Να ήταν κάθε μερά εκλογές! | Everyday should be elections!

Έχουμε δημοτικές εκλογές φέτος, και τον Αύγουστο έκαναν την εμφάνιση τους οι πρώτοι κάδοι ανακύκλωσης της Σαντορίνης...

Ήξερα έναν δήμαρχο, ο οποίος μου είχε πεί κάποτε ότι "δεν έχει σημασία τι θα κάνεις επί τρισήμιση χρόνια, τι θα κάνεις το τελευταίο εξάμηνο είναι αυτό που μετράει!"

Μακάρι να είχαμε, λοιπόν, κάθε μέρα δημοτικές εκλογές στην Σαντορίνη γιατί υπάχουν πολλά που πρέπει να γίνουν στο νησί... Εγώ θα σημειώσω μόνο δύο:

1. Υπογειοποίηση των ηλεκτροφόρων καλωδίων... (Είναι υποχρέωση της ΔΕΗ στους παραδοσιακούς οικισμούς, αλλά δεν θα γίνει ποτέ αν δεν ασκήσει πιέσεις ο δήμος)

2. Να δωθεί προτεραιότητα στην προστασία και στην αξιοποίηση των ανεμόμυλων της Σαντορίνης και κυρίως αυτών στο λόφο του Γαυρίλου στο Εμπορειό. Αυτό είναι κάτι που ακούω από το 2005, όταν πρωτοήρθα στο νησί, και ακόμα δεν έχει γίνει τίποτα... Αντίθετα, οι ανεμόμυλοι στον Γαβρίλο έχουν αφεθεί στην μοίρα τους...

[ENG] There are municipal election this year and the first recycling bins appeared this August in Santorini... I knew once a mayor who told me that "it does not matter what you did in the first 3.5 years, only what you did the last six months counts". So, everyday should be elections in Santorini, because there are many things that have to be done on the island...

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA PL RO RU

Έρωτας | Erotas

Το τραγούδι του Σαββατοκύριακου έρχεται από την Αρμενία, αλλά έχει καθαρά Ελληνικό χρώμα. Είναι το "Erotas" της Αρμένιας τραγουδίστριας Սիրանուշ Հարությունյան (Σιρανούς Χαρουτιουάν), γνωστής και ως Սիրուշո (Σιρούσσο). Είναι η τραγουδίστρια που εκπροσώπησε το 2008 την Αρμενία στον διαγωνισμό της Eurovision, με το τραγούδι "Qele Qele". Η μουσική του τραγουδιού είναι του Αρμένιου συνθέτη Հայկ Հակոբյան (Χάικ Χακομπιάν) και έχει επηρεαστεί έντονα από το ελληνικό λαϊκό τραγούδι. Οι στίχοι είναι της Ναταλίας Γερμανού. Κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2009.

Δείτε το όμορφο βιντεοκλίπ του τραγουδιού εδώ.


[ENG] The "song of the weekend" is from Armenia, but it is totally in Greek. It is called "Erotas" (Greek word for love) and the singer is Sirusho. Sirusho was the singer that represented Armenia at the Eurovision song contest of 2008 in Belgrade with her song "Qele Qele". The composer of "Erotas" is the Armenian Hayk Hakobyan or "Hayko" and the lyrics are written by award winning Greek lyricist Natalia Germanou. One can see the beautiful videoclip of the song here.

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA PL RO RU

Το Πατριαρχικό Μοναστήρι της Αγίας Τριάδος | Патриаршески манастир Света Троица

Το Μοναστήρι της Αγίας Τριάδας, γνωστό και ως "Πατριαρχικό Μοναστήρι" βρίσκεται στην περιοχή του Велико Търново (Βέλικο Τάρνοβο), της μεσαιωνικής πρωτεύουσας της Βουλγαρίας... Βρίσκεται δίπλα στον ποταμό Янтра (Γιάντρα) και κάτω από το Дервентския пролом (Ντερβέντσκιγια προλόμ - Φαράγγι του Δερβίση), στο Арбанашка планина (Αρμπανάσκα πλανινά - βουνό του Αρμπανάσι).


Η αρχική κεντρική εκκλησία της Αγίας Τριάδος θεμελιώθηκε στις 27 Ιανουαρίου του 1070, όπως μαρτυρεί επιγραφή που βρέθηκε κάτω από την αγία τράπεζα του παλαιού ναού, όταν, το 1846, ξεκίνησαν οι εργασίες για την ανοικοδόμηση του σημερινού ναού. Σύμφωνα με την επιγραφή αυτή, κτήτωρ ήταν ο επίτροπος Георги (Γκεόργκι - Γεώργιο) με τον γιο του Калинъ (Καλίν). Η εκκλησία άνηκε σε φρούριο που υπήρχε τότε, το οποίο προστάτευε την διαδρομή από το Самоводене (Σαμοβόντενε) στο Βέλικο Τάρνοβο.


