Αρχικά ήταν ένα μικρότερο κάστρο, σε Γοτθικό ρυθμό, το οποίο είχε κτιστεί τον 13ο αιώνα και άνηκε στην Ρωμαιοκαθολική Επισκοπή της Nitra (Νίτρα). To 1563 το κάστρο αγοράστηκε από τον František I. Turzo.
"Για τον Δίκαιο και Ανίκητο Μαξιμιλιανό, ο οποίος εκλέκτηκε Ρωμαίος Αυτοκράτορας, βασιλέας της Γερμανίας, Ουγγαρίας και Βοημίας, έκτισε τα θεμέλια αυτού του έργου, με δικά του έξοδα, ο Franciscus Thurzo το έτος Κυρίου 1571"
Ο František, μεταξύ 1571 και 1574, έκτισε στην θέση του ένα νεότερο και ισχυρότερο κάστρο, σε Αναγεννησιακό ρυθμό. Για την κατασκευή του κλήθηκε από το Μιλάνο ο Ιταλός αρχιμάστορας Ján Kilian de Syroth. Το κάστρο ολοκληρώθηκε το 1575, ένα χρόνο μετά τον θάνατο του František. Το 1601, ο γιός του František, Juraj VII Turzo, ο οποίος ήταν τότε παλατίνος του αυτοκράτορα Rudolf II. Habsburský (Ροδόλφος Β των Αψβούργων), κατασκεύασε δίπλα στο κάστρο ένα Γαμήλιο παλάτι, το οποίο ήταν αφιερωμένο στους οικογενειακούς εορτασμούς και, κυρίως, για τους γάμους των 6 κοριτσιών του...
Ένας ακόμα Ιταλός αρχιμάστορας, ο Andrea Pocabello, ανέλαβε να επισκευάσει το κάστρο και το Γαμήλιο παλάτι μετά την επίθεση και την πυρπόληση του από τους Χαϊδούκους (Ούγροι χωρικοί που δρούσαν όπως οι Έλληνες αρματολοί και κλέφτες) το 1605. Οι επισκευές κράτησαν μέχρι το 1612. Μετά τον θάνατο του Juraj Turzo, το 1616, πέρασε στα χέρια του γιού του, Imre. Ο ξαφνικός θάνατος του 23χρονου Imre, το 1621, πιθανότατα δολοφονία, έφερε το τέλος της γενιάς των Turzo.
Το 1624, το κάστρο πέρασε στον Miklós Esterházy (Μίκλaς Εστερχάζι), της γνωστής Ουγγρικής οικογένειας των Esterházy (Εστερχάζι), οι οποίοι το διατήρησαν στην κατοχή τους μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα. Το 1647, το Γαμήλιο παλάτι καταστράφηκε από πυρκαγιά. Επισκευάστηκε γρήγορα, αλλά ο Μίκλας Εστερχάζι το χρησιμοποιούσε μόνο για αποθήκη σιτηρών.
To 1736 θα φιλοτεχνηθούν τοιχογραφίες, οι οποίες δείχνουν γνωστούς Ούγγρους και Ευρωπαίους ηγέτες, καθώς και μυθολογικούς ήρωες, όπως τον Έκτορα και τον Αχιλλέα. Αργότερα μέσα στον 18ο αιώνα, τα ξύλινα εσωτερικά μπαλκόνια μετατράπηκαν σε κτιστά αψιδωτά. Δυστυχώς, αυτή η κατασκευή οδήγησε στο να χαθεί το πάνω μέρος από πολλούς από τους χαρακτήρες των τοιχογραφιών.
Το 1856 το κάστρο υπέστη μεγάλες καταστροφές από πυρκαγιά. Το 1862, όταν το κάστρο πέρασε στην κατοχή του Εβραίου βαρώνου Leopold Popper, οι ζημιές δεν είχαν ακόμα αποκατασταθεί. Ο Λεοπόλντ μετέτρεψε το μέγαρο σε διαμερίσματα και το γαμήλιο παλάτι σε δικαστήριο. Από το φόβο μην ξανακινδυνέψει από πυρκαγιά, αντικατέστησε την οροφή με μεταλλική. Σήμερα εκτελούνται εργασίες αποκατάστασης. Το Γαμήλιο παλάτι έχει ήδη αποκατασταθεί στην αρχική του μορφή, του 17ου αιώνα.
Το κάστρο την εποχή του Εστερχάζι...
Το 1954 στο κάστρο στεγάστηκαν τα Τοπικά Κρατικά Αρχεία, τμήμα των οποίων βρίσκεται ακόμα εκεί.
"Για τον Δίκαιο και Ανίκητο Μαξιμιλιανό, ο οποίος εκλέκτηκε Ρωμαίος Αυτοκράτορας, βασιλέας της Γερμανίας, Ουγγαρίας και Βοημίας, έκτισε τα θεμέλια αυτού του έργου, με δικά του έξοδα, ο Franciscus Thurzo το έτος Κυρίου 1571"
Ο František, μεταξύ 1571 και 1574, έκτισε στην θέση του ένα νεότερο και ισχυρότερο κάστρο, σε Αναγεννησιακό ρυθμό. Για την κατασκευή του κλήθηκε από το Μιλάνο ο Ιταλός αρχιμάστορας Ján Kilian de Syroth. Το κάστρο ολοκληρώθηκε το 1575, ένα χρόνο μετά τον θάνατο του František. Το 1601, ο γιός του František, Juraj VII Turzo, ο οποίος ήταν τότε παλατίνος του αυτοκράτορα Rudolf II. Habsburský (Ροδόλφος Β των Αψβούργων), κατασκεύασε δίπλα στο κάστρο ένα Γαμήλιο παλάτι, το οποίο ήταν αφιερωμένο στους οικογενειακούς εορτασμούς και, κυρίως, για τους γάμους των 6 κοριτσιών του...
