Γυναίκες και άντρες | Women and men

Γυναίκες και άντρες της Σαντορίνης κάπου 40 με 50 χρόνια πριν...


[ENG] Women and men of Santorini around 40 to 50 years ago...

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA PL RO RU

Ένας γάμος από τα παλιά | A marriage from the old times

Σαντορίνη: Ένας γάμος από τα παλιά...

Ενημέρωση 18.05.2011: Ο παπάς αριστερά είναι ο πατήρ Κορωνέλλος, ενώ στα δεξιά είναι ο παπά Λευτέρης.
Ενημέρωση 29.12.2011: Ο τρίτος από τα δεξιά είναι ο κος. Ανάργυρος Σορώτος (1925-2011).



[ENG] Santorini: A marriage from the old times...

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA PL RO RU

Μια φορά κι έναν καιρό στην Σαντορίνη | Once upon a time in Santorini

Μια φορά και έναν καιρό στην Σαντορίνη... Πικ-νικ στην παραλία πολλά χρόνια πριν...


Σημείωση: Ξεκινάω το "Old Santorini Project". Όποιος έχει παλιές φωτογραφίες από την Σαντορίνη, κυρίως φωτογραφίες από κοινωνικές εκδηλώσεις, παραδοσιακές εργασίες, ή ηφαιστειακή δραστηριότητα, και επιθυμεί να τις μοιραστεί με τον υπόλοιπο κόσμο, ας μου στείλει ένα email στο klearhos@gmail.com.


[ENG] Once upon a time in Santorini... A picnic next to the sea, many years ago... Attention: I am initiating the "Old Santorini Project". If you have old photos of Santorini, mainly photos from social events, traditional activities, or volcanic activity, and you would like to share them with the rest of the world, send me an email at klearhos@gmail.com.

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA PL RO RU

Εμπορειανοί... | People from Emporio...

Η φωτογραφία αυτή βρέθηκε σε ένα σπίτι στο Εμπορείο της Σαντόρινης... Ήταν οι παλαιότεροι ιδιοκτήτες του, αλλά δεν γνωρίζω ούτε τα ονόματα τους, ούτε την ημερομηνία που τραβήχτηκε η φωτογραφία...

Ενημέρωση 18.05.2011: Η φωτογραφία έχει τραβηχτεί στην Ρωσία. Εύπορη οικογένεια της διασποράς με καταγωγή από Σαντορίνη αναγκάστηκε να επιστρέψει στο νησί με την Οκτωβριανή Επανάσταση. Το όνομα της νεαρής γυναίκας που φαίνεται δεξιά είναι Καλομοίρη και δίπλα της ο άντρας της ονομάζεται Γιαννάκης.


[ENG] This photo was found in an old house in Emporio of Santorini.... It is a photo of its previous owners...

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA PL RO RU

Πριν πιάσουν την αξίνα να σκάψουν, τη φιλούσανε! | Kissing the hoe...

Κουμπάρος: Είχα βάλει κοπριά και έκαμε τριανταέξι τόνοι ντομάτα…
Μιχάλης: Τριανταέξι τόνοι ντομάτα, τρεις ζευγαριές!
Κουμπάρος: Τρεις ζευγαριές, έτσι;
Μιχάλης: Άνυδρα!, άνυδρα!
Κουμπάρος: Άνυδρα…
Μιχάλης: Δηλαδή τρεις ζευγαριές, εννιά στρέμματα!
Κουμπάρος: εννιά στρέμματα… τριανταέξι τόνοι…
Μιχάλης: τόνοι, λέμε, ε!
Κουμπάρος: τριανταέξι…
Μιχάλης: Εφτά εργοστάσια δουλεύανε απάνω στην Σαντορίνη! Εφτά εργοστάσια δουλεύανε και δεν προλαβαίνανε την ντομάτα… Αλλά ο κόσμος έπιανε την αξίνα να σκάψει και την φιλούσανε! Μου λέγε ο πατέρας μου, «τι να σου πάρω από τα Φηρά άμα θα πάω;», που πήγαινε μία φορά το μήνα… Του λέω «Μπαμπά, θέλω μια κρανιά», από αυτή που […] «ή φέρε μου», του λέω, «μια καλή αξίνη»
Κουμπάρος: Αξίνη, ναι!
Μιχάλης: Αν είχα παπούτσια ή αν είχα καπέλο δεν με ένοιαζε! Μια αξίνη να [κάνοντας τον σταυρό του]… το λέω…
Κουμπάρος: εργαλείο… εργαλείο…

