Πριν πιάσουν την αξίνα να σκάψουν, τη φιλούσανε! | Kissing the hoe...

Κουμπάρος: Είχα βάλει κοπριά και έκαμε τριανταέξι τόνοι ντομάτα…
Μιχάλης: Τριανταέξι τόνοι ντομάτα, τρεις ζευγαριές!
Κουμπάρος: Τρεις ζευγαριές, έτσι;
Μιχάλης: Άνυδρα!, άνυδρα!
Κουμπάρος: Άνυδρα…
Μιχάλης: Δηλαδή τρεις ζευγαριές, εννιά στρέμματα!
Κουμπάρος: εννιά στρέμματα… τριανταέξι τόνοι…
Μιχάλης: τόνοι, λέμε, ε!
Κουμπάρος: τριανταέξι…
Μιχάλης: Εφτά εργοστάσια δουλεύανε απάνω στην Σαντορίνη! Εφτά εργοστάσια δουλεύανε και δεν προλαβαίνανε την ντομάτα… Αλλά ο κόσμος έπιανε την αξίνα να σκάψει και την φιλούσανε! Μου λέγε ο πατέρας μου, «τι να σου πάρω από τα Φηρά άμα θα πάω;», που πήγαινε μία φορά το μήνα… Του λέω «Μπαμπά, θέλω μια κρανιά», από αυτή που […] «ή φέρε μου», του λέω, «μια καλή αξίνη»
Κουμπάρος: Αξίνη, ναι!
Μιχάλης: Αν είχα παπούτσια ή αν είχα καπέλο δεν με ένοιαζε! Μια αξίνη να [κάνοντας τον σταυρό του]… το λέω…
Κουμπάρος: εργαλείο… εργαλείο…

Μιχάλης: «η μια καλή κρανιά», λέω, «φέρε μου ή μια αξίνη καλή να την έχω». Έβλεπα τις άλλες αξίνες των αλλονών που ήταν πιο όμορφες και πιο καινούργιες… και μας… όλοι είμαστε φτωχοί… είμαστε δώδεκα αδέλφια! Μεγάλη οικογένεια… Όλα ήτανε λιγάκι down... Μην τα λέμε αυτά… Και τα ζήλευα!! Ήθελες να σκάψεις και δεν είχες το κατάλληλο εργαλείο! Είχες την όρεξη… Κατάλαβες κυρ. Γιάννη; Μην τα λέμε… Είχαν οι άλλοι τα καλά μουλάρια και εμείς είχαμε την [...]… Ήθελες να της βάλεις το άροτρο να οργώσεις το χωράφι όπως ήθελες και δεν μπορούσες… Και λέω τώρα στα παιδιά μου «βρε τώρα είναι η ζωή!»



Ο κυρ. Μιχάλης ο "Μπελάς" ("μπελάς", αλλά καλός μπελάς) είναι από τους πρώτους ανθρώπους που φωτογράφισα, όταν άρχισα να ασχολούμαι με την φωτογραφία... Τον είχα πετύχει εκεί, στο αμπέλι, δίπλα στον προϊστορικό οικισμό του Ακρωτηρίου να οργώνει το χωράφι ξυπόλητος... Όταν του το θύμισα αυτό, το Σάββατο στον Ταξιάρχη, μου είπε... "Από μικρός έτσι όργωνα... Εμείς τότε είχαμε ένα ζευγάρι παπούτσια και αυτά ήταν για την Κυριακή στην εκκλησιά... Πριν μπούμε στο χωράφι τα βγάζαμε για να μην τα χαλάσουμε..."

[ENG] Michalis "Mpelas" describes life in the old times on Santorini... He says that, in the old times, people, before starting to dig, they were kissing the hoe... He was a young guy and when his father was asking him if he wants something from Fira, where he was going once per month, he was answering "bring me a good hoe!". He did not care if he had shoes or hat, he just wanted a good hoe... They had the will to work but they did not have the appropriate tools... He was from a poor family, one out of twelve children, and they were poor... He was looking at other people hoes and he was becoming jealous... Mr. Michalis was one of the first persons that I photographed when I started to have this hobby... I saw him one day, at a vineyard next to the prehistoric site of Akrotiri, ploughing the land barefooted... When I reminded him that, in the Saturday at the fair of Taxiarchis church, he said to me: "It is like that from the time that I was a child... At that times, we had only one pair of shoes and it was for going to the church in Sundays... Before getting into the field, we were taking them out not to destroy them!"

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA PL RO RU