Friday, September 29, 2006

Συνεφιασμένος Ουρανός



Ουρανός και Γη... Και εμείς ανάμεσα... Και εξορίσαμε κόλαση και παράδεισο... Τον παράδεισο ψηλά πέρα από τα σύννεφα και την κόλαση βαθιά μέσα στην Γη... Και όμως είναι ακόμα εδώ... Δίπλα μας...

Έμπνευση μετά από το δεύτερο σχόλιο του blogger Χαμίνι

3 comments:

χαμίνι said...

Συννεφιασμένος, αλλά με πολύ γαλάζιο... και πάνω και κάτω.

Και άσπρο σκαρφαλωμένο στα αιώνια βράχια...

Καλημέρα!

Klearchos said...

Καλημέρα... Μου θυμίζει το στίχο του Ελύτη: "Θεέ μου πόσο μπλε ξόδεψες για να μη σε βλέπουμε..."

χαμίνι said...

Πάντως εμένα αυτός ο στίχος του Ελύτη μου θυμίζει όλες τις αδυναμίες μας. Ότι δεν έχουμε τη δύναμη να δεχτούμε ή να απορρίψουμε το αφήνουμε να κρύβεται πίσω από ένα απέραντο γαλάζιο...

Συνειρμοί, ε;

Πάντως η φωτογραφία είναι πολύ όμορφη!!!