Μιχάλης: «η μια καλή κρανιά», λέω, «φέρε μου ή μια αξίνη καλή να την έχω». Έβλεπα τις άλλες αξίνες των αλλονών που ήταν πιο όμορφες και πιο καινούργιες… και μας… όλοι είμαστε φτωχοί… είμαστε δώδεκα αδέλφια! Μεγάλη οικογένεια… Όλα ήτανε λιγάκι down... Μην τα λέμε αυτά… Και τα ζήλευα!! Ήθελες να σκάψεις και δεν είχες το κατάλληλο εργαλείο! Είχες την όρεξη… Κατάλαβες κυρ. Γιάννη; Μην τα λέμε… Είχαν οι άλλοι τα καλά μουλάρια και εμείς είχαμε την [...]… Ήθελες να της βάλεις το άροτρο να οργώσεις το χωράφι όπως ήθελες και δεν μπορούσες… Και λέω τώρα στα παιδιά μου «βρε τώρα είναι η ζωή!»



Ο κυρ. Μιχάλης ο "Μπελάς" ("μπελάς", αλλά καλός μπελάς) είναι από τους πρώτους ανθρώπους που φωτογράφισα, όταν άρχισα να ασχολούμαι με την φωτογραφία... Τον είχα πετύχει εκεί, στο αμπέλι, δίπλα στον προϊστορικό οικισμό του Ακρωτηρίου να οργώνει το χωράφι ξυπόλητος... Όταν του το θύμισα αυτό, το Σάββατο στον Ταξιάρχη, μου είπε... "Από μικρός έτσι όργωνα... Εμείς τότε είχαμε ένα ζευγάρι παπούτσια και αυτά ήταν για την Κυριακή στην εκκλησιά... Πριν μπούμε στο χωράφι τα βγάζαμε για να μην τα χαλάσουμε..."

[ENG] Michalis "Mpelas" describes life in the old times on Santorini... He says that, in the old times, people, before starting to dig, they were kissing the hoe... He was a young guy and when his father was asking him if he wants something from Fira, where he was going once per month, he was answering "bring me a good hoe!". He did not care if he had shoes or hat, he just wanted a good hoe... They had the will to work but they did not have the appropriate tools... He was from a poor family, one out of twelve children, and they were poor... He was looking at other people hoes and he was becoming jealous... Mr. Michalis was one of the first persons that I photographed when I started to have this hobby... I saw him one day, at a vineyard next to the prehistoric site of Akrotiri, ploughing the land barefooted... When I reminded him that, in the Saturday at the fair of Taxiarchis church, he said to me: "It is like that from the time that I was a child... At that times, we had only one pair of shoes and it was for going to the church in Sundays... Before getting into the field, we were taking them out not to destroy them!"

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA PL RO RU

Ακρωτήρι: Η πρώτη αξινιά... | Akrotiri: The first dig...

Ο Βαγγέλης Αλεφραγκής, ο πρώτος εργάτης που έσκαψε στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης για τον αρχαιολόγο Σπύρο Μαρινάτο, αφηγείται την ανακάλυψη του προϊστορικού οικισμού...

