Αποδελτίωση Τύπου 09.07.2006

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία 09.07.2006
"Οι χορηγοί, η αγορά και η κυβέρνηση" του Θοδωρή Πελαγίδη

"Με την ευκαιρία της 23ης επετείου της αμερικανικής «Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας» ο διεθνής τύπος στοχάζεται πάνω στις αμερικανικές ιδιαιτερότητες. Πράγματι, υπάρχουν σειρά οικονομικών συμπεριφορών και γενικότερη αντίληψη των πραγμάτων που κάνουν τον αμερικανικό καπιταλισμό εντελώς ιδιαίτερο και ξεχωριστό.

Στην είσοδο της πρεσβευτικής κατοικίας μετράει κανείς 45 περίπου εταιρείες χορηγούς που στηρίζουν οικονομικά την εκδήλωση της ανωτέρω επετείου. Στη συνέχεια, συναντά κανείς το φαινόμενο «shop-in-the-shop». Εταιρείες που χορηγούν-προσφέρουν στους πολυάριθμους καλεσμένους φαγητό και ποτό στο δικό τους τραπεζάκι. Για φανταστείτε κάτι ανάλογο να συμβαίνει στη δική μας 25η Μαρτίου; Φανταστείτε τους «εθνικούς προμηθευτές», εκδότες, επιχειρηματίες κ.λπ. να χορηγούν την παρέλαση στο Σύνταγμα, για παράδειγμα...

[...]

Είναι η περίπτωση που η δημόσια διοίκηση δεν «κωπηλατεί» η ίδια, δηλαδή δεν ξοδεύει εν προκειμένω η ίδια για τον «μπουφέ» της εθνικής εορτής, αλλά, ανάλογα και με την περίπτωση φυσικά, οι υπηρεσίες παρέχονται από επιτυχημένες επιχειρήσεις οι οποίες μάλιστα, στο πλαίσιο της αμερικανικής οικονομικής κουλτούρας, θεωρούνται αναπόσπαστο κομμάτι της αμερικανικής ζωής, των αμερικανικών ευρύτερων δημοσίων συμφερόντων!

Αυτό βέβαια, φαντάζει κάπως παράδοξο για την Ευρώπη, που κρατά μεγάλα κομμάτια των δημόσιων ζητημάτων μακριά από τις επιχειρηματικές δράσεις ή επιτυχίες. Κλασικό παράδειγμα μιας τέτοιας τουλάχιστον δύσπιστης συμπεριφοράς της πολιτείας απέναντι στην ιδιωτική δράση, ακόμη κι όταν δεν είναι κερδοσκοπική αλλά μη-κερδοσκοπική και φιλανθρωπική, είναι η άποψη που επί του παρόντος κυριαρχεί στη χώρα μας ότι η τριτοβάθμια ειδικώς εκπαίδευση πρέπει να είναι αποκλειστικά κρατικώς παρεχόμενη.

[...]

Στην περίπτωση της προαναφερόμενης εορτής, περιορίζεται στον χώρο και στο τελετουργικό της εκδήλωσης, αλλά για τα επουσιώδη κομμάτια της, δηλαδή για παράδειγμα για την τροφοδοσία με ποτά και φαγητά, φέρνει σε επαφή τις επιτυχημένες εταιρείες με τους επισκέπτες. Ετσι, η κυβέρνηση, δηλαδή οι φορολογούμενοι στην περίπτωση αυτή, δεν πληρώνει άμεσα, ενώ μένουν όλοι ευτυχείς. Και οι επισκέπτες που απόλαυσαν ατομικά την τροφοδοσία και τη γιορτή χωρίς να πληρώσουν, και οι χορηγοί που διαφήμισαν προνομιακά τα προϊόντα τους.

[...]

Αυτές αλλά και άλλες, όπως η συνεργασία του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για παραγωγή δημόσιων και ημι-δημόσιων αγαθών, πάντα υπό τους αυστηρούς και δίκαιους κανόνες που θέτει μια ισχυρή κυβέρνηση και με στόχο το ευρύτερο δυνατό συμφέρον, μπορεί να αποτελούν, αν και πιθανώς παράδοξες για εμάς, χρήσιμες ιδέες για τις μεταρρυθμίσεις και στη δική μας δημόσια διοίκηση."

Για όποιον ενδιαφέρεται να διαβάσει ολόκληρο το άρθρο:
www.enet.gr/online/online_text/c=114,id=38808580,46708100

Χαρακτηριστικό της ελληνικής "λογικής" να δαιμονοποιούμε τον επώνυμο ιδιώτη ενώ καθαγιάζουμε τον ανώνυμο κρατικό γραφειοκράτη....

Αντιπαραβάλλω άρθρο από τα ΝΕΑ 19.09.2005:

"Αναφορά στον εισαγγελέα ετοιμάζουν τα στελέχη της ΔΑΚΕ Πάτρας, μετά τον «γαλάζιο εμφύλιο» που ξέσπασε τις τελευταίες ημέρες γύρω από την Πολιτιστική Πρωτεύουσα 2006.

Αφορμή είναι ένα γεύμα που κόστισε 30.000 ευρώ και αιτία το ποιος θα έχει τον έλεγχο στον φορέα της «Πολιτιστικής Πρωτεύουσας 2006» και στις προσλήψεις για τη στελέχωσή του.

Τα πυρά των στελεχών της ΔΑΚΕ στρέφονται κυρίως κατά του υφυπουργού Πολιτισμού κ. Π. Τατούλη - που μεταβαίνει σήμερα στην Πάτρα - και των κορυφαίων στελεχών της Πολιτιστικής που διατηρούν στενές σχέσεις μαζί του, με πρώτο τον επικεφαλής της κ. Χρ. Ροϊλό. Ο ίδιος, μάλιστα, παρ' ότι παραδέχθηκε την υπέρβαση των δαπανών, υποστήριξε ότι 30.000 ευρώ ήταν το συνολικό κόστος της διήμερης φιλοξενίας - προ τριμήνου - των πρέσβεων των χωρών της E.E. και των συνοδών τους. Σημειώνεται ότι μόνο το σχετικό δείπνο κόστισε... 18.000 ευρώ. [...]"

Τα συμπεράσματα δικά σας...