Αρχικά ήταν ένα μικρότερο κάστρο, σε
Γοτθικό ρυθμό, το οποίο είχε κτιστεί τον
13ο αιώνα και άνηκε στην
Ρωμαιοκαθολική Επισκοπή της Nitra (
Νίτρα). To
1563 το κάστρο αγοράστηκε από τον
František I. Turzo.
"Για τον Δίκαιο και Ανίκητο Μαξιμιλιανό, ο οποίος εκλέκτηκε Ρωμαίος Αυτοκράτορας, βασιλέας της Γερμανίας, Ουγγαρίας και Βοημίας, έκτισε τα θεμέλια αυτού του έργου, με δικά του έξοδα, ο Franciscus Thurzo το έτος Κυρίου 1571"
Ο František, μεταξύ
1571 και
1574, έκτισε στην θέση του ένα νεότερο και ισχυρότερο κάστρο, σε
Αναγεννησιακό ρυθμό. Για την κατασκευή του κλήθηκε από το
Μιλάνο ο
Ιταλός αρχιμάστορας
Ján Kilian de Syroth. Το κάστρο ολοκληρώθηκε το
1575, ένα χρόνο μετά τον θάνατο του František. Το
1601, ο γιός του František,
Juraj VII Turzo, ο οποίος ήταν τότε
παλατίνος του αυτοκράτορα
Rudolf II. Habsburský (Ροδόλφος Β των Αψβούργων), κατασκεύασε δίπλα στο κάστρο ένα
Γαμήλιο παλάτι, το οποίο ήταν αφιερωμένο στους οικογενειακούς εορτασμούς και, κυρίως, για τους γάμους των
6 κοριτσιών του...

Ένας ακόμα Ιταλός αρχιμάστορας, ο
Andrea Pocabello, ανέλαβε να επισκευάσει το κάστρο και το Γαμήλιο παλάτι μετά την επίθεση και την πυρπόληση του από τους
Χαϊδούκους (Ούγροι χωρικοί που δρούσαν όπως οι Έλληνες αρματολοί και κλέφτες) το
1605. Οι επισκευές κράτησαν μέχρι το
1612. Μετά τον θάνατο του Juraj Turzo, το
1616, πέρασε στα χέρια του γιού του,
Imre. Ο ξαφνικός θάνατος του 23χρονου Imre, το
1621, πιθανότατα δολοφονία, έφερε το τέλος της γενιάς των Turzo.

Το
1624, το κάστρο πέρασε στον
Miklós Esterházy (
Μίκλaς Εστερχάζι), της γνωστής
Ουγγρικής οικογένειας των
Esterházy (
Εστερχάζι), οι οποίοι το διατήρησαν στην κατοχή τους μέχρι τα μέσα του
19ου αιώνα. Το
1647, το Γαμήλιο παλάτι καταστράφηκε από πυρκαγιά. Επισκευάστηκε γρήγορα, αλλά ο Μίκλας Εστερχάζι το χρησιμοποιούσε μόνο για αποθήκη σιτηρών.

To
1736 θα φιλοτεχνηθούν τοιχογραφίες, οι οποίες δείχνουν γνωστούς Ούγγρους και Ευρωπαίους ηγέτες, καθώς και μυθολογικούς ήρωες, όπως τον Έκτορα και τον Αχιλλέα. Αργότερα μέσα στον
18ο αιώνα, τα ξύλινα εσωτερικά μπαλκόνια μετατράπηκαν σε κτιστά αψιδωτά. Δυστυχώς, αυτή η κατασκευή οδήγησε στο να χαθεί το πάνω μέρος από πολλούς από τους χαρακτήρες των τοιχογραφιών.

Το
1856 το κάστρο υπέστη μεγάλες καταστροφές από πυρκαγιά. Το
1862, όταν το κάστρο πέρασε στην κατοχή του Εβραίου βαρώνου
Leopold Popper, οι ζημιές δεν είχαν ακόμα αποκατασταθεί. Ο Λεοπόλντ μετέτρεψε το μέγαρο σε διαμερίσματα και το γαμήλιο παλάτι σε δικαστήριο. Από το φόβο μην ξανακινδυνέψει από πυρκαγιά, αντικατέστησε την οροφή με μεταλλική. Σήμερα εκτελούνται εργασίες αποκατάστασης. Το Γαμήλιο παλάτι έχει ήδη αποκατασταθεί στην αρχική του μορφή, του 17ου αιώνα.
Το κάστρο την εποχή του Εστερχάζι...
Το
1954 στο κάστρο στεγάστηκαν τα
Τοπικά Κρατικά Αρχεία, τμήμα των οποίων βρίσκεται ακόμα εκεί.