Thursday, June 21, 2007

Για την Παγκόσμια Ημέρα της Μουσικής...

...μία ιστορία από το ταξίδι μου στην Αυστρία.

Στην Αυστρία πήγαμε τον περασμένο Δεκέμβριο, οδικώς από την Ιταλία. Μέχρι να περάσουμε τις σήραγγες στις Άλπεις, ακούγαμε στο ραδιόφωνο τα κλασσικά παλιά ιταλικά τραγούδια... Κάποια στιγμή, λίγο μετά που περάσαμε την μεγάλη σήραγγα με τα σχεδόν 4 χιλιόμετρα μήκος, ο σταθμός αυτόματα άλλαξε και αρχίσαμε να ακούμε πανέμορφη κλασσική μουσική... Σχεδόν όλοι με μία φωνή είπαμε "Είμαστε πλέον στην Αυστρία"!!

Κάποια στιγμή το κομμάτι τελείωσε και ο εκφωνητής άρχισε να λέει διάφορα στα Αυστριακά... Φυσικά δεν καταλαβαίναμε ούτε λέξη.... Αυτό μέχρι την στιγμή που πετάει ένα "Γκρίχελαντ" (Griechenland).... "Όπα!!", λέμε, "κάτι είπε για μας τώρα"... Φυσικά δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε τι έλεγε, ούτε και ήμασταν εκατό τα εκατό σίγουροι ότι έλεγε κάτι για Ελλάδα... Εμένα, πάντως, μου φάνηκε ότι άκουσα να λέει κάτι και για Κρήτη και για Ήπειρο, αλλά σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι και ιδέα μου...

Ο εκφωνητής σταμάτησε να μιλάει και ξανάρχισε να παίζει στο ραδιόφωνο μια πολύ όμορφη μελωδία... Όταν τέλειωσε και αυτή, ο εκφωνητής ξαναπετάει το "Γκρίχελαντ", αλλά αυτήν την φορά, με έναν απίστευτο τόνο θαυμασμού στην φωνή του λέει το όνομα "Νίκος Σκαλκώτας", το οποίο το επανέλαβε, πλέον, αρκετές φορές και πάντα με τον ίδιο τόνο θαυμασμού... Η εκπομπή ήταν αφιέρωμα στους "Ελληνικούς χορούς" του Σκαλκώτα...

Δεν χρειάζεται να τονίσω το πόσο περήφανοι νιώσαμε...

Κατά την διάρκεια της διαμονής μας, βέβαια, ακούσαμε άπειρες φορές την φωνή της Βίκυ Λέανδρος σε Αυστριακά τραγούδια από το ραδιόφωνο στο δωμάτιο του ξενοδοχείου, ενώ οι εορταστικές συλλογές της Νάνα Μούσχουρη και της Μαρία Κάλλας κοσμούσαν τις βιτρίνες όλων των μαγαζιών που πουλούσαν CD...

Η ιστορία όμως, όπως έμαθα από έναν συνάδελφο και φίλο, όταν επέστρεψα στην Ελλάδα, της σχέσης μεταξύ Αυστρίας και Ελλάδας, αναφορικά με την μουσική, είναι πάρα πολύ παλιά... Γνωρίζετε ποιος είναι ο Νικόλαος Δούμπας; Μήπως έχετε δει την Nikolaus Dumba Strasse στην Βιέννη; Ακόμα κι αν εσείς δεν τον ξέρετε, η Βιέννη τον θεωρεί τον μεγαλύτερο ευεργέτη της, ενώ αν δεν ήταν αυτός, σήμερα δεν θα γνώριζε κανένας τον Σούμπερτ!! Μπορείτε να διαβάσετε για τον Δούμπα εδώ και να δείτε γιατί όλα τα αυτοκρατορικά κτίρια της Βιέννης έχουν εμφανώς αρχαιοελληνικές επιρροές...

Υ.Γ.: Μουσική υπόκρουση, δυστυχώς, δεν μπόρεσα να βάλω από εδώ που βρίσκομαι σήμερα... Την χρωστάω...

10 comments:

Anonymous said...

Πολύ γνωστή η διαδρομή που λες Κλέαρχέ μου, μόνο που όταν την έκανα εγώ πέτυχα (για πρώτη και μοναδική μεχρί τώρα φορά στη ζωή μου στο εξωτερικό) μποτιλιάρισμα πολλών χιλιομέτρων γιατί είχαν κλείσει την σύραγγα για λόγους ασφαλείας.

Ωραία αφορμή πάντως για να θυμηθούμε το Νίκο Σκαλκώτα. Στεναχωριέμαι όποτε περνάω από το Ωδείο του στη Χαλκίδα και το βλέπω σε τέτοια κακά χάλια.

Alitovios said...

Αυτό που μ' αρέσει σε σένα ρε μπαγάσα είναι που έχεις ευρύ πεδίο ενδιαφερόντων και γνώσεων.

iPol said...

Let me guess...
Στο τούνελ ακούγατε ISOradio 103,3...
Είναι ο μόνος ραδιοφωνικός σταθμός στην Ιταλία που πιάνει μέσα στα τούνελ (παρέχει 24/7 πληροφορίες για το traffic)

Σοφία said...

Μάλιστα... Βάζω και την Βιέννη στα υπόψην ;-)

Klearchos said...

Μενεξεδιά, ήταν για να έχεις να το λες ότι δεν συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα... :)

Κύριε Αλητόβιε, με κάνετε και κοκκινίζω...

Πολυχρόνη, να σου πω την αλήθεια δεν θυμάμαι ποιος σταθμός ήταν...

Σοφία, δεν την είχες;

Καλημέρα σε όλους!!

An-Lu said...

Απίστευτα!!!!!!!!!!

Σοφία said...

Πλάκα-πλάκα, όχι, δεν ήταν ποτέ στα δικά μου "must see". Ακόμα και τώρα είναι σε δεύτερη προτεραιότητα, παρόλο που τα τελευταία 2-3 χρόνια έχω ακούσει πολλά καλά λόγια.

Σοφία said...

Ούτε και στην Σαντορίνη έχω πάει, αν και την είχα στα must-see από τότε που είδα την ταινία Summer Lovers προ αμνημονεύτων. Έτσι όπως πάνε τα πράγματα, μάλλον θα πάω πρώτα στην Βιέννη...

Klearchos said...

Η ταινία με την Ντάρυλ Χάνα δεν ήταν;

Σοφία said...

Ναι, και τον Πήτερ Γκάλαχερ.