Σκέψεις πάνω σε μία παράσταση...

Αντιγόνη – Ένα πανανθρώπινο σύμβολο αντίστασης…

Antigone – A symbol of resistance…

Στις 4 και 5 Αυγούστου στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου θα παιχτεί το έργο του Σοφοκλή από την Νέα Σκηνή...
"Antigone" by Sophocles on 4 and 5 August at the Ancient Theatre of Epidaurus....

Η υπόθεση περιληπτικά…

Η σύγκρουση μεταξύ των δύο γιων του Οιδίποδα, Πολυνείκη και Ετεοκλή για τον θρόνο της Θήβας έχει τελειώσει με τα δύο αδέλφια να βρίσκονται νεκρά στο πεδίο της μάχης. Ο Κρέων, βασιλιάς της Θήβας, έχει δώσει διαταγή να παραμείνει άταφος ο Πολυνείκης, εφόσον πολέμησε εναντίον της πατρίδας του. Η αδελφή του όμως, η Αντιγόνη, από σεβασμό στους άγραφους Θείους Νόμους, και από αγάπη προς τον νεκρό αδελφό της, αποφασίζει να τον τιμήσει με την πρέπουσα ταφή. Συλλαμβάνεται και οδηγείται στον Κρέοντα επικαλούμενη για την πράξη της το Θείο Δίκαιο. Ο Κρέων υπερασπιζόμενος τους νόμους της πολιτείας, καταδικάζει σε θάνατο την Αντιγόνη, μη λαμβάνοντας υπόψη του τις παρακλήσεις του γιου του, Αίμωνα, αρραβωνιαστικού της Αντιγόνης. Ο βασιλιάς παραμένει αμετάπειστος και διατάζει τον εγκλεισμό της Αντιγόνης σε μια σπηλιά. Στο μεταξύ ο μάντης Τειρεσίας προφητεύει δεινά για τον βασιλικό οίκο του Κρέοντα, ο οποίος αποφασίζει επηρεασμένος και από τη συμβουλή του Χορού να ταφεί ο Πολυνείκης και να αποφυλακιστεί η Αντιγόνη. Όμως είναι ήδη αργά. Η Αντιγόνη έχει απαγχονιστεί μέσα στη φυλακή της, ο Αίμων έχει αυτοκτονήσει και η βασίλισσα Ευρυδίκη, γυναίκα του Κρέοντα, ακολούθησε στο θάνατο τον γιο της.

A fiew words for the story…

After the fratricidal war between Eteocles and Polyneices for the throne of Thebes, costing both their lives, their uncle, Creon, who became king in the meantime, decrees that Polyneices’ body remain unburied. Antigone, the deceased’s sister, defies the decree by giving her brother a proper burial. King Creon has her arrested and locked up in a cave despite the protests of the people and Haemon, Creon’s son who was Antigone’s fiance. The ill-omened prophecies of seer Teiresias make Creon change his mind, however. Unfortunately, it is too late. Haemon finds Antigone hanged in the cave and he takes his own life at her feet. The Queen follows suit when she hears the terrible news. Overwhelmed by all that has taken place, Creon withdraws into isolation…

Η Αντιγόνη προτίμησε να τιμήσει τους κανόνες δικαίου και της ηθικής παρά να συμβιβαστεί με μια διαταγή άδικη… Είναι μια γυναίκα που δεν φοβάται και δεν υποτάσσεται σε κανέναν.

Antigone choosed to honor the Moral or Divine Law instead of compromising to an anfair rule… She is a woman that is not afraid, that she refuses to be passive.

Τίποτα δεν μπορεί να ενοχλήσει περισσότερο την Εξουσία από την απείθεια… Οι Αθηναίοι στους Μηλίους λένε: «Εμείς για το τέλος της ηγεμονίας μας, αν αυτή θα καταλυθεί κάποτε, δεν ανησυχούμε, γιατί δεν είναι επικίνδυνοι στους νικημένους όσοι, όπως οι Λακεδαιμόνιοι, ασκούν ηγεμονία πάνω σε άλλους, άλλωστε η αντιδικία μας δεν είναι με τους Λακεδαιμονίου, αλλά επικίνδυνοι είναι οι υπήκοοι, αν τυχόν αυτοί ξεσηκωθούν και νικήσουν εκείνους που τους εξουσίαζαν.».