Βαγγέλης: Ο πρώτος εργάτης που πήγε στην ανασκαφή και έβαλε την πρώτη αξινιά ήμουν εγώ. Επί Μαρινάτου ήμουν εγώ…
Γιάννης: Φορούσε γκέτες ο Μαρινάτος;
Βαγγέλης: Ήμουν εγώ… Ο Μαρινάτος ήταν ένας λεβέντης άντρας ψηλός με ένα καπέλο έτσι μεγάλο…
Γιάννης: Σομπρέρο
Μιχάλης: Κάσκα! Κάσκα! Και όλο στρατιωτικά ρούχα
Βαγγέλης: Έτσι…
Γιάννης: Και ένα βίτσι… μια βέργα…
Βαγγέλης: Όταν πήγα δεν είχε βέργα… αλλά… μου λέει… είχα απολυθεί από φαντάρος εκείνη την εποχή και ήμουν στο χωριό… ξέρεις… δεν πήγαινα σε καν ’να χωράφι…
Γιάννης: Και ξεκινήσατε βόρεια, επάνω;
Βαγγέλης: Θα πω εγώ την ιστορία να την γράψει και το παλικάρι…
Κουμπάρος: Αν ζούσε ο Μαρινάτος, θα είχαμε λιμάνι από κάτω, τώρα... Δεν θα είχαμε τον Αθηνιό... Ήταν πολύ ενεργητικός άνθρωπος...
Βαγγέλης: Πήγε στον πρόεδρο που είχαμε στο Ακρωτήρι και λέει «θέλω να βρω κάτι αρχαία εδώ πέρα, έχω ακούσει από…» Εν πάσει περιπτώσει… μου λέει ο πρόεδρος… εμένα... «βρε, ήρθε ένας ξένος»… γιατί εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχε τουρισμός και άμα βλέπαμε έναν άνθρωπο που δεν τον ξέραμε τον ελέγαμε ξένο… «ήρθε ένας ξένος», μου λέει, «και ψάχνει να βρει κάτι αρχαία»… εμείς δεν ξέραμε τι πάει να πει αρχαία… «και θέλει έναν άνθρωπο να πάει… να… του σκάψει» ξέρω ‘γω τι… «κάτω στους Φαβατάδες»… Φαβατάδες[1] λέγεται η περιοχή… που είναι τα πράγματα…
Κλέαρχος: Φαβατάδες
Βαγγέλης: Φαβατάδες… Εκάνανε πολύ φάβα…Τα χωράφια αυτά ήτανε… φάβα… «Πας;», μου λέει, «και πληρώνει μεροκάματο καλό, πας;». Του λέω «αμέ! πάω!». «Έλα αύριο το πρωί», μου λέει, «εδώ» να πάμε στα Φηρά… γιατί έμενε στα Φηρά…
Γιάννης: Ο Μαρινάτος
Βαγγέλης: Ο Μαρινάτος… «Πάρε μία αξίνη και ένα φτιάρι»
Γιάννης: Σκουπάκι, ξέρω ‘γω…
Βαγγέλης: Ναι… Λέω «εντάξει!». Πράγματι το πρωί πάω στον Άγιο […] ξέρεις που είναι ο Άγιος […]. Ήλθε εκείνος με το ταξί… Του λέει ο πρόεδρος «…το παιδί… να πάτε κάτω…». Κατεβαίνουμε…. Μονοπάτι ήτανε… δεν υπήρχαν δρόμοι και…
Γιάννης: Ναι… ναι… ναι…
Βαγγέλης: Πάμε εκεί πέρα… Μου λέει «για σκάψε εδώ πέρα!». Όταν μου είπε να σκάψω… ξέρεις που; Που είναι τώρα τα… που είναι η Κατίνα; Η Κατίνα[2]… το φυλάκιο από πάνω…
Γιάννης: Ναι… ναι… ναι..
Βαγγέλης: Λίγο από κάτω… Από κάτω εκεί, ακριβώς… Μου λέει «για σκάψε εδώ πέρα». Εγώ, αφού μου είχε πει ο πρόεδρος θα πάρω και καλό μεροκάματο, παιδί εγώ, νέος, ας πούμε…
Γιάννης: Βάραγες εκεί, ε;
Βαγγέλης: «Ωπ!!», μου κάνει αυτός, «Στοπ!!». «Δεν είναι…», μου λέει, «σιγά – σιγά!!». Λοιπόν, «αργά, πιο αργά!»… έκανα εγώ…
Γιάννης: Έφυγε η άσπα από πάνω και βρήκες ελαφρόπετρα;