Σε σχέση με την ίδρυση του μοναστηρίου, η οποία ανάγεται στον 14ο αιώνα, υπάρχουν δύο θεωρίες. Η μία θέλει να ιδρύθηκε από τον Βούλγαρο Τσάρο Иван Александър (Ιβάν Αλεξάντερ), ο οποίος βασίλεψε από το 1331 έως το 1371. Η άλλη θέλει να ιδρύθηκε από τον μοναχό Теодосий Търновски (Τεοντόσιι Ταρνόβσκι - Θεοδόσιο του Ταρνόβου) ή τον μαθητή του Евтимий (Ευθύμιος), οι οποίοι άνηκαν στο κίνημα του ησυχασμού.


Η επικρατέστερη θεωρία για την ίδρυση του μοναστηριού σχετίζεται με τον Ευθύμιο, ο οποίος ήταν μία από τις πιο σημαντικές θρησκευτικές προσωπικότητες της Δεύτερης Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας και διετέλεσε και τελευταίος πατριάρχης της, από το 1375 έως το 1393. Αυτός είναι ο λόγος που το μοναστήρι αποκαλείται και "Πατριαρχικό".


Ο Ευθύμιος, ο οποίος γεννήθηκε γύρω στο 1325, εκπαιδεύτηκε στις μοναστηριακές σχολές που υπήρχαν στο Βέλικο Τάρνοβο και έγινε μοναχός. Το 1350 βρέθηκε στο Килифаревския манастир (Μοναστήρι του Κιλιφάρεβο). Εκεί, έγινε μαθητής του Θεοδοσίου του Ταρνόβου και το 1363 έγινε ο βοηθός του. Την ίδια χρονιά ταξίδεψαν μαζί για την Κωνσταντινούπολη, όπου, λίγο καιρό μετά, ο Θεοδόσιος απεβίωσε. Ο Ευθύμιος εντάχθηκε στην Μονή Στουδίου της Κωνσταντινούπολης και λίγο καιρό μετά βρέθηκε στην Μονή της Αγίας Λαύρας στον Άθω. Σύμφωνα με την παράδοση, κάποια στιγμή επέστρεψε στην περιοχή του Βέλικο Τάρνοβο και έγινε ερημίτης, ζώντας σε μία σπηλιά, στους βράχους πάνω από το σημερινό μοναστήρι της Αγίας Τριάδας. Σύντομα, πολλοί μοναχοί εγκταστάθηκαν στην γύρω περιοχή, με αποτέλεσμα, τελικά, το 1371, την ίδρυση του μοναστηριού. Στο μοναστήρι αυτό ιδρύθηκε και η πρώτη Λογοτεχνική Σχολή του Ταρνόβου, όπου έγινε η μετάφραση πολλών θρησκευτικών βιβλίων στην Σλαβική. Σύμφωνα με την παράδοση, μέσα σε μια σπηλιά στους βράχους πάνω από το μοναστήρι οι μοναχοί έκρυψαν τα βιβλία της σχολής για να μην πέσουν στα χέρια των Οθωμανών μετά την κατάκτηση της Βουλγαρικής πρωτεύουσας. Η είσοδος της σπηλιάς έχει κλειστεί με βράχους και μόνο ένα μυστικό σημάδι πάνω σε έναν από τους βράχους μπορεί να προδόσει την ύπαρξη της.


Ο βωμός της εκκλησίας είναι παλιός παγανικός βωμός, ο οποίος μεταφέρθηκε εκεί από την αρχαία Ρωμαϊκή πολή, Nicopolis ad Istrum (Νικόπολη του Ίστρου). Πάνω του υπάρχει επιγραφή που αναφέρει ότι είναι αφιερωμένος στον Ολύμπιο Ζευ, στην Ήρα, και στην Αθηνά, για την νίκη και την μακροζωΐα του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Publius Aelius Traianus Hadrianus (Πούπλιος Αίλιος Τραϊανός Αδριανός).


Στην βάση του περιστυλίου του ναού υπάρχει επιγραφή στα λατινικά, η οποία, όπως αναγράφεται πάνω σε αυτή, είχε τοποθετηθεί από τον αυτοκράτορα Ανδριανό στα σύνορα Θράκης και Μοϊσίας.


Το 1803 το μοναστήρι λεηλατήθηκε, ενώ το 1812 χτυπήθηκε από την πανούκλα και εγκαταλήφθηκε. Αναβίωσε με δωρεές γύρω στα σαράντα χρόνια αργότερα. Η σημερινή κεντρική εκκλησία κτίστηκε μεταξύ 1846 και 1847 από τον Βούλγαρο αρχιμάστορα Кольо Фичето (Κόλιο Φιτσέτο), και αγιογραφήθηκε από τον Захари Христович (Ζάχαρι Χρίστοβιτς) από το Самоков (Σαμόκοβ). Βρίσκεται περίπου ένα χιλιόμετρο πιο νότια από το αρχικό μοναστήρι. Το 1913 καταστράφηκε από τον μεγάλο σεισμό της 14ης Ιουνίου (με το νέο ημερολόγιο) στην Горна Оряховица (Γκόρνα Οριαχόβιτσα). Η κεντρική εκκλησίας αποκαταστάθηκε το 1927, αλλά με διαφορετική μορφή από αυτή του Φιτσέτο, καθώς έχει τρούλους, κάτι που απαγορευόταν στους Χριστιανικούς ναούς επί Τουρκοκρατίας... Κάτω από την εκκλησία υπάρχει μικρός ναΐσκος της Γεννήσεως, ο οποίος πιθανότατα προϋπήρχε της εκκλησίας. Τα υπόλοιπα κτίσματα του μοναστηριού κατασκευάστηκαν την περίοδο 1946-1948.


Το 1948, το μοναστήρι μετατράπηκε σε γυναικεία μονή...




[ENG] The Holy Trinity Monastery, also known as the "Patriarchal Monastery" is located in the vicinity of Veliko Tarnovo, the medieval capital of Bulgaria, beside the river Yantra, and below the Derventski gorge of the Armpanaska mountain. The Holy Trinity church was founded on January 27, 1070, as evidenced by an inscription that was found beneath the altar of the old church in 1846, when the construction works of the present day church started. According to the inscription, the church was founded by warden Georgi and his son Kalin. The church belonged to a fortress existed at that time, which protected the route from Samovodene to Veliko Tarnovo. Regarding the establishment of the monastery, which dates back to the 14th century, there are two theories. According to the one of them, the monastery was founded by the Bulgarian tsar Ivan Alexander, who reigned from 1331 to 1371. According to the other theory it was founded by the monk Theodosius of Tarnovo or his disciple Evtimiy of Tarnovo, who both belonged to the movement of hesychasm. The prevailing theory is that the foundation of the monastery is associated with Evtimiy, who was one of the most important religious figures of the Second Bulgarian Empire, and was its last patriarch from 1375 to 1393. That is why the monastery was called "Patriarchal". Evtimiy, who was born around 1325, was educated in the monastic schools that existed around Veliko Tarnovo and became a monk. In 1350 he went to the Kilifarevo Monastery, where he became a student of Theodosius of Tarnovo and in 1363 his assistant. That same year they traveled together to Constantinople (present day Istanbul), where, shortly afterwards, Theodosius died. Evtimiy joined the Studion Monastery in Constantinople, and shortly after he went to the Monastery of Aghia Lavra on Mount Athos. According to the tradition, he returned to the region of Veliko Tarnovo and became a hermit, living in a cave in the rocks above the present monastery of Hagia Triada. Soon, many monks settled at the surrounding area and eventually, in 1371, the a monastery was founded. There, the Tarnovo Literary School was grounded, where a large number of religious books were translated in Slavic. Tradition says that in a cave in the rocks above the Patriarchal Monastery the monks hid all books and monastic values after the fall of the Bulgarian capital by the Ottoman Turks. The entrance of the cave was sealed with crushed rock and mortar and can only be found through a secret sign carved onto the rock... The throne of the church is a pagan altar that was brought there from the ancient Roman city, Nicopolis ad Istrum. There is an inscription on it that says that it is dedicated to Olympian Zeus, Hera and Athena, for the victory and the longevity of the Roman emperor Publius Aelius Traianus Hadrianus. The current main church is located around one kilometre souther than the original church and was built from 1846 to 1847 by the Bulgarian master builder Kolio Fitcheto and it was decorated by Zachary Hristovich from Samokov. In 14.06.1913 (according to the old calendar) it was destroyed by the earthquake of Gorna Oriachovitsa. The reconstruction of the church took place in 1927 and it is different from the one of Kolyo Fitcheto since it has domes, which were banned for Christian churches during the Ottoman times... The residential buildings were constructed between 1946 and 1948. Below the church there is a small chapel of the Nativity, which probably predates the church. In 1948, the monastery became a convent...
[ENG] Патриаршеският манастир "Света Троица" отдалечен на 6 километра северно от Велико Търново.

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA PL RO RU

Το νησί κάτω από την ομίχλη | The island beneath the mist

"Η Πίστη δεν είναι φάρμακο, δεν μπορεί να σε γιατρέψει αλλά ούτε και να σε βλάψει, μπορεί όμως να σε σώσει!"

Κυριακή της Τυρινής του 1927... Λίγο πριν ξεκινήσει η Σαρακοστή καταφθάνει στη Σαντορίνη, ως απεσταλμένος του Αρχιεπισκόπου, ο αρχιμανδρίτης Δανιήλ, προκειμένου να εξετάσει αν στο νησί η μετάβαση στο νέο ημερολόγιο έγινε ομαλά, χωρίς έκτροπα, στάσεