ισχυρότερα τεκμήρια που επιβεβαιώνουν το τεράστιο ιστορικό βάθος της ανθρώπινης παρουσίας στον Ελλαδικό χώρο. Αυτά τα τεκμήρια αποδεικνύουν πως οι πολιτισμικές ρίζες της Ελλάδας χάνονται στα βάθη του απωτάτου παρελθόντος και ταυτόχρονα αχρηστεύουν αυθαίρετες θεωρίες και δόγματα περί εμφανίσεως του ανθρώπου και του πολιτισμού στην Ανατολή ή την Αφρική.

Η ελληνική γλώσσα υπήρξε και είναι η τελειότερη μέχρι σήμερα ανθρώπινη γλώσσα επί της γης. Οι έλληνες δεν διέθεταν μόνο ένα άλλα είκοσι συν αλφάβητα: το χαλκιδικό εκ του οποίου προέρχεται το λατινικό, το ιωνικό, το κορινθιακό κλπ. Μια θεωρία που εκτρέπεται της λογικής, το τερατογενές ψεύδος περί φοινικικού αλφάβητου, δέχεται την σύνδεση της τελειότερης γραφής της ελληνικής, αυτής της τέλειας αλφαβητικής, με τον πολιτισμό των φοινίκων, οι οποίοι είχον έναν χαμηλότατης στάθμης πολιτισμό. Η αρχαιολογική σκαπάνη αποδεικνύει ότι το ιωνικό αλφάβητο, ένα από τα είκοσι συν αλφάβητα μας, που ψευδώς θεωρείται φοινικικής προελεύσεως, είναι τουλάχιστον 4000 χρόνια παλαιότερο των φοινίκων. Με προτροπή της ελληνίστριας Marianne McDonald και με πρόεδρο τον καθηγητή T. Βrunner ξεκινά το 1972 στο πανεπιστήμιο Καλιφόρνιας το πρόγραμμα Θησαυρός Ελληνικής Γλώσσης, το περίφημο TLG. Μετά 13 χρόνια, το 2000, ο πέμπτος δίσκος κυκλοφόρησε TLG-E που περιλαμβάνει περίπου 90 εκατομμύρια ελληνικούς λεκτικούς τύπους.

Ω έλληνες ψυχή της ψυχής μου, πανάκριβο γένος, ταλαίπωρον γένος. Θα ανοίξω σε σας τους πόνους και τα δάκρυα από τα βάθη της παιδικής ψυχής μου. Τι κατέστρεψε τον πανάρχαιο ελληνικό πολιτισμό και λόγο; Τώρα περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις. Παιδί αθανάτων θεών και ηρώων. Είναι δύσκολο για μένα να παραμείνω αλύγιστη και να καταπνίξω το πόνο μου όταν μιλάω για αυτήν την ανεπανάληπτη θηριωδία που κατέστρεψε το ελληνικό έθνος και τα φώτα του πνεύματος του. Που δημιούργησε την μετέπειτα λανθάνουσα πορεία του έθνους μας. Το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα κατά της Ελλάδος και κατά συνέπεια κατά της ανθρωπότητας, το τραγικό αυτό θέατρο του μίσους που αποκρύπτεται και σήμερα διασώζει ο Ρωμαίος ιστορικός Αμμιανός Μαρκελλίνος στο 19ο τόμο του έργου του Rerum Gestarum Libri 31 τόμων. Ο Αμμιανός Μαρκελλίνος ήταν ο ιστορικός του ρωμαίου χριστιανού αυτοκράτορα Κωνστάντιου του δεύτερου, κατά την εποχή του οποίου άρχισαν οι διωγμοί εναντίον των ελλήνων. Στη σημερινή πόλη του Δυτικού Ισραήλ την Bet She'an, γνωστή στους έλληνες εκείνους όλων των αιματοβαμμένων χρόνων ως Σκυθόπολις, τον 4ο αιώνα μετά Χριστού, γύρω στο 341, λειτούργησε το πρώτο στρατόπεδο συγκέντρωσης, για δύο δεκαετίες, καθ’ όλη την διάρκεια της κατοχής του βυζαντινού θρόνου από τον δευτερότοκο γιο του Μεγάλου Κωνσταντίνου, τον Κωνστάντιο τον δεύτερο. Η Σκυθόπολις υπήρξε ο τόπος συγκέντρωσης, βασανισμού και θανάτωσης των ελλήνων, όλων όσων αρνήθηκαν να ασπαστούν το δόγμα του Χριστιανισμού. Αναφερόμενος ο Εμμανουήλ Ροΐδης στου Αμμιανού Μαρκελλίνου τα Ιστορικά, γράφει στην Πάπισσα Ιωάννα (σημείωμα 200): «Ήρκει να κατηγορηθή τις [κάποιος έλληνας] υπό κακοβούλου κατασκόπου, ότι έφερεν περί τον τράχηλον φυλακτήριον κατά του πυρετού ή εφάνη παρακαθήμενος πλησίον τάφου ή ερειπίου, ίνα καταδικασθή εις θάνατον ως ειδωλολάτρης ή νεκρόμαντις. Εκ των απωτάτων άκρων της αυτοκρατορίας εσύροντο αλυσόδετοι πάσης τάξεως και ηλικίας πολίται [έλληνες], ων οι μεν απέθνησκον καθ’ οδόν, οι δε εν τοις δεσμωτηρίοις’ οι δε επιζώντες εστέλλοντο εις Σκυθόπολιν, … πόλιν, όπου είχον στηθεί τα βασανιστήρια και το σφαγείον.» Το σφαγείον της Σκυθόπολης υπήρξε επινόηση ενός νοσηρού εγκεφάλου, του επισκόπου Αλεξανδρείας Γεωργίου. Σκοπός του Γεωργίου ήταν η καθολική εξόντωση των Ελλήνων, η γενοκτονία τους, καθώς εκείνοι εστέφοντω ως αρνητές του Χριστιανισμού. Ο αυτοκράτορας Κωνστάντιος ο δεύτερος δέχτηκε και έστειλε στην Ανατολή τον αρχιγραμματέα της αυλής, τον Παύλο, περιβόητο για την σκληρότητα του αποκαλούμενο και «Τάρταρο». Αυτός ο Παύλος και ο Γεώργιος, σε συνεργασία, οργάνωσαν το στρατόπεδο συγκέντρωσης της Σκυθόπολης. Γράφει ο Αμμιανός: «το ανθρωπόμορφο αυτό κτήνος, ο Παύλος, διέθετε τόση εξουσία και δύναμη ώστε με μια κίνηση του κεφαλιού του, με ένα νεύμα του μόνο, εξαρτάτω η ζωή όλων όσων περπατούσαν στην γη». Αναφέρει ο Ροΐδης, ανακαλώντας τα ιστορικά του Αμμιανού Μαρκελλίνου, μεθόδους βασανιστηρίων εναντίων των ελλήνων «εις Σκυθούπολιν, όπου είχε στηθεί το χριστιανικόν κρεουργείον. Εκεί συνεδρίαζον ευσεβείς δικασταί, αμιλλώμενοι τις πλείονας ειδωλολάτρας [έλληνας] να οπτήσει επί εσχάρας, να βράση εντός ζέοντος ελαίου ή να κατακόψη μεληδόν

Η Σκυθόπολις και τα απάνθρωπα γεγονότα που διαδραματίστηκαν εκεί επί είκοσι συνεχή έτη αποκαλύπτουν: Πρώτον τον τρόπο με τον οποίο επεβλήθη ο Χριστιανισμός στον Ελληνικό κόσμο. Δεύτερον τον λόγο και τον βάρβαρο – απάνθρωπο τρόπο με τον οποίο κατεστράφη ο λαμπρότερος πολιτισμός της γης και οι δημιουργοί αυτού. Τρίτον αποκαλύπτουν επίσης γιατί τα μετέπειτα Ρωμαϊκά αυτοκρατορικά διατάγματα, που θεσμοθετούσαν την επί ελληνισμού θανατική καταδίκη, εφαρμόστηκαν χωρίς καμία αντίδραση ή εξέγερση, όπως χωρίς καμία αντίσταση από τους Έλληνες επήλθε ο αφανισμός όλων των πόλεων της κυρίως Ελλάδος από τον χριστιανό Αλάριχο 40 χρόνια αργότερα. Τα απάνθρωπα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην Σκυθόπολη αποκαλύπτουν επίσης – τέταρτον – ότι δεν υπήρξε ποτέ ελληνικότητα του Βυζαντίου, ούτε ποτέ ελληνορωμαϊκό κράτος, εφόσον ήταν οι εκχριστιανισμένοι Ρωμαίοι αυτοκράτορες - το βυζάντιο δηλαδή - που άρχισαν το διωγμό κατά των Ελλήνων και τα φώτα του ελληνικού πνεύματος έσβησαν σε αυτούς τους Βυζαντινούς ελεεινούς καιρούς και οδήγησαν τους Έλληνες στην υποδούλωση τους από τους Τούρκους. Οι αποθανόντες Έλληνες μετά βασανιστηρίων εις τα χριστιανικά κρεουργεία και των σφαγείων της Σκυθόπολης είναι τον αριθμό περίπου 19 εκατομμυρίων, σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές εκείνων των αιμοσταγών αιώνων. Οι απομείναντες Έλληνες ήταν ενός εκατομμυρίου ή λιγότεροι. Ο μεγάλος αριθμός των αρχαίων ελλήνων, που σίγουρα ήταν υψηλού πνευματικού, ηθικού αλλά και οικονομικού επιπέδου, εξοντώθηκαν στο σφαγείο της Σκυθόπολης και μαζί τους χάθηκε και ο μεγάλος ιδιοφυής νους του γένους.

Τις σφαγές κατά των ελλήνων συνέχισαν και προγενέστεροι και μεταγενέστεροι όμοιοι του Κωνστάντιου του δεύτερου. Λόγου χάρη ο Ιουστινιανός. Ο αυτοκράτωρ Ιουστινιανός – σύμβολο της Ορθοδοξίας – εκείνος που οικοδόμησε την Αγία Σοφία, το μέγα μοναστήρι, και ανακηρύχθηκε από τον Χριστιανισμό «Μέγας» αποκαλύπτεται μέσα από τα ανέκδοτα κείμενα του επισήμου ιστορικού του, Προκοπίου, ως ένας αιμοβόρος τύραννος, ο οποίος βύθισε ολόκληρους πληθυσμούς στο αίμα και την σφαγή. Σύμφωνα με τον Προκόπιο, ο Ιουστινιανός άρχισε τις σφαγές στο όνομα της «μίας και αληθούς πίστεως» της Ορθοδοξίας. Σημαντικές, επίσης, είναι η μαρτυρίες του Προκοπίου γύρω από τους διωγμούς, σφαγές και γενοκτονίες ελλήνων, όσων ελλήνων, δηλαδή, επέμεναν στους πατρώους ελληνικούς τρόπους από την αιμοσταγή και αλαζονική διακυβέρνηση του Ιουστινιανού. Το ελληνοχριστιανικό παραμύθι καταρρέει μπροστά στα κείμενα των ιστορικών εκείνης της εποχής. Αναφέρει ο Προκόπιος: «Μετά από τους Σαμαρείτες άρχισε ο Ιουστινιανός να καταδιώκει τους αποκαλούμενους έλληνες, υποβάλλοντας τους σε σωματικά βασανιστήρια και αρπάζοντας τα χρήματα τους». Ο Προκόπιος αδυνατεί να θεωρήσει τον τύραννο Ιουστινιανό ως ανθρώπινο ον και τον θεωρεί «ενσαρκωμένο δαίμονα». Αναφέρει στα ανέκδοτα ότι «ο Ιουστινιανός δεν ήταν ανθρώπινο πλάσμα άλλα … ήταν κάποιος δαίμονας ανθρωπόμορφος. Θα μπορούσε κανείς να το αποδείξει σταθμίζοντας το μέγεθος των κακών που έκανε στους ανθρώπους. Γιατί η δύναμη του ανθρώπου που δρα φανερώνεται στο υπέρμετρο μέγεθος των πράξεων του. Ο άνθρωπος αυτός, λοιπόν, έχει σκοτώσει τόσους πολλούς ώστε πιο γρήγορα, νομίζω, θα μετρούσε κανείς τους κόκκους της άμμου όλου του κόσμου παρά όσους σκότωσε ο αυτοκράτορας αυτός. Υπολογίζοντας, όμως, κατά προσέγγιση τις περιοχές που κατάντησαν τελικά ακατοίκητες λέω ότι χάθηκαν πολλά εκατομμύρια άνθρωποι.

