Βελίκο Τάρνοβο... | Μέρα και Νύχτα...

Η Μεσαιωνική πρωτεύουσα της Βουλγαρίας, Велико Търново (Βελίκο Τάρνοβο), χτισμένη στις όχθες του ποταμού Янтра (Γιάντρα), την μέρα και την νύχτα...


[ENG] Veliko Tarnovo, the medieval capital of Bulgaria, in day and night...
[BUL] Велико Търново през деня и нощта...

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA PL RO RU

Η Μάχη του Πλέβεν... | Обсада на Плевен...

Τον Ιούλιο του 1877, ο Ρωσικός στρατός, κάτω από τις διαταγές του Великий князь Николай Николаевич (Βελίκι κνιάζ Νικολάι Νικολάεβιτς - Μέγα Δούκα Νικολάου), κινήθηκε προς τον ποταμό Δούναβη, χωρίς ιδιαίτερη αντίσταση, καθώς οι Τούρκοι δεν είχαν ιδιαίτερα μεγάλο στρατό στην περιοχή... Η Υψηλή Πύλη έστειλε στην περιοχή στρατιωτικές δυνάμεις κάτω από την διοίκηση του ευφυή στρατηγού Osman Nuri Paşa (Οσμάν Νουρί Πασά) για να ενισχύσουν την άμυνα της πόλης Никопол (Νικοπόλ - Νικόπολις). Η πόλη, όμως, είχε καταληφθεί στην Μάχη της Νικόπολις στις 16 Ιουλίου του 1877, πολύ πριν φτάσει ο τουρκικός στρατός εκεί.


Ο Οσμάν πασάς αποφάσισε τότε να οργανώνει την άμυνα της πόλης Плевен (Πλέβεν), τότε, στα Τουρκικά, Plevne, φτιάχνοντας έναν μεγάλο αριθμό οχυρωματικών έργων...


Η πρώτη μάχη...


Στις 19 Ιουλίου έφτασε κοντά στην πόλη η 5η Μεραρχία της 9ης Ρωσικής Στρατιάς με τον διοικητή της στρατηγό Юрий Иванович Шильдер-Шульдне (Γιούρι Ιβάνοβιτς Σίλντερ-Σούλντνε). Ο στρατηγός διέταξε την πρώτη μέρα να βομβαρδίσουν την πόλη και την δεύτερη μέρα διέταξε επίθεση και κατάφερε να καταλάβει διάφορες οχυρωματικές θέσεις. των Τούρκων.. Ο Οσμάν πασάς με μία σειρά αντεπιθέσεων κατάφερε να ανακαταλάβει τις θέσεις αυτές προκαλώντας απώλειες 2.800 στρατιωτών στους Ρώσους έναντι 2.000 των Τούρκων...


Η δεύτερη μάχη...


Ο Οσμάν πασάς ενίσχυσε την άμυνα της πόλης και έφτιαξε περισσότερα οχυρωματικά έργα την στιγμή που οι Ρώσοι ζήτησαν και έλαβαν ενισχύσεις από τον πρίγκηπα Κάρολο της Ρουμανίας, ο οποίος, όμως, απαίτησε να είναι επικεφαλής της κοινής Ρωσο-Ρουμανικής δύναμης... Παράλληλα, στην περιοχή έφτασε ο στρατηγός Николай Павлович Криденер (Νικολάι Πάβλοβιτς Κρίντενερ) με την υπόλοιπη 9η Ρωσική στρατιά, ενώ στο μεταξύ ο στρατός του Οσμάν πασά δέχτηκε ενισχύσεις και έφτασε τις 20.000. Στις 31 Ιουλίου το Ρωσικό επιτελείο διέταξε τον Κρίντενερ να επιτεθεί στην πόλη. Η επίθεση έγινε σε τρία μέτωπα... Στα βόρεια επιτέθηκε η μεραρχία πεζικού του διάσημου Ρώσου στρατηγού Михаил Дмитриевич Скобелев (Μιχαήλ Ντιμίτρεβιτς Σκομπέλεβ), γνωστού και ως ο "Λευκός Στρατηγός", γιατί ήταν πάντοτε ντυμένος στα λευκά πάνω σε λευκό άλογο...


