Saturday, February 24, 2007

Εικόνες από την Μπολώνια, Bologna - Μέρος 1ο...


Όπως έχω αναφέρει και σε προηγούμενα post, το ταξίδι ήταν οργανωμένο έτσι, ώστε μετά την Βιέννη να μείνουμε τέσσερα βράδια στην Μπολώνια, από την οποία θα κάναμε κάποιες ημερήσιες εκδρομές... Την εκδρομή στην Βενετία και την εκδρομή στη Φλωρεντία τις έχετε δει ήδη...

Αρχικά πρέπει να πω ότι μείναμε στο ξενοδοχείο Holiday Inn στη Via Emilia, το οποίο, όμως, δεν θα έλεγα ότι ήταν και η καλύτερη δυνατή επιλογή... Ο δρόμος ήταν λίγο κακόφημος και από ότι κατάλαβα ούτε και το συγκεκριμένο ξενοδοχείο είχε και το καλύτερο όνομα στην Μπολώνια...

Επειδή φτάσαμε αργά, η πρώτη επαφή με την πόλη έγινε μέσα στην νύχτα... Φυσικά, επειδή το ταξίδι μας είχε ανοίξει την όρεξη, ξεκινήσαμε από μια γνήσια Ιταλική Πιτσαρία... Piazza di Pino στην Via Stalingrado... Μην σας κάνει εντύπωση το όνομα του δρόμου... Η Μπολώνια χρόνια τώρα εκλέγει αριστερούς δημάρχους... Στο μαγαζί δεν πήγαμε τυχαία... Ο συνάδελφος μου, με τον οποίο είχαμε πάει διακοπές μαζί, είχε συγγενείς στην πόλη...





Το μαγαζί είχε συνεχώς αρκετό κόσμο... Πάντως διαρκώς περίμενα να δω από που θα βγει ο νονός... Μου θύμισε τα εστιατόρια που ανοίγουν οι Ιταλοί στην Αμερική, όπως τα βλέπουμε στις ταινίες...



Αυτός είμαι εγώ...



...και οι Ιταλοί φίλοι μας!! Eeee, Klearchos che cazzo vuoi?

Έχοντας μάθει ότι στην Μπολώνια πρωτοφτιάξανε τα τορτελίνια και φυσικά την Μπολωνέζικη σάλτσα, αποφάσισα να φάω κάτι που συνδύαζε και τα δύο: Τορτελίνια αλά Μπολωνέζ (τι άλλο;).

Ο μύθος λέει ότι τα τορτελίνια είναι φτιαγμένα έτσι ώστε να μοιάζουν με τον αφαλό της Αφροδίτης, όπως τον είδε ένας Μπολωνέζος (έτσι τους λένε;) ξενοδόχος κοιτάζοντας την κρυφά από την κλειδαρότρυπα... Μαγεμένος έτρεξε στην κουζίνα και έφτιαξε τα τορτελίνια... (Μήπως να συνεργαστώ με τον Μαμαλάκη και να κάνουμε από κοινού ένα blog;)

Πάντως εγώ δεν τρελάθηκα από αυτό που έφαγα... Συν τοις άλλοις παρήγγειλα μια πίτσα με ρόκα και μου προέκυψε κάτι σαν σαλάτα με τυρί Φιλαδέλφεια πάνω σε πίτα, οπότε δεν μπορώ να πω ότι ήμουνα ιδιαίτερα χαρούμενος...

Τελειώνω το φαγητό και παραγγέλνω καπουτσίνο και τιραμισού... Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι με το όνομα που έχω είχα γίνει κάτι σαν celebrity στην Ιταλία... Σαν να έρθει ένας ξένος στην Ελλάδα, να κάνει παρέα με Έλληνες και να τον λένε Φραπέ!!

Έρχεται, λοιπόν, στο τραπέζι ο καφές και το τιραμισού... Και ξαφνικά ένα σχεδόν αποτυχημένο γεύμα κάνει την απόλυτη ανατροπή!! Αυτό δεν ήταν τιραμισού... Ήταν το ωραιότερο γλυκό που έχω φάει!! Δεν μπορώ να το περιγράψω... Δεν είχε το κλασσικό στυλ... Όλα τα υλικά ήταν εκεί, αλλά το σχήμα του ήταν ακανόνιστο... Και η γεύση του κρεμώδης και απίστευτα όμορφη...

Φύγαμε και πήγαμε στο ξενοδοχείο, με εμένα σε όλη την διαδρομή να μιλάω για το τιραμισού... Έτσι πέρασε η πρώτη νύχτα στην Μπολώνια...

[Παρένθεση: Ψάχνοντας να βρω την ιστορία των τορτελίνι ανακάλυψα ότι τόσο η λέξη "λαγάνα" όσο και η Ιταλική "λαζάνια" προέρχονται από την αρχαία ελληνική "λάγανον". Δείτε εδώ. Το άρθρο συμφωνεί με την Wikepedia. Αν προσθέσουμε και αυτό που ξέρω εγώ - και επίσης το γράφει ως πιθανό η Wikepedia - ότι η λέξη pizza προέρχεται από την ελληνική λέξη "πίτα" τότε δεν μένει και τίποτα για τους καημένους τους Ιταλούς]

[ENG] The first evening of our visit to Bologna we went to Piazza di Pino, where I ate the best tiramisu in my life...



Συνεχίζεται...

15 comments:

jojo said...

φαίνεται πως τελικά οι ιταλοί ειδικεύονται στην τιραμισού γιατί και στην Ρώμη, στο cafe de paris που πήραμε, ήταν θεσπέσια!

εγώ πάλι τα είδα όλα με έναν... καπουτσίνο super joe στο campo de' fiori, με ginger.

πως θα γίνει να βρούμε αυτές τις συνταγές απο τους ιταλούς???

zoufitsa said...

Aν και δεν εχω δει τις προηγουμενες αναφορες σου σε Βενετία κ Φλωρεντια εντουτις μου ανοιξες την ορεξη πρωι πρωι για Τιραμισου....

Την καλημερα μου και ευχες για ενα υπεροχο σ/κ Κλεαρχε :)

Κέλλυ Μπουσουλοπουλου said...

Καλημερα!Με εντυπωσιαζει το ποσο παρατηρεις τα παντα γυρω σου...!Υπεροχες εικονες παντως ακομα και αν δεν σου αρεσε πολυ φαινονται ομορφες!

Γνωριζω καποιον που κυκλοφορει με αυτο το "παρατσουκλι" στην Ελλαδα..."Φραπες"!!!:D

Kαλο Σαββατοκυριακο!:)

Klearchos said...

Jojo, δυστυχώς όταν πήγα να πάρω την συνταγή από τον μάγειρα ήταν δύο μαυροφορεμένες ντουλάπες στην πόρτα της κουζίνας και δεν με άφηναν να μπω μέσα ;Ρ

Zoufitsa (αλήθεια τι σημαίνει αυτό;) Να έχεις και συ ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο. Πάντως αν ενδιαφέρεσαι, μπορείς να δεις τις αναφορές στην Βενετία και Φλωρεντία στα link που έχω κάνει στις δύο πόλεις στις αρχές του κειμένου αυτού...

Ανατολή, είναι αλήθεια ότι μου αρέσει να παρατηρώ γύρω μου... Καλημέρα και καλό διήμερο!

Καλημέρα σε όλους!!

Alitovios said...

Τα Holiday Inn σε καμία χώρα δεν έχουν καλή φήμη. Ωραίο το ρολόι που φοράς by the way.

jul said...

Αυτο με το τιραμισού το παρατήρησα και εγώ στην Ρώμη. Εφαγα το πιο ΤΕΛΕΙΟ τιραμισού ever!!!Τετοια κρεμα... και μάλιστα δεν ηταν ξέρεις όπως εδώ.. που ειναι στεγνή και κόβεται και στεκεται όρθιο...εκει ηταν τοσο ζουμερό... τοσο κρεμώδες...μια υφη...τελεια...


Αααααχ Ζηλεψα Κλέαρχε.......:Ρ
Πλακα πλακα...ωραιο ρολόι... και η φωτο στο αβαταρ σε αδικεί :):)

Σοφία said...

Πολύ ενδιαφέρουσες οι πληροφορίες για την Μπολώνια, ειδικά για τα τορτελίνια που μου αρέσουν πολύ και δεν ήξερα από πού κρατούσε η σκούφια τους.
Παρεπιπτόντως, το τιραμισού ήταν τίγκα στο αλκοόλ; Γιατί σε ένα ιταλικό εστιατόριο που πάω συχνά-πυκνά, όταν τρώω τιραμισού βγαίνω μεθυσμένη. Χικ!

Debby said...

Εχει δίκιο η Julia! Άλλαξε την φώτο στο προφίλ σου! Βάλε αυτήν του post!

petalida said...

AX! Τι ωραία που είχα περάσει τότε!
Πράγματι οι πιτσες ήταν και για μένα "Αποκάλυψη τώρα!". Πού τα σκέφτονται αυτα που βάζουν επάνω? Ατζουγιες, κάππαρες μπρρρ!

lemon said...

Καλημέρα :)
Για τον καπουτσίνο τους δεν γράφεις τίποτα-είναι προφανές πως είναι καλύτερος από αυτόν που φτιάχνουν εδώ (τον συνήθως άθλιο)?
Όμορφο βλογ-πρώτη φορά έρχομαι (από τον philo σου).

Klearchos said...

Αλητόβιε, δεν το ήξερα αυτό για τα Holiday Inn... Σε ευχαριστώ για το σχόλιο για το ρολόϊ (Δεν είχα προσέξει ότι η φωτογραφία δείχνει σαν διαφήμιση ρολογιών λολ)

Julia, είναι ακριβώς έτσι όπως τα περιγράφεις... Εγώ δεν είχα ιδέα όταν πήγα... Απλά πάντα μου αρέσει να παραγγέλνω τιραμισού (αν υπάρχει) μετά το φαγητό... Η φωτό στο άβαταρ είναι κάτι χρόνια παλιά... Την είχα προτιμήσει γιατί έχει το στυλ που θέλω στα σχόλια...

Σοφία, δεν είχε ιδαίτερη γεύση αλκοόλ... Ο μύθος για τα τορτελίνια θα έλεγα ότι είναι ιδιαίτερα όμορφος...

Debby, δεν ξέρω αν είμαι έτοιμος για τόσο μεγάλες αλλαγές στην ζωή μου!! lol Αν βρω κάτι στο ίδιο στυλ θα το κάνω...

Petalida, στο μεθεπόμενο μέρος της ιστορίας θα δεις ότι και ο Πετρόνιος είναι στην θέση του ;)

Lemon, καλωσήρθες! Δεν έκανα σχόλιο για τον καπουτσίνο γιατί να σου πω την αλήθεια δεν θυμάμαι πως ήταν... Η γεύση του τιραμισού ήταν κυρίαρχη!!

Καλημέρα σε όλους!

Σοφία said...

Εμένα πάντως μ'αρέσει περισσότερο η φωτογραφία στο προφίλ σου. Ταιριάζει πιο πολύ στο στυλ του ιστολογίου.

Klearchos said...

Έτσι νομίζω και εγώ Σοφία... Αλλά με έχουν βάλει σε σκέψεις!! ;)

Athanassios Ghikas ready to fly like an Eagle said...

τώρα κατάλαβα γιατί μιά συνάδελφος που δουλέυαμε μαζί για δυό τρία χρόνια και είχε σπουδάσει Μπολώνια ήταν τρελλαμένη με την Πόλη. και βάζει και συχνά χιόνι , πολύ ομίχλη και κρύο. Μιά αλληθινή κεντροευρωπαική πρωτέυουσα!
Είμαι σίγουρος για το τιραμισού. Εδώ στην Ελλάδα δεν έχω φάει καλύτερο εκτος της γυναίκας μου φυσικά.
Οσο για πίτσα πιστέυω ότι τις καλύτερες που έχω φάει είναι .... στην ελλάδα.
οι ιταλοί απλά έχουν το όνομα.
Σ'ευχαριστούμε Κλέαρχε

Klearchos said...

Καλησπέρα Σάκη!! Σε ευχαριστώ! Θα συμφωνήσω με το θέμα της πίτσας... ;)