Κατά την βασιλεία του αυτοκράτορα Θεοδοσίου, ο Χριστιανισμός γίνεται η επιβληθείσα θρησκεία της Ρωμαϊκής Βυζαντινής αυτοκρατορίας, εις την οποία οι έλληνες ήταν υπόδουλοι πάντα. Εξ αυτού, εναντίων των ελλήνων εφαρμόστηκαν επί αιώνες πολλούς μέτρα που πήραν τον χαρακτήρα πραγματικών διώξεων. Το μαντείο των Δελφών υποχρεώθηκε να σιγήσει. Οι Ολυμπιακοί αγώνες και τα Ελευσίνια μυστήρια απαγορεύτηκαν. Τα ιερά των προγόνων μας λεηλατήθηκαν. Τα πανέμορφα γλυπτά που διακοσμούσαν τα ιερά και τας πόλεις των ελλήνων κατεστραφήκανε από το μένος και το μίσος των τότε Χριστιανών. Έτσι τα βλέπουμε σήμερα στα μουσεία μας: διαμελισμένα, αποκεφαλισμένα, ακρωτηριασμένα, με σφυριά σπασμένα. Σιωπηλοί μάρτυρες και αυτά ενός πανέμορφου κόσμου, χαμένου κόσμου πια στην αιματοβαμμένη λήθη, όπου βρίσκονται θαμμένα, σκορπισμένα, ξεχασμένα τα ιερά κοκάλα εκατομμυρίων βασανισμένων, δολοφονημένων ελλήνων. Οι ναοί κατεδαφίστηκαν. Πάνω και από τα ερείπια αυτών χτίστηκαν οι εκκλησίες των νέων Χριστιανών, δοξάζουσιν τον ξενόφερτο, για τους έλληνες τότε, εβραϊκό θεό. Και το άγαλμα κάθε θεού εις τον οποίο οι έλληνες έχτιζαν κάθε ναό τοποθετείτο μετά ασυλλήπτου μίσους εις τους βόθρους των νέων χτιζομένων χριστιανικών εκκλησιών. Οι ιερείς έλληνες των ναών εκείνων, όπως γράφει με κάποια πίκρα ο Λιβάνιος, υποχρεώθηκαν να σιγήσουν ή να αποθάνουν. Έτσι πέθανε ο μεγαλύτερος παγκόσμιος πολιτισμός του κόσμου, αυτός που είδε πρώτος το φως του ήλιου στη γη. Αυτός που εκπολίτισε όλους τους λαούς. Έτσι πέθανε ο μέγας φωτοδότης ελληνικός πολιτισμός, με μια τραγική φωνή, πνιγμένη στο αίμα της ανθρώπινης αχαριστίας και μιαρής αδικίας. Έτσι απάνθρωπα έσβησε ο μέγας φωτοδότης ελληνικός λόγος. Και λέει ο γερμανός φιλόσοφος Νίτσε «δεν αποκάμνω να αναπολώ αυτούς τους έλληνες στοχαστές, που κάθε ένας τους είχε μια ασύλληπτη ιδιαιτερότητα. Και φαίνεται πως οι έλληνες στα κατοπινά χρόνια λησμόνησαν το καλύτερο μέρος της πνευματικής τους πορείας. Και ποιος λαός θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι το ξαναβρήκε; Όπως και να ‘ναι νομίζω ότι όλα αυτά τελειώνουν με μία κραυγή: Πόσο ωραίοι υπήρξαν!! Με το χαμό των ελλήνων και τον θάνατο του ιδιοφυούς πνεύματος τους έπεσε το σκότος εις όλη την γη. Η ανθρώπινη ιστορία μπήκε στον Μεσαίωνα, στους αιώνες του σκότους, που όπως όλοι ξέρουμε ονομάζεται "the dark ages”. Ο ανθρώπινος ξεπεσμός κατά τον Μεσαίωνα οφείλετο στην προηγηθείσα βίαιη εξάλειψη του ελληνικού πολιτισμού.

Και ήρθε η Τουρκοκρατία και ο ζυγός εθέρισε την γη των ελλήνων. Λέει ο εθνικός μας ύμνος, ακριβοί μου έλληνες, «από τα κόκαλα βγαλμένη των ελλήνων τα ιερά, χαίρε, ω χαίρε ελευθεριά». Της Σκυθόπολης οι φονευμένοι οι έλληνες παίρνουν εκδίκηση και ανάβει η μνήμη τους την φωτιά της ελευθερίας στα στήθη των σκλαβωμένων. Κατά την διάρκεια της επαναστάσεως του 1821, η Ορθόδοξος εκκλησία συγκρούστηκε σφοδρά με τους επαναστάτες. Το όραμα της παλιγγενεσίας και αναδημιουργίας του ελληνικού έθνους κατά το κλασσικό πρότυπο ήταν εκ διαμέτρου αντίθετο με τις απόψεις και τα συμφέροντα της εκκλησίας. Με αφορισμούς, απειλές και προδοσίες προσπαθούσε η εκκλησία να ματαιώσει το ελληνικό επαναστατικό κύμα, που από τις αρχές του 10ου αιώνα εσάρωνε ολόκληρη τη χερσόνησο του Αίμου. Το 1805 ο Πατριάρχης Καλλίνικος εξετέλεσε αφοριστική εγκύκλιο κατά των επαναστατών. Να δύο πικρά παραδείγματα προδοσίας από πάμπολλα άλλα: Ο Ιωάννης Κολοκοτρώνης, ο μικρότερος αδελφός του γέρου του Μοριά, και πέντε παλικάρια μαζί του σκοτώθηκαν από τους Τούρκους 1η Φεβρουαρίου του 1806 ύστερα από προδοσία των καλόγερων της Μονής Παναγίας των Αιμυαλών, στην οποία είχαν πάει οι ήρωες γυρεύοντας καταφύγιο. Οι Τούρκοι τους έκοψαν τα κεφάλια, τα έμπηξαν σε κοντάρια και τα περιέφεραν στην Δημητσάνα, στο Ζυγοβίτσι και στην Τρίπολη, όπου και τα κρέμασαν στον μεγάλο πλάτανο της πόλης. Ο αδελφός του, ο γέρος του Μοριά, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, μετά την άλωση της Τριπολιτσάς έβαλε και έκοψαν τον πλάτανο αυτό, γιατί με αρκετό αίμα της γενιάς του ήταν ποτισμένος, όπως είπε. Ο Κατσαντώνης, ο αετός της Ρούμελης, και ο αδελφός του Χασιώτης μαζί με άλλα πέντε παλικάρια προδόθηκαν από τον καλόγερο Καρδερίνη, εις εκτέλεσιν της αφοριστικής εγκυκλίου του Πατριαρχείου. Είκοσι Τούρκοι τους επετέθησαν. Τα πέντε παλικάρια σκοτώθηκαν. Τα αδέλφια παραδόθηκαν στον Αλή Πασά Ιωαννίνων, όπου και βρήκαν μαρτυρικό θάνατο. Κατακρεουργήθηκαν.

Είναι επίσημη ιδεολογία η θέση του νέου Ελληνικού κράτους πως η εκκλησία διέσωσε τον ελληνισμό, την ελληνική γλώσσα και την ελληνική παιδεία στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Ωστόσο ο μελετητής της ιστορίας διαπιστώνει ότι, κατά την διάρκεια του Οθωμανικού ζυγού, η ιεραρχία της ορθόδοξης εκκλησίας ακολούθησε μία πολιτική που κρατούσε αμόρφωτο και υποταγμένο στους Τούρκους τον ελληνικό λαό. Ο μύθος του κρυφού σχολείου και η υποτιθεμένη προσφορά του Οικουμενικού Πατριαρχείου καταρρέουν μέσα από αδιάψευστα καταγεγραμμένα ιστορικά γεγονότα και κείμενα. Τα ίδια αυτά ιστορικά στοιχεία υποδεικνύουν ως μοναδικό μοχλό πίεσης προς την πολυπόθητη ελευθερία των υποδουλωμένων ελλήνων και της παιδείας τους τον ηρωισμό και την αυταπάρνηση των ξενιτεμένων ελλήνων διαφωτιστών, οι οποίοι με την συστηματική σπουδή της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας βάλθηκαν να ξυπνήσουν και τους υπόδουλους. Θα επικαλεστώ τον αρχιστράτηγο της επανάστασης, Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, ο οποίος σε ομιλία του στα παιδιά του γυμνασίου της Αθήνας, τον Νοέμβριο του 1838, επισήμανε «…ο σουλτάνος, διόρισε ένα βιτσερέ [δηλαδή ως αντιβασιλέα], έναν πατριάρχη, καί του έδωσε την εξουσία της εκκλησίας. Αυτός και ο λοιπός κλήρος έκαμαν ό,τι τους έλεγε ο σουλτάνος. … το καλύτερο μέρος των πολιτών, μην υποφέρνοντες τον ζυγό έφευγαν, και οι γραμματισμένοι επήραν και έφευγαν από την Ελλάδα, την πατρίδα των, και έτσι ο λαός, όστις στερημένος από τα μέσα της προκοπής, εκατήντησεν εις αθλίαν κατάσταση, … [και] αν ευρίσκετο μεταξύ του λαού κανείς με ολίγην μάθηση, τον ελάμβανε ο κλήρος, όστις έχαιρε προνόμια, … ή εγίνετο γραμματικός του προεστού…. Καί τοιουτοτρόπως κάθε ήμερα ο λαός ελίγνευε καί επτώχαινε. Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετάφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία, και εις αυτούς πρέπει να χρωστούμε ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς οπού κανένας άνθρωπος από το λαό εμάνθανε τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποίους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμε και εις ποίαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε. Όθεν μας ήλθεν εις το νου να τους μιμηθούμε και να γίνουμε ευτυχέστεροι». Ο Κούμας σχολιάζοντας το κυνήγι των διαφωτιστών από την εκκλησία γράφει: "... και μόνο η διδασκαλία των μαθηματικών εθεωρείτο ως πηγή αθεΐας, της οποίας πρώτον αποτέλεσμα ήταν η κατάργησης της νηστείας". Τον Κούμα επιβεβαιώνει η εγκύκλιος που εξέδωσε ο πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε και η Ιερά Σύνοδος το 1819. Η Εκκλησία καταδικάζει τις επιστήμες, διότι αποσπούσαν τους υπόδουλους έλληνες από τις θρησκευτικές τους υποχρεώσεις, όπως η νηστεία! Οι διδάσκαλοι που δίδασκαν θετικές επιστήμες θεωρούνταν από τους ιεράρχες «διεφθαρμένα ανδράρια». Μετά την απελευθέρωση του πρώτου τμήματος της Ελλάδος, ο Οικουμενικός Θρόνος συνεχίζει τις φιλότιμες προσπάθειες του δια της εκκλησίας επαναφοράν εις υποταγήν των πληθυσμών της κάτω μόνης της ελευθέρας Ελλάδος.

...Η ομιλία διακόπηκε λόγω των αντιδράσεων...

Υ.Γ.1: Συγχωρέστε μου πιθανά ορθογραφικά λάθη...
Υ.Γ.2: Έβαλα κάποια link σε ορισμένα σημεία του κειμένου για καλύτερη παρακολούθηση του...
Υ.Γ.3: Είναι πιθανό να έγιναν κάποια λάθη στην απομαγνητοφώνηση... Αν κάποιος τα έχει επισημάνει τον παρακαλώ να τα σχολιάσει...

Sunday, March 04, 2007

Beach Bar, Περίσσα




Είναι σίγουρα το πιο γνωστό μπαράκι στην Περίσσα το καλοκαίρι... Ολονύχτια πάρτι και πάντα γεμάτο τουρίστες... Τον χειμώνα είναι το μόνο που μένει ανοιχτό σε αυτήν την πλευρά του νησιού, όχι όμως σαν μπαρ, αλλά σαν καφετέρια...

Είναι το καλύτερο σημείο τις Κυριακές για καφέ και ξεφύλλισμα των εφημερίδων...









Είτε έχει καλό καιρό...







...είτε όχι!!



Tamarix

Τα αλμυρίκια...







Η παραλία στο ξεκίνημα της άνοιξης... Καμία σχέση με τον χαμό που γίνεται τις μέρες - και νύχτες - του καλοκαιριού...


Αστεία Ιστορία: Οι σκανδιναβές τα καλοκαίρια, μάλλον, ξεχνιούνται στο beach bar γιατί έχει παιχτεί και ο εξής διάλογος με εκ Νορβηγίας ορμώμενη τουρίστρια:

-Που αλλού έχεις πάει στο νησί;
-Γιατί; Έχει και άλλα μέρη το νησί;
-Δεν έχεις δει το ηφαίστειο;
-Ποιό ηφαίστειο; Έχει και ηφαίστειο;


[ENG] "Beach Bar" is the most well known bar in Perissa, Santorini. All night parties and full of tourists in the summer... It is the only bar that it is open during winter in this part of the island, but it works as a coffee shop and not as a bar... The best place to go on Sundays for coffee and reading of newspapers...

Friday, March 02, 2007

Εικόνες από την Μπολώνια - Μέρος 5ο και τελευταίο...

Τον 12ο αιώνα η Μπολώνια ήταν μια από τις 5-6 μεγαλύτερες πόλεις της Ευρώπης και ήταν γεμάτη από πανύψηλους πύργους... Υπολογίζεται ότι υπήρχαν γύρω στους 180!! Οι πύργοι αυτοί χτίζονταν από τις μεγάλες φεουδαρχικές οικογένειες και ήταν σύμβολα της δύναμης τους... Όσο πιο δυνατή ήταν η οικογένεια τόσο πιο ψηλό πύργο είχανε... Σήμερα στο κέντρο της πόλης δεσπόζουν δύο από αυτούς τους πύργους: Ο μεγαλύτερος είναι ο πύργος των Asinelli (102 μέτρα ύψος) και ο μικρότερος των Garisendas (49 μέτρα). Όπως έχω γράψει και παλιότερα, όμως, οι Ιταλοί δεν τα πηγαίνανε και πολύ καλά με τους πύργους... Ο ψηλότερος πύργος γέρνει περί τα δυόμισι μέτρα, ενώ ο μικρότερος περί τα τρία...

Η ιστορία έχει ως εξής: Οι Asinelli άρχισαν να χτίζουν τον πύργο τους το 1109. Μετά τον χτίσιμο του πύργου οι Garisendas αποφάσισαν ότι πρέπει να φτιάξουν ένα ψηλότερο. Αυτό έκανε τους Asinelli να προσθέσουν μερικά μέτρα στον δικό τους... Κάθε φορά που πρόσθεταν οι μεν λίγα μέτρα στον πύργο τους πρόσθεταν και οι δε στον δικό τους... Κάποια στιγμή ο πύργος των Garisendas είχε φτάσει να γέρνει τόσο πολύ που οι αρχές της πόλης τους υποχρέωσαν να τον "κουτσουρέψουν" προτού πέσει πάνω στους περαστικούς... Έτσι σήμερα ο πύργος των Garisendas είναι μόνο 49 μέτρα ύψος, ενώ ο πύργος των Asinelli γέρνει περισσότερο κάθε χρόνο... Οι κατά πλειοψηφία αριστεροί κάτοικοι της Μπολώνια περιγράφουν αυτό το γεγονός ως χαρακτηριστικό δείγμα των κακών που μπορεί να φέρει ο ανταγωνιστικός καπιταλισμός... Οι δύο οικογένειες, λένε, θα μπορούσαν να είχαν συνεργαστεί και να είχαν φτιάξει ένα μεγαλύτερο πύργο που να έστεκε ακλόνητος μέχρι και σήμερα... Εγώ προσωπικά αμφιβάλλω, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά, όπως έχω πει, οι Ιταλοί με τους πύργους δεν τα πάνε και πολύ καλά...

Πηγαίνοντας προς τους πύργους...







Ο πύργος των Garisendas...



Ο πύργος των Asinelli...


Βόλτες μέσα στην πόλη...





...Τέλος

Wednesday, February 28, 2007

Ένας μικρός Ρώσικος θησαυρός...


Πρόσφατα, ανακάλυψα έναν μικρό διαδικτυακό θησαυρό... Μια ιστοσελίδα - δυστυχώς για τους περισσότερους - στα Ρώσικα, με βιογραφικά στοιχεία για τους πιο σημαντικούς Ρώσους τραγουδιστές των αρχών του προηγούμενου αιώνα και ένα χαρακτηριστικό τους τραγούδι σε .mp3. Αν καταλαβαίνω καλά οι εκτελέσεις είναι από δισκάκια των 75 στροφών, αλλά η ποιότητα της εγγραφής είναι πάρα πολύ καλή...

Το τραγούδι που έχω εδώ είναι το "Ромашки спрятались" (Τα χαμομήλια κρύφτηκαν) της Ольга Воронец (Όλγα Βορονέτζ). Η τραγουδίστρια γεννήθηκε το 1926 και αρχικά σπούδασε όπερα. Το ντεμπούτο της το έκανε το 1946 με την ορχήστρα τζαζ της ρωσικής αστυνομίας. Γρήγορα, όμως, έκανε στροφή σε πιο παραδοσιακά τραγούδια με τα οποία και καθιερώθηκε...

Το ρεφρέν του τραγουδιού λέει: "Зачем вы, девочки, красивых любите, Непостоянная у них любовь.", που σημαίνει: "Γιατί εσείς κοπέλες, αγαπάτε τους όμορφους, η αγάπη τους δεν διαρκεί."

Οι στίχοι στα Ρωσικά είναι:

Ромашки спрятались, поникли лютики,
Когда застыла я от горьких слов:
Зачем вы, девочки, красивых любите,
Непостоянная у них любовь.

Сняла решительно пиджак наброшенный,
Казаться гордою хватило сил,
Ему сказала я: “Всего хорошего”,
А он прощения не попросил.

Ромашки сорваны, завяли лютики,
Вода холодная в реке рябит.
Зачем вы, девочки, красивых любите,
Одни страдания от той любви...

Зачем вы, девочки, красивых любите,
Непостоянная у них любовь.

Η εικόνα είναι από την ιστοσελίδα ArtGury.



Αν δεν ταιριάζανε δεν θα συμπεθεριάζανε!!



George W. Bush - President of the United States of America
Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής




Amir Peretz - Israel's Defence Minister
Υπουργός Άμυνας του Ισραήλ

Τώρα εξηγείται γιατί αυτοί οι άνθρωποι βλέπουν τόσο μακριά!!