Οι Ρώσοι κατάφεραν να καταλάβουν κάποια οχυρωματικά έργα, αλλά μέχρι το τέλος της ημέρας, οι Τούρκοι κατάφεραν να ανακόψουν τις επιθέσεις και να ανακαταλάβουν το χαμένο έδαφος... Οι απώλειες των Ρώσων κατά την δεύτερη μάχη ήταν 7.300, ενώ των Τούρκων μόλις 2.000...


Η τρίτη μάχη...


Ο Οσμάν πασάς δεν εκμεταλεύτηκε το πλεονέκτημα που κέρδισε από τις δύο πρώτες μάχες, για να εκδιώξει τον Ρωσικό στρατό. Έκανε, πάντως, μία εξόρμηση ιππικου, η οποία στοίχησε σε αυτόν 1.000 άνδρες και στους Ρώσους 1.300. Οι Ρώσοι συνέχισαν να στέλνουν ενισχύσεις στο Πλέβεν και ο στρατός τους έφτασε τους 100.000 άντρες κάτω από την διοίκηση, πλέον, του ίδιου του Μέγα Δούκα... Στις 1 Σεπτεμβρίου του 1877, ο στρατηγός Σκομπέλεβ με 20.000 άντρες επιτέθηκε στην πόλη Ловеч (Λόβετς), τότε στα Τουρκικά Lofça, στην οποία ο Οσμάν είχε τοποθετήσει τουρκική φρουρά 15 ταγμάτων για να προστατεύει την γραμμή ανεφοδιασμού του Πλέβεν... Ο Οσμάν με μέρος της φρουράς του Πλέβεν προέλασε προς το Λόβετς, αλλά, στις 3 Σεπτεμβρίου, πριν προλάβει να φτάσει στην πόλη, ο Σκομπέλεβ την είχε ήδη καταλάβει... Οι Τούρκοι επιζώντες έφτασαν στο Πλέβεν, όπου ενίσχυσαν την φρουρά του, οργανωμένοι σε τρία τάγματα...




Η κατάληψη της Γκριβίτσα (Wikipedia)

Στις 11 Σεπτεμβρίου οι Ρώσοι πραγματοποίησαν μίας μεγάλης έκτασης επιχείρηση εναντίων του Πλέβεν. Ο στρατηγός Σκομπέλεβ κατέλαβε δύο οχυρωματικές θέσεις στα ανατολικά, ενώ οι Ρουμάνοι την θέση στο χωριό Гривица (Γκριβίτσα) στα βόρεια της πόλης... Την επόμενη μέρα οι Τούρκοι ανακατέλαβαν τις ανατολικές θέσεις αλλά δεν ήρθαν σε σύγκρουση με τους Ρουμάνους...

Από την αρχή του Σεπτεμβρίου του 1877, οι Ρώσοι έχασαν κοντά στους 20.000 άντρες, ενώ οι Τούρκοι γύρω στους 5.000.


Η τέταρτη μάχη...

Οι τεράστιες απώλειες των Ρώσων τους ανάγκασαν να σταματήσουν τις κατά μέτωπον επιθέσεις... Στην περιοχή ήρθε ο στατηγός Eduard Totleben, ως επικεφαλής του Ρωσικού επιτελείου, ο οποίος αποφάσισε τον αποκλεισμό της πόλης... Μέχρι τις 24 Οκτωβρίου η πόλη του Πλέβεν είχε περικυκλωθεί...


Ο Οσμάν ζήτησε από την Υψηλή Πύλη να εγκαταλείψει το Πλέβεν και να υποχωρήσει, αλλά η απάντηση ήταν αρνητική... Οι προμήθειες του Τουρκικού στρατού άρχισαν να στερεύουν και στις 9 Δεκεμβρίου ο Οσμάν έκανε μία προσπάθεια με έξοδο μέσα στην νύχτα να περάσει το ποτάμι Вит (Βιτ) και να σπάσει την Ρωσική πολιορκία... Η μάχη ήταν πολύ σκληρή, σώμα με σώμα, αλλά οι αναλογία των Ρωσικών δυνάμεων ήταν 5 προς 1 και κατάφεραν να απωθήσουν τους Τούρκους πίσω στο Πλέβεν... Στην μάχη τραυματίστηκε και ο Οσμάν πασάς από μια σφαίρα, η οποία διαπέρασε το πόδι του και σκότωσε το άλογο του... Η φήμη ότι ο πασάς σκοτώθηκε προκάλεσε πανικό στους Τούρκους.. Οι απώλειες των Τούρκων ήταν 5.000 έναντι 2.000 των Ρώσων... Την επόμενη μέρα ο Οσμάν πασάς παρέδωσε την πόλη και έδωσε το ξίφος του στον Ρουμάνο συνταγματάρχη Mihail Cerchez... Οι Ρώσοι φέρθηκαν στον πασά καλά και ως ένδειξη τιμής του επέτρεψαν να κρατήσει το ξίφος του... Από τους 40.000 Τούρκους αιχμαλώτες πολλοί έχασαν στην συνέχεια την ζωή τους από το κρύο και την πείνα...

Οι Ρωσικές δυνάμεις που έγιναν διαθέσιμες μετά την νίκη στο Πλέβεν κατευθύνθηκαν στο πέρασμα της Σίπκα, όπου βοήθησαν και εκεί στην νίκη επί των Τούρκων...


Οι φωτογραφίες είναι από το ξακουστό Πανόραμα «Το έπος του Πλέβεν του 1877», ένα μοναδικό μνημείο χτισμένο στην πόλη του Πλέβεν και αναφέρονται στα γεγονότα της τρίτης μάχης...



[ENG] From Wikipedia: The Siege of Pleven - In July 1877, the Russian Army, under the command of Grand Duke Nicholas, moved toward the Danube River virtually unopposed, since the Turks had no sizable force in the area. The Turkish high command sent an army to reinforce the city of Nikopol under the command of Osman Pasha. Before Osman reached Nikopol, the Russian vanguard easily took the city in the Battle of Nikopol (16 July 1877) and Osman settled on Pleven, a town among vineyards in a deep rocky valley some twenty miles to the south of Nikopol. He created a strong military fortress, raising earthworks with redoubts, digging trenches and quarrying out gun emplacements. From Pleven Osman's army dominated the main strategic routes into the heart of Bulgaria. Hours after Osman constructed fortifications, Russian forces began to arrive. First Battle: General Schilder Schuldner, commanding the Russian 5th Division, IX Corps, received orders to simply occupy Pleven. Schuldner arrived outside the city on July 19 and began to bombard the Turkish defenses but made no attack. The next day, Schuldner attacked and succeeded in driving the Turks from some of the outer defenses. Osman pasa brought up reinforcements and launched a series of counter-attacks which drove the Russians from the captured trenches, inflicting 2,800 casualties at a cost of 2,000. Second Battle: Osman Pasha strengthened his defences and built more redoubts while the Russians sought and obtained reinforcements from the army of Prince Charles of Romania, who made the condition that he should be given command of the joint besieging force. General Nikolai Kridener arrived with the entire Russian IX Corps and Osman's forces grew to 20,000. On July 31, Russian headquarters ordered Kridener to assault the city, which took place from three sides , with every expectation of a Russo-Romanian triumph. Kridener had a cavalry division under General Schakofsky and an infantry division under General Mikhail Skobelev. Schakofsky attacked the eastern redoubts and Skobelev assailed the Grivitsa redoubt to the north. Schakofsky managed to take two redoubts, but by the end of the day, the Turks succeeded in repulsing all the attacks and retaking lost ground. Russian losses amounted to 7,300 and the Turks lost 2,000. Third Battle: After repulsing the Russian attacks, Osman failed to press his advantage and possibly to drive off the besiegers. He did however make a cavalry sortie on August 31 that cost the Russian 1,300 casualties and the Turks 1,000. The Russians continued to send reinforcements to Pleven, and their army reached 100,000 men, now personally led by the Grand Duke. On September 3, Skobelev reduced the garrison at Lovech guarding the Turkish supply-lines before Osman could move out to relieve it. The Turks organized the survivors of Lovech into 3 battalions for the Pleven defenses. Osman received an additional 13 battalions, bringing his total strength to 30,000; the highest it would reach during the siege. On September 11, the Russians made a large-scale assault on Pleven. Skobelev took two southern redoubts and a Romanian division took the Grivitsa redoubt. The next day the Turks retook the southern redoubts, but could not dislodge the Romanians. From the beginning of September, Russian losses had amounted to roughly 20,000, while the Turks lost 5,000. Fourth Battle: Growing Russian casualties put a halt to frontal assaults. General Eduard Ivanovich Todleben arrived to oversee the conduct of the siege as the army chief of staff. Todleben had proved command experience in siege warfare: he had previously gained renown for his defense of Sevastopol (1854 - 1855) during the Crimean War. He decided on a complete encirclement of the city and of its defenders and by October 24 the Russians and Romanians had completely surrounded Pleven. Osman requested permission to abandon Pleven and retreat, but the Ottoman high command did not allow him to do so. Supplies began to run low in the city and Osman finally made an attempt to break the Russian siege in the direction of Opanets. On December 9, the Turks silently emerged, at dead of night, threw bridges over and crossed the Vit River, attacked on a 2-mile front and broke through the first line of Russian trenches. Here they fought hand to hand and bayonet to bayonet, with little advantage to either side. Outnumbering the Turks almost 5 to 1, the Russians drove the Turks back across the Vit and wounded Osman in the process. Osman Pasha was wounded in the leg by a stray bullet, which killed his horse beneath him. Rumors of his own death created panic. Making a brief stand, the Turks eventually found themselves driven back into the city, losing 5,000 men to the Russians' 2,000. The next day, Osman surrendered the city, the garrison and his sword to the Romanian colonel Mihail Cerchez. He was treated honorably, but his troops perished in the snows by the thousand as they straggled off into captivity. Note: The photos are from the Pleven Panorama, otherwise known as "Pleven Epopee 1877" and represent mainly the events of the thrid battle...
[BUL] Обсада на Плевен.

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA PL RO RU

Σκουπίδια - Σακούλες | Garbage - Bag

Общинската Художествена Галерия

Бойко Борисов

"Garbage - Bag" Installation

The whole 2009

Everywhere in Sofia

[ENG] Municipal Galery - Boyko Borisov (Mayor of Sofia, Bulgaria) - "Garbage - Bag" Installation - The whole 2009 - Everywhere in Sofia...

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA PL RO RU

Νερό - Μπουκάλι | Water - Bottle

"Water - Bottle" (Νερό - Μπουκάλι) ονομάζεται η εγκατάσταση που είχε κάνει ο Βούλγαρος καλλιτέχνης Стефан Симов (Στεφάν Σίμοβ) στην πρόσοψη της Националнта Художествена Галерия (Νατσιονάλντα Χουντόστβενα Γκαλέρια - Εθνική Πινακοθήκη) της Βουλγαρίας και βρισκόταν εκεί από τις 17 έως και τις 24 Μαρτίου του 2009 (Στο ίδιο κτίριο στεγάζεται και το Εθνογραφικό Μουσείο της Σόφιας).




Το έργο ήταν φτιαγμένο από άδεια μικρά μπουκάλια νερού...


[ENG] "Water - Bottle" installation by the Bulgarian avant-garde Стефан Симов (Stefan Simov), at the facade of the National Galery of Bulgaria (17-24 March 2009).

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA PL RO RU

Στο Μαροκινό εστιατόριο Annette της Σόφιας...

Το πρόγραμμα του Σαββατοκύριακου ήταν να πάμε Стара Загора (Στάρα Ζαγόρα) ώστε να βρεθούμε την Κυριακή κοντά στην πόλη Мъглиж (Μαγκλίζ), όπου θα γίνονταν επιδείξεις της Прабългарска школа за оцеляване "Бага-Тур" (Πραμπαλγκάρσκα σκόλα ζα οτσελιάβανε "Μπάγκα τουρ" - Πρωτοβουλγαρικής Σχολής επιβίωσης "Μπάγκα-Τουρ").

Δυστυχώς, ο καιρός μας χάλασε τα σχέδια και μείναμε, τελικά, στην Σόφια...


Πάντως δεν περάσαμε άσχημα, κυρίως γιατί κάναμε πολύ καλή πλάκα στο Μαροκινό εστιατόριο "Annette"...



Το πατάρι είναι ιδανικό, άμα έχεις καλή παρέα, να περάσεις καλά...



Το φαγητό ήταν καλό... Εγώ δοκίμασα την πάπια με τον ανανά... Ο Μάρτιν δοκίμασε το αρνάκι με κους-κους και η γυναίκα μου τα κεφτεδάκια σε κόκκινη σάλτσα... Στο τραπέζι βρέθηκε και τσάι μέντας...



"Έτσι την περνάνε όλοι οι Πασάδες του ντουνιά..."

Μετά ήρθε κι ο ναργιλές... Εγώ, να σας πω την αλήθεια, δεν καπνίζω εδώ και πολλά χρόνια, αλλά είχε πλάκα ο ρόλος του πασά...


Διεύθυνση: Το εστιατόριο βρίσκεται στο 27 της οδού Ангел Кънчев (Άνγκελ Κάντσεβ).

[ENG] The last weekend we made arrangements to go to Stara Zagora, Bulgaria, in order to be near to the town Magliz, where in Sunday the Proto-Bulgarian Survival School "Baga-Tour" was going to have various events like horse riding, archery, etc... Unfortunately, the weather was very bad in Saturday and was afraid to travel, so we stayed in Sofia... It was a nice weekend and we had a lot of fun at the Moroccan restaurant "Annette". The food was good... I tasted duck with pineapple, Martin tasted lamb with cous-cous and my wife Moroccan veal meatballs with tomato sauce... After dinner nārghile came... I quit smocking many years ago but it was fun to pose like a Turkish paşa (Pasha)... "Annette" is at st. Angel Kanchev 27.
[BUL] Марокански ресторант "Анет", ул. "Ангел Кънчев" 27, София...

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA PL RO RU

Πυροβολισμοί στο κέντρο της Σόφιας;

Οι πυροβολισμοί που ακούστηκαν χθες το μεσημέρι στο κέντρο της Σόφιας, μπροστά από την Ρωσική εκκλησία του Αγίου Νικολάου, ευτυχώς ήταν μόνο στα πλαίσια των γυρισμάτων της ταινίας "Universal Soldier 3 - A new Beginning" (Παγκόσμιος Στρατιώτης 3 - Μια νέα αρχή), όπου πρωταγωνιστεί ξανά ο γνωστός Βέλγος ηθοποιός Jean-Claude Van Damme. Ο Van Damme παίζει ξανά τον γνωστό ζόμπι-στρατιώτη Luc Deveraux... Μαζί του επιστρέφει και ο Dolph Lundgren στο ρόλο του, επίσης ζόμπι-στρατιώτη, Andrew Scott.

Υπάρχει και εναλλακτικός τίτλος για την ταινία: "Universal Soldier 3 - The Next Generation".


Λίγο από την υπόθεση:


Ο Τσετσένος αυτονομιστής ηγέτης Басаев (Μπασάεβ) καταλαμβάνει τον πυρηνικό σταθμό του Τσερνομπίλ και απειλεί να ελευθερώσει ένα πυρηνικό νέφος αν δεν πραγματοποιηθούν οι εθνικιστικές του απαιτήσεις... Ο Luc Deveraux στρατεύεται με μία ομάδα ζόμπι στρατιωτών, τους γνωστούς UniSoldiers, τους οποίους οι Η.Π.Α. κρατούσαν καλά κρυμμένους... Ο Luc, προς έκπληξη του, ανακαλύπτει ότι στην ομάδα υπάρχει ένας κλώνος του πρώην λοχία του, Andrew Scott, ο οποίος, όμως, δεν έχει καμία ανάμνηση από τον Luc.



Καθώς η ομάδα των ζόμπι-στρατιωτών παλεύει να φτάσει και να ανακαταλάβει τον πυρηνικό σταθμό, ο Μπασάεβ με την χρήση ενός μικροτσίπ ελέγχου που βρίσκεται στο κεφάλι του Andrew Scott, στρέφει τον Andrew ενάντια στους συντρόφους του... Τώρα ο Luc πρέπει να τον αντιμετωπίσει και να σώσει τον κόσμο...


[ENG] The shootings heard yesterday at the center of Sofia, Bulgaria, in front of the Russian church of St. Nicholas were not real... It was just the filming of the movie "Universal Soldier 3 - The New Beginning" or alternatively "Universal Soldier 3 - The Next Generation". It is the return of the Belgian actor Jean-Claude Van Damme in the role of the zombie soldier Luc Deveraux. Together it will be Dolph Lundgren in the role of sergeant Andrew Scott, also a zombie UniSoldier... The Story in brief: The Chechen militant Islamist Basayev takes control of Chernobyl and threatens to unleash a radioactive cloud unless his demands are met. Luc Deveraux together with a group of UniSoldiers, among which a clone of his former sergeant Andrew Scott, fight their way to the nuclear station...

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA PL RO RU

Ο δρόμος προς την Ελευθερία | Априлско въстание

Априлско въстание (Απρίλσκο βαστάνιε) ή η Εξέγερση του Απριλίου του 1876... Αρχή της επανάστασης θεωρείται η 20η Απριλίου με το παλαιό ημερολόγιο... Τα γεγονότα που ακολούθησαν οδήγησαν στην απελευθέρωση της Βουλγαρίας από τον Οθωμανικό ζυγό...



Μέχρι τα μέσα Μαΐου της ίδιας χρονιάς, η επανάσταση είχε καταπνιγεί στο αίμα από τον τακτικό Οθωμανικό στρατό και τους Βασιβουζούκους (ατάκτους)... Οι θηριωδίες ήταν απίστευτες...



Οι θηριωδίες των Τούρκων στο διάστημα Μαΐος - Ιούνιος 1876 ήταν τόσο μεγάλες που ξεσήκωσαν όλη την διεθνή κοινότητα... Ο αριθμός των νεκρών είναι άγνωστος αλλά Ευρωπαίοι παρατηρητές, οι οποίοι επισκέφτηκαν τους τόπους των θηριωδιών μόλις τρεις μήνες μετά, δίνουν νούμερα της τάξεως των 12.000 με 15.000 σφαγιασθέντων... Μεγάλη ήταν η κατακραυγή από την Ρωσική κοινωνία... Μεγάλα ονόματα όπως ο Κάρολος Δαρβίνος, ο Βίκτωρας Ουγκώ και ο Όσκαρ Ουάιλντ καταφέρονται εναντίων των Οθωμανών για το θέμα της Βουλγαρίας... Η Εξέγερση του Απριλίου έβαλε το Βουλγαρικό Εθνικό ζήτημα στο προσκήνιο του διεθνούς ενδιαφέροντος και έκανε άμεση την ανάγκη της επίλυσής του. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να συγκληθεί η Συνδιάσκεψη της Κωνσταντινούπολης του 1876-1877 με τη συμμετοχή των Μεγάλων δυνάμεων...



Η άρνηση του Σουλτάνου να δεχτεί τις προτάσεις των Μεγάλων Δυνάμεων αναφορικά με το Βουλγαρικό Εθνικό ζήτημα οδηγεί στον Ρωσο-Τουρκικό πόλεμο του 1877-1878. Τον Ιούλιο του 1877 ο Ρωσικός στρατός διασχίζει τον Δούναβη... Ο ευφηής και ικανότατος Τούρκος στρατηγός Osman Nuri Paşa οργανώνει την άμυνα της πόλης Плевен (Πλέβεν), τότε, στα Τουρκικά, Plevne... Οι Ρώσοι θα υποστούν τεράστιες απώλειες μέχρι την κατάληψη της πόλης στις 10 Δεκεμβρίου του 1877...



Στις 31 Ιουλίου του 1877 θα γίνει στην Стара Загора (Στάρα Ζαγόρα) μία από τις πιο σκληρές μάχες του Ρωσο-Τουρκικού πολέμου. Οι Βούλγαροι εθελοντές που πολεμούσαν στο πλευρό του Ρωσικού στρατού, μετά από έξι ώρες σκληρής μάχης, παραδόθηκαν κάτω από την πίεση του πολύ μεγαλύτερου Τουρκικού στρατού. Τις επόμενες τρεις ημέρες η πόλη έζησε μία από τις μεγαλύτερες τραγωδίες της καθώς οι Τούρκοι την έκαψαν και άρχισαν να σφάζουν τον πληθυσμό. Οι νεκροί των ημερών αυτών από την Στάρα Ζαγόρα και τις γύρω περιοχές έφτασαν κοντά στους 14.500. Το μόνο κτίριο που έμεινε όρθιο από την καταστροφή ήταν το τζαμί της πόλης. Οι Βούλγαροι εθελοντές είχαν ως σημαία λάβαρο που τους είχε δωθεί από τους κατοίκους της Ρωσικής πόλης Σαμάρα και προοριζόταν αρχικά για την Εξέγερση του Απριλιου. Κατά την διάρκεια της μάχης, ο Ρώσος αξιωματικός Павел Петрович Калитин (Πάβελ Πέτροβιτς Καλιτίν) πεθαίνει κρατώντας την σημαία της Σαμάρα.



Τα στενά της Шипка (Σίπκα) είναι για τους Βούλγαρους ό,τι είναι οι Θερμοπύλες για τους Έλληνες. Η άμυνα των Ρώσων, Βουλγάρων, Ρουμάνων και Μολδαβών απέτρεψε τον ανεφοδιασμό και την ενίσχυση της Τουρκικής άμυνας του Πλέβεν και έδωσε την νίκη στους Ρώσους... Μετά την κατάληψη του Πλέβεν, ο Ρωσικός στρατός θα υπερφαλαγγίσει τους Τούρκους στην Σίπκα, θα καταλάβει το Пловдив (Πλόβντιβ) και θα απειλήσει την ίδια την Κωνσταντινούπολη... Στις 3 Μαρτίου του 1878, στο Σαν Στέφανο, κοντά στην Κωνσταντινούπολη, υπογράφτηκε η ομώνυμη συνθήκη, με την οποία δόθηκε τέλος στον Ρωσο-Τουρκικό πόλεμο. Με την συνθήκη του Σαν Στέφανο, η Βουλγαρία έγινε αυτόνομη ηγεμονία. Η ηγεμονία αυτή περιλάμβανε, εκτός από τις εκτάσεις της σημερινής Βουλγαρίας, την βόρεια Θράκη και τμήμα της ανατολικής και σχεδόν ολόκληρη την Μακεδονία. Στην συνθήκη αυτή αντέδρασαν η Σερβία και η Ελλάδα και πέτυχαν την εμπλοκή των Μεγάλων Δυνάμεων, οι οποίες υποχρέωσαν την Ρωσία να αναθεωρήσει την Συνθήκη του Σαν Στέφανο και να υπογράψει, στις 13 Ιουλίου του 1878, την συνθήκη του Βερολίνου, με την οποία μειώθηκαν οι εκτάσεις της ηγεμονίας της Βουλγαρίας, η Ανατολική Ρωμυλία έγινε αυτόνομο κράτος [υπό τουρκική κυριαρχία, αλλά με Βούλγαρο Γενικό Διοικητή διοριζόμενο από τον σουλτάνο υπό την εποπτεία των Μεγάλων Δυνάμεων και χωρίς διακαίωμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας να διατηρεί εκεί στρατιωτικές δυνάμεις], ενώ η υπόλοιπη Θράκη με την Μακεδονία δόθηκαν πάλι πίσω στην Οθωμανική αυτοκρατορία, με κάποια μορφή αυτονομίας. Η Ανατολική Ρωμυλία θα ενωθεί αναίμακτα (στην πράξη ακολούθησε πόλεμος, με τους Σέρβους όμως και όχι με τους Τούρκους) στις 6 Σεπτεμβρίου του 1885.

Σημείωση: Η Βουλγαρία μέχρι τις 22 Σεπτεμβρίου του 1908 ήταν "ηγεμονία" (πριγκηπάτο) γιατί, σύμφωνα με τη Συνθήκη του Βερολίνου έπρεπε να κυβερνάται από εκλεγμένο, με την συναίνεση των Μεγάλων Δυνάμεων και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, Княз (Κνιάζ - πρίγκηπα), για την εκλογή του οποίου προβλεπόταν συνέλευση Συνταγματικού Κοινοβουλίου.

Οι φωτογραφίες είναι από το ξακουστό Πανόραμα «Το έπος του Πλέβεν του 1877», ένα μοναδικό μνημείο χτισμένο στην πόλη του Πλέβεν. Στο Πανόραμα μπορεί κανείς, επίσης, να δει μια σειρά επεισοδίων των μαχών.

[ENG] Photo 1: The uprising of Plovdiv in April 1876... The events that followed leaded to the liberation of Bulgaria... Photo 2: The uprising of April was brutally crushed by the regular Ottoman Army and irregular bashi-bazouk units... Photo 3: The atrocities by the Ottomans that followed the Uprising of April provoked outrage in Europe, Russia and America. The rejection of London protocol during the Congress of Constantinople by the Sultan gave Russia the opportunity to act. Photo 4: The beginning of the Russian-Turkish War of 1877-1878: Russian Army crosses Danube... Photo 5: The Third Battalion was responsible to protect the Samara Flag during the Battle of Stara Zagora that took place on 31.07.1877. The Samara flag is one of the most important military symbols of the Bulgarian Army. Sewed by local nuns and given to the Bulgarian volunteers by the citizens of the Russian city of Samara on 18 May 1877, it became famous when it was heroically prevented from being captured by the Ottoman forces in the Battle of Stara Zagora, with many soldiers perishing while protecting it from the enemy. After a six-hour fight, Russian soldiers and Bulgarian volunteers surrendered to the pressure of the enemy army that greatly outnumbered them. Among the people who died protecting the flag was the Russian officer Kalitin. Photo 6: The Battle of Shipka Pass - Four battles were fought between the Russian Empire aided by Bulgaria volunteers, and the Ottoman Empire for control over the crucial Shipka Pass during the Russo-Turkish War, 1877-78. Note: Photos from the paintings inside Pleven Panorama at Pleven...

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA PL RO RU

Καΐλακα | Кайлъка

Το πάρκο Кайлъка (Καΐλακα) είναι μια μεγάλη προστατευμένη περιοχή, η οποία βρίσκεται στα νότια της Βουλγαρικής πόλης Плевен (Πλέβεν). Βρίσκεται ανάμεσα σε κρημνώδεις βράχους και η έκταση του είναι περίπου 10 τετραγωνικά χιλιόμετρα...


Μέχρι το 1946 η περιοχή αποτελούσε το λεγόμενο ловно-стрелкови парк "Сокол" (λόβνο-στρελκόβι παρκ "Σόκολ" - κυνηγετικό - σκοπευτικό πάρκο το "Γεράκι"). "Γεράκι" ήταν το όνομα του κυνηγετικού συλλόγου του Πλέβεν, ο οποίος είχε προωθήσει την δημιουργία του κυνηγετικού πάρκου.


Το 1946 με πρωτοβουλία του αντιστράτηγου Иван Цолов Винаров (Ιβάν Τσόλοβ Βινάροβ) το πάρκο μετατρέπεται σε народен парк "Кайлъка" (ναρόντεν παρκ Καΐλακα - λαϊκό πάρκο Καΐλακα).

Στο χώρο του πάρκου βρίσκονται και τα ερείπια του Ρωμαϊκού οχυρού "Στοργκόσια".


[ENG] Kaylaka is a large park and protected area south of Pleven, Bulgaria, situated in a Karst valley. The park is spread over 10 km² and is surrounded by sheer cliffs. The ruins of the Roman fortress of Storgosia are located in the park. Τhe most important figure with connection to the park was General Lieutenant Ivan Vinarov, the first chairman of an initiative committee which set up the Kaylaka People's Park at the place of the Sokol Hunting Park in 1946. Under Vinarov the protected park territory was enlarged almost four times and several reservoirs were constructed [Based on Wikipedia].
[BUL] Кайлъка, Плевен.

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA PL RO RU