Ένας ακόμα Ιταλός αρχιμάστορας, ο Andrea Pocabello, ανέλαβε να επισκευάσει το κάστρο και το Γαμήλιο παλάτι μετά την επίθεση και την πυρπόληση του από τους Χαϊδούκους (Ούγροι χωρικοί που δρούσαν όπως οι Έλληνες αρματολοί και κλέφτες) το 1605. Οι επισκευές κράτησαν μέχρι το 1612. Μετά τον θάνατο του Juraj Turzo, το 1616, πέρασε στα χέρια του γιού του, Imre. Ο ξαφνικός θάνατος του 23χρονου Imre, το 1621, πιθανότατα δολοφονία, έφερε το τέλος της γενιάς των Turzo.
Το 1624, το κάστρο πέρασε στον Miklós Esterházy (Μίκλaς Εστερχάζι), της γνωστής Ουγγρικής οικογένειας των Esterházy (Εστερχάζι), οι οποίοι το διατήρησαν στην κατοχή τους μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα. Το 1647, το Γαμήλιο παλάτι καταστράφηκε από πυρκαγιά. Επισκευάστηκε γρήγορα, αλλά ο Μίκλας Εστερχάζι το χρησιμοποιούσε μόνο για αποθήκη σιτηρών.
To 1736 θα φιλοτεχνηθούν τοιχογραφίες, οι οποίες δείχνουν γνωστούς Ούγγρους και Ευρωπαίους ηγέτες, καθώς και μυθολογικούς ήρωες, όπως τον Έκτορα και τον Αχιλλέα. Αργότερα μέσα στον 18ο αιώνα, τα ξύλινα εσωτερικά μπαλκόνια μετατράπηκαν σε κτιστά αψιδωτά. Δυστυχώς, αυτή η κατασκευή οδήγησε στο να χαθεί το πάνω μέρος από πολλούς από τους χαρακτήρες των τοιχογραφιών.
Το 1856 το κάστρο υπέστη μεγάλες καταστροφές από πυρκαγιά. Το 1862, όταν το κάστρο πέρασε στην κατοχή του Εβραίου βαρώνου Leopold Popper, οι ζημιές δεν είχαν ακόμα αποκατασταθεί. Ο Λεοπόλντ μετέτρεψε το μέγαρο σε διαμερίσματα και το γαμήλιο παλάτι σε δικαστήριο. Από το φόβο μην ξανακινδυνέψει από πυρκαγιά, αντικατέστησε την οροφή με μεταλλική. Σήμερα εκτελούνται εργασίες αποκατάστασης. Το Γαμήλιο παλάτι έχει ήδη αποκατασταθεί στην αρχική του μορφή, του 17ου αιώνα.
Το κάστρο την εποχή του Εστερχάζι...
Το 1954 στο κάστρο στεγάστηκαν τα Τοπικά Κρατικά Αρχεία, τμήμα των οποίων βρίσκεται ακόμα εκεί.
[Πηγή]
Σύνδεσμος σε χάρτη / Link to Map: 49° 13' 13''N, 18° 33' 33''E
[ENG] The Castle of Bytca. Originally, there was a smaller castle in Gothic style, which was built in the 13th century and belonged to the Roman Catholic Diocese of Nitra. In 1563 the castle passed into the possession of František I. Turzo. Between 1571 and 1574, he built on the place of the old castle, a newer and stronger castle in Renaissance style. For the construction of it, Ján Kilian de Syroth, an Italian master, came from Milan. In 1601, the son of František, Juraj Turzo, built next to the castle a Wedding Palace, which was devoted to family celebrations and, for the marriages of his six daughters... Another Italian master, Andrea Pocabello, undertook the effort to repair the castle and the Wedding Palace after the attack of the Hayduks in 1605 (a class of Hungarians who were originally shepherds, and from whom patriotic militia organizations subsequently received the name), who set it on fire. The reparation works continued till 1612. In 1624, the castle passed to the hands of Miklós Esterházy, part of the notorious Hungarian family of Esterházy, who maintained the hold it until the mid-19th century. In 1736 frescos covered the walls of the castle, which represented well-known Hungarian and European leaders, as well as Greek mythological heroes. The biggest change in the early 18th century was the building of arcaded corridor, which succeeded to previous wooden balcony. Unfortunately, this new construction led to the loss of part of the frescos. In 1862, the castle passed into the possession of Leopold Popper. A big destruction happened 6 years earlier, in 1856, when the roof of the castle was destroyed by fire. The recovery took 11 years, but the palace roof regained the shape that had probably in the beginning. Fearing the threat of another fire, however, Leopold Popper decided in 1889 to change the roof covering into metal shingle. He turned the mansion into apartments and the wedding palace into court. In 1954, it became the seat of the State Regional Archives, part of which is still there today. Restoration works are on progress. The Wedding Palace has already been restored to its original form [Source].
[SVK] Bytčiansky zámok, Bytča
Posts
1 comment:
beautiful castle!
have a good week:-)
Post a Comment