Nothing can annoy more the Rulers than defiance… Athenians said once to Melians: “The fall of our empire, if it should fall, is not an event to which we look forward with dismay; for ruling states such as Lacedaemon are not cruel to their vanquished enemies and we are fighting not so much against the Lacedaemonians. Dangerous to us are our own subjects who may some day rise up and overcome their former masters.

Η βία δεν είναι ποτέ η απάντηση στα τυραννικά ή στα άδικα καθεστώτα… Αντίθετα τους δίνει το άλλοθι να απαντήσουν με περισσότερη βία… Τους δίνει το άλλοθι να γίνουν περισσότερο ανελεύθεροι… Η απάντηση στην εξουσία που έχει πάψει να σέβεται την ηθική και τους κανόνες δικαίου είναι μόνο η απείθεια… Αν δεν την δέχεσαι σαν εξουσία τότε παύει να είναι εξουσία… Αυτοί οι αγώνες είναι σχεδόν πάντοτε επιτυχημένοι αλλά πάντα υπάρχει κάποιος που θα θυσιάσει ίσως μέχρι και την ζωή του σε αυτούς… Η Αντιγόνη είναι ένα σύμβολο, αλλά η ιστορία είναι γεμάτη από ανθρώπους που αρνήθηκαν να συμβιβαστούν με την αδικία των κραταιών… Τους ονόμασαν «τρομοκράτες», πολλοί από αυτούς έχασαν την ζωή τους ή τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος από αυτήν, αλλά η ιστορία τελικά τους δικαίωσε…

Σωκράτης, Ιησούς Χριστός, Γαλιλαίος, Thomas Jefferson («τρομοκράτης» για τους Βρετανούς αποικιοκράτες), Mohandas Gandhi, Nelson Mandela, Martin Luther King, Mohammed Ali ("I ain't got no quarrel with the Viet Cong"), Lech Walesa…

Violence is never the answer to an anfair leadership… Violence gives them the alibi to answer with more violence… It gives them the alibi to become more illiberal… The answer to the leadership that does not follow the moral rules is only defiance… If you stop to accept its power then they do not have power at all… These fights are almost always succesful but always someone has to succrifice even his life for that… Antigone is a symbol, but history is full of people who did not compromise to unfair rules and rullings… They named them “terrorists”, many of them have lost their lives or at least a big part of it, but finally they were justified by History…

Η «Αντιγόνη» μας διδάσκει ακόμα ότι όλοι οι άνθρωποι δεν είναι έτοιμοι να γίνουν επαναστάτες… Η αδελφή της Αντιγόνης, η Ισμήνη, προσπαθεί να την αποτρέψει από το να παραβεί την διαταγή του Κρέοντα… Το ελπιδοφόρο μήνυμα είναι ότι όταν ο Κρέοντας τιμωρεί την Αντιγόνη, η Ισμήνη δηλώνει συνυπεύθυνη στην πράξη της αδελφής της και ζητάει την ίδια τιμωρία…

Antigone teaches us also that not all the people are ready to be revolutionist… Antigone's sister, Ismene, at first tries to discourage her sister from disobeying the rules… Antigone acts alone… The promising thing is that when Creon punishes Antigone Ismene declares she had aided Antigone and desires the same fate, although she was innocent….

Τέλος, μέσα σε όλα τα άλλα νοήματα της υπόθεσης, η αγάπη κερδίζει ακόμη και μέσα στην τραγικότητα του θανάτου. «Έρως ανίκατε μάχαν».

Finally, Among all the other meaning of the play, love wins another battle even throuth the tragedy of death… “Love, unconquered in the fight, Love, who makest havoc of wealth, who keepest thy vigil on the soft cheek of a maiden; thou roamest over the sea, and among the homes of dwellers in the wilds; no immortal can escape thee, nor any among men whose life is for a day; and he to whom thou hast come is mad.”

Υπάρχει μία λογική που στα αρχαία κείμενα είναι γυναίκες αυτές που αντιδρούν στην αδικία της εξουσίας... Η αδικία της εξουσίας καταλήγει πάντα στο ίδιο αποτέλεσμα: το κλάμα της μάνας, της γυναίκας, της αδελφής...

There is a logic why in the ancient writtings they are women the ones who resist to the unfairness of the Rulers... The injustice and the unfairness result always to the cry of the mother, the wife, the sister...

http://classics.mit.edu/

http://www.gradesaver.com/