Βαγγέλης: Κυρ. Γιάννη μου, κατά σύμπτωση, όπως έσκαβα εγώ εκεί… γιατί ήταν έτσι… κατηφορικός… κι όπως έσκαβα κι έβγαλα τα χώματα… βγαίνουνε δυο πιθαράκια δίδυμα… το ένα δίπλα στο άλλο… Μου λέει «κράτει!», «κράτει!», μου λέει… Δεν είχαμε τότες ούτε σκουπάκια, ούτε… αυτά… μου λέει «με το χέρι σου κάνε»… «Εδώ είμαστε», λέει αυτός, «τώρα. Εδώ είναι τα αρχαία»… «Εδώ», μου λέει, «παιδί μου, πριν εκατό χρόνια[3] και, είχε έρθει ένας Γερμανός αρχαιολόγος και με αυτό το χαρτί ήρθα εγώ εδώ», και μου είπε το νότιο μέρος της Σαντορίνης… Ένα λεπτό, συγνώμη [μιλάει στο τηλέφωνο] Ακούς; Εν πάσει περιπτώσει, τα καθαρίσαμε αυτά από το… τα φωτογράφισε εκείνος… Μου λέει «εδώ είναι τα αρχαία, γιατί πριν εκατό χρόνια έχω ένα χαρτί εγώ από έναν Γερμανό αρχαιολόγο [4] ότι στο νότιο μέρος της Σαντορίνης υπάρχουν αρχαία και πολύ χρυσό![5]». Έτσι μου ‘πε… Αυτήν την λέξη μου είχε πει… «Τα αρχαία», μου λέει, «είναι εδώ», «το χρυσό θα δούμε που θα τον βρούμε». Μου λέει «εγώ θα φύγω τώρα να πάω στην Αθήνα…». Αυτός μόλις τα είδε…
Γιάννης: Εσύ ακούγοντας, όμως, για χρυσό, σαν παιδί τότε, δεν σκέφτηκες «να πάω να σκάψω και μόνος μου»;
Βαγγέλης: Όχι!
Γιάννης: Όχι…
Βαγγέλης: Όχι, καθόλου… Δεν ήξερα τι πα να πει… Και το χρυσό, ακόμα, δεν ήξερα, να πούμε…
Γιάννης: ναι, τι χρώμα έχει…
Βαγγέλης: …τι χρώμα έχει… Μου λέει: «τώρα θα φύγω να πάω στην Αθήνα, να δείξω ότι πράγματι τα βρήκαμε τα αρχαία. Εσύ βρες κα ‘να δυο εργάτες ακόμα και… σιγά - σιγά», μου λέει… «να βρείτε και κάτι άλλο μέχρι να γυρίσω» και αυτά… και… «όλα καλά», μου λέει… «Εσείς είσαστε τυχεροί από την καλή… Θα πουλάτε», μου λέει, «κομπολόγια και θα κονομάτε τον χρυσό». Αυτό που λέμε ότι υπάρχει και χρυσό… «Θα βγά’τε πολλά λεφτά». Αυτήν την λέξη την θυμάμαι…
Γιάννης: Έφυγε αυτός, εν τω μεταξύ, και εσείς…
Βαγγέλης: …και με άφησε εμένα…
Γιάννης: …εξακολουθούσατε να…
Βαγγέλης: …να βρω και κα’νά δυο εργάτες… να σκάψουμε να βρούμε και κάτι άλλο ακόμα, ό,τι βρούμε… Με άφησε εμένανε υπεύθυνο να βρω και κα’να δυο τρεις εργάτες μέχρι να γυρίσει… τρεις – τέσσερις μέρες…
Γιάννης: [μιλάει στο τηλέφωνο]
Βαγγέλης: Μάζεψα, όμως, εγώ δύο τρεις φίλους… έτσι κι έτσι… ελάτε, να πούμε, γιατί βρήκανε κάτι αρχαία… δύο τρεις φίλοι… πάμε εκεί… σκάβαμε… όπως σκάβαμε εκεί πέρα ρε παιδιά… βγάζουμε ένα πιθάρι μεγάλο… τόσο! Λέω «σιγά σιγά, όπως μου είπε», λέω, «ο αρχαιολόγος, ο άνθρωπος αυτός», λέω, «σιγά σιγά να το βγάλουμε». Μόλις το βγάζουμε, παίρνει ένας από όλους… από αυτούς… ένα… όπως ήταν ο κασμάς… το φτυάρι που σκάβαμε… εκεί… τραβάει μια και το κάνει κομμάτια… «Ρε συ, τι έκανες, ρε;» «εεε.. βρρρεεε..», λέει… Ανθρώποι, δηλαδή, που δεν ξέραν τι αξία έχει και τι άξιζε… Βρήκαμε και κάτι άλλα σπασμένα… κάτι έτσι… Έρχεται ο Μαρινάτος…
Γιάννης: Μέσα είχε τίποτα το πιθάρι αυτό;
Βαγγέλης: Όχι… δεν είχε τίποτα! Έρχεται ο Μαρινάτος, το βλέπει το πιθάρι, που ήτανε γερό και το βρήκε σπασμένο… γιατί φαίνεται…
Γιάννης: Ναι… ναι…
Βαγγέλης: Ξέρετε αυτό… Αφού ήταν ολόγερο… Μου λέει «Βαγγελάκη Αλεφραγκή, γιατί το σπάσατε;» Εγώ κυρ. Γιάννη τώρα, τι να πω; Να πω ότι το ‘σπασε ο Γιάννης;
Γιάννης: Από λάθος, ξέρω ‘γω…
Βαγγέλης: «Δεν ξέρω», λέω, τι… «Έξω», μου λέει «από την ανασκαφή». «Έξω», μου λέει «από την ανασκαφή. Σε άφησα», μου λέει, «υπεύθυνο και… Με κατάστρεψες!», μου λέει… «Κύριε Μαρινάτο...»… ήτανε πολύ βλάσφημος…
Γιάννης: Πολύ βλάσφημος ήταν, ε; Έβριζε, ε;
Βαγγέλης: Του κάνω και ‘γω, με συγχωρείς, «Άντε γαμήσου και εσύ και τα αρχαία σου!»… Εγώ του λέω «δεν ξέρω ποιος το ‘σπασε»… δεν ήθελα να… εγώ τον άνθρωπο τον ήξερα… εγώ τον είδα… αλλά δεν ήθελα να του πω, τώρα… «έσπασε, δεν ξέρω…»… Έφυγα, αλλά μετά ξεκίνησε αυτός… έφυγα εγώ… τέρμα! Εγώ έφυγα από την ανασκαφή… […] μετά τι γινότανε… ανασκαφή… κόσμο… αυτά… ήθελε να κάνει και […] με πήρε ο εργολάβος εμένα μαζί του και του κουβαλούσα […] με τα γαϊδούρια αμμοχάλικα… δεν υπήρχανε τότε νταμάρια και τέτοια… και έκανε τα δωμάτια… όλα αυτά… πάνω από […] …και από αυτόν έφυγα εγώ, γιατί… εντάξει… εγώ δεν ήθελα να γίνω ρουφιάνος για τον φίλο μου…
Γιάννης: Τελικά πως παραπάτησε αυτός και… έπεσε και σκοτώθηκε;
Βαγγέλης: Μετά εγώ δεν ήμουν εκεί…
Γιάννης: Α, δεν ήσουν εκεί… Δεν ξέρεις, δηλαδή…
Βαγγέλης: …αλλά πήγε να φωτογραφίσει κάτι που βρήκε και όπως έκανε πίσω…
Γιάννης: Τον σπρώξανε;
Βαγγέλης: Όχι, όχι! Δεν τον εσκότωσε κανένας, γιατί να τον σκοτώσουν; Δεν το πιστεύω…
Κλέαρχος: Έχουμε ακούσει… λέει ότι… ότι είχε αρχίσει να λέει «θα σκάψουμε και σε αυτό το κτήμα, θα σκάψουμε και σε αυτό το κτήμα, θα σκάψουμε και στο άλλο κτήμα και… κάποιοι αγχωθήκανε για τα κτήματα…»
Ακρωτηριανός: Όταν δούλευε ο Μαρινάτος, εγώ τον έζησα ένα διάστημα… Δεν πα να πήγαινε ο πρωθυπουργός της Αμερικής […] «φύγε γιατί τώρα δουλεύω!». Τον δρόμο από πάνω… αυτό… του Ακρωτηριού… τον εκάμαμε εμείς… τον επατήσαμε… ρίξαμε τα ασφαλτικά τα πάντα… […] κάναμε τον εργολάβο…
Βαγγέλης: Ο Μαρινάτος ήτανε πολύ παλικάρι… κανέναν… Άλλο που μάλωσα μαζί του… και τον έβρισα… και του είπα… του είπα και την κουβέντα αυτή...


Σημειώσεις:

[1] Οι "Φαβατάδες" ήταν περιοχή με χωράφια που ήταν σπαρμένα με φάβα. Βρίσκονταν στην περιοχή του Συγκροτήματος Δ του προϊστορικού οικισμού.

[2] Η Αικατερίνη Αρβανίτη, η σύζυγος του Μηνά Αρβανίτη, του παλαιού αρχιφύλακα των ανασκαφών είναι σήμερα αυτή η αρχιφύλακας των ανασκαφών.
[3] Ακριβώς 100 χρόνια πριν το 1967, όταν ο Μαρινάτος εμφανίστηκε στο Ακρωτήρι, το 1867, υπήρξε ανασκαφική δραστηριότητα στην περιοχή από τον Γάλλο γεωλόγο και πετρολόγο Ferdinand André Fouqué (Φερδινάνδο Φουκέ).
[4] Αν πράγματι ο Μαρινάτος αναφέρθηκε σε κάποιον Γερμανο, το πιο πιθανό είναι ότι πρόκειται για τον βαρόνο Hiller von Gaertringen, ο οποίος είναι αυτός ο οποίος ανέσκαψε την Αρχαία Θήρα στο Μέσα Βουνό και οργάνωσε και μικρότερες ανασκαφές σε διάφορα σημεία του νησιού. Άλλη εκδοχή είναι να πρόκειται για έναν από τους συνεργάτες του Hiller, τον Robert Zahn, ο οποίος έκανε ανασκαφές στην περιοχή του "Ποταμός". Πάντως μεγάλη ανασκαφική έρευνα έκανε στην περιοχή του Φαβατά η Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή, η οποία πιθανότατα είχε ανακαλύψει την Ξεστή ΙΙ.
[5] Η αναφορά σε "χρυσό" φέρνει ξανά στον νου τις ανασκαφές του Φουκέ το 1867 στην περιοχή "Ποταμός", κοντά στις ανασκαφές του Ακρωτηρίου, ο οποίος είχε βρει δύο χρυσούς κρίκους.

Περισσότερες πληροφορίες για την ιστορία των ανασκαφών στην Θήρα μπορεί να βρει κανείς στο βιβλίο της Ίριδας Τζαχίλη "Οι αρχές της Αιγαιακής Προϊστορίας - Οι ανασκαφές στη Θήρα και τη Θηρασιά τον 19ο αιώνα", εκδόσεις Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Αθήνα 2006, ISBN: 960-7945-97-2.

[ENG] Vaggelis Alefragis, the first worker that dug for archaeologist Spiridon Marinatos at Akrotiri of Santorini describes the story of the discovery of the prehistoric site...

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA PL RO RU

Ο Λευκός Πύργος καμουφλαρισμένος | The White Tower camouflaged

Σήμερα είχα την τύχη να πέσει στα χέρια μου μία φωτογραφία από την περίοδο της Γερμανικής κατοχής (1941-1944), όπου φαίνεται ο Λευκός Πύργος καμουφλαρισμένος από τους Γερμανούς για να αποφευχθεί ο βομβαρδισμός του από την συμμαχική αεροπορία...

Στην φωτογραφία είναι η Πολυξένη Υαλοπούλου (αριστερά), με την φίλη της Κατίνα... Πίσω τους ο Λευκός Πύργος...


[ENG] I was lucky today to get in my hands one photo from the time of the German occupation of Greece (1941 - 1944). It shows two girls, Polyxene Ialopoulou and her friend Katina, in front of the White Tower of Thessaloniki, which was camouflaged by the Germans in order to be protected from being bombed by the allied airplanes...

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA PL RO RU

Μουλαράδες | Mule riders

Μουλαροδρομίες στον "Ποταμό" του Εμπορειού της Σαντορίνης... Κάπου 25 χρόνια πριν... Πιθανότατα σε εορτή του Αη Γιώργη... Στην φωτογραφία ο κυρ. Μανώλης και ο κυρ. Φίλιππος...

Σημείωση: 25 χρόνια να τραβάω φωτογραφίες, τόσο όμορφη φωτογραφία δεν πρόκειται να πάρω...

[ENG] Mule riding at area "Potamos" of village Emporio, Santorini... Around 25 years ago... Note: Even if I will be shooting for 25 years, I do not think I will ever be able to take such a good photo...

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA PL RO RU

Ловеч (Λόβετς), 70 χρόνια πριν... | Lovech, 70 years ago...

Μέτα την καταστροφή του 1925 από πυργκαγιά της ξύλινης σκεπαστής γέφυρας της Βουλγαρικής πόλης Ловеч (Λόβετς), έργο του αρχιμάστορα Никола Фичев (Νικολά Φίτσεβ), γνωστού με το παρατσούκλι Колю Фичето (Κόλιου Φιτσέτο), το 1931 χτίστηκε στην θέση της νέα γέφυρα σε καινούργιο και μοντέρνο για την εποχή του σχέδιο. [Φωτογραφία του 1938 από το διαδίκτυο]





Τελικά το 1981 ξεκίνησε η κατασκευή της σημερινής γέφυρας με πρότυπο την παλαιά ξύλινη γέφυρα του Κόλιου Φιτσέτο, η οποία ολοκληρώθηκε το 1982.


Σύνδεσμος σε χάρτη / Link to Map: 43° 7' 57''N, 24° 42' 59''E

[ENG] Bulgarian town Lovech: The wood covered most of the river Osam, the work of master Kolyu Ficheto was completely destroyed from fire in 1925. In 1931 the destroyed bridge was replaced by a new one based on a modern design [Photo of the new bridge in 1938 from internet]. Finaly, in 1981 it was decided to reconstruct the bridge according to the old design of Kolyu Ficheto. The construction finished in 1982 [Photo from 2008].

[BUL] Покритият мост в Ловеч - 1938/2008.

Share

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA RO RU

Ловеч (Λόβετς), 83 χρόνια πριν... | Lovech, 83 years ago...

Η σκεπαστή γέφυρα της Βουλγαρικής πόλης Ловеч (Λόβετς), έργο του αρχιμάστορα Никола Фичев (Νικολά Φίτσεβ), γνωστού με το παρατσούκλι Колю Фичето (Κόλιου Φιτσέτο), λίγο πριν από την καταστροφή της από πυρκαγιά το 1925.





Στις 1 Σεπτεμβρίου του 1925, έναν σχεδόν μήνα μετά την καταστροφική πυρκαγιά [πηγή/source]...





Η σκεπαστή γέφυρα του Λόβετς σήμερα, μετά την αποκατάσταση της το 1982...

Ιστορική φωτογραφία από τα Αρχεία της Βουλγαρικής Κυβέρνησης.
Historical photo from the Archives of the Bulgarian Government.


Σύνδεσμος σε χάρτη / Link to Map: 43° 7' 57''N, 24° 42' 59''E

[ENG] Bulgarian town Lovech: The wood covered most of the river Osam, the work of master Kolyu Ficheto before it was destroyed from fire in 1925, just a little after the fire and in 2008, after its reconstruction in 1982.

[BUL] Покритият мост в Ловеч - 1925/1925/2008.

Share

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA RO RU

Мелник (Μέλνικ), 40 χρόνια πριν...

Η Βούλγαρική πόλη Мелник (Μέλνικ), γνωστή σε εμάς ως Μελένικο, το 1960...





Το Μελένικο σήμερα...

Σημείωση: Η φωτογραφία του 1960 του Kai Ammon από την ιστοσελίδα Authenticphoto.de.

[ENG] The Bulgarian town Melnik in 1960's and today...
[1960's photo by Kai Ammon from the web page Authenticphoto.de.]
[BUL] Мелник - 1960 (Кай Аммон) / 2008.

Share

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA RO RU

Благоевград (Μπλαγκόεβγκραντ), 70 χρόνια πριν...

Το δημαρχείο της Βουλγαρικής πόλης Благоевград (Μπλαγκόεβγκραντ), τότε Горна Джумая (Γκόρνα Ντζουμαγιά - Άνω Παρασκευή), την δεκαετία του 1930...

Η καφετέρεια - ζαχαροπλαστείο "Плаза" (Πλάζα), σήμερα... 70 χρόνια μετα...

Ιστορική φωτογραφία από τα Αρχεία της Βουλγαρικής Κυβέρνησης.
Historical photo from the Archives of the Bulgarian Government.


[ENG] Blagoevgrad, 70 years later... Photos: [1.] The old Town Hall of Gorna Djumaya, the old name of Blagoevgrad, Bulgaria, in 1930's, [2.] The coffee shop "Plaza", today...
[BUL] Кметството на Горна Джумая през 30-те години на ХХ век.

Share

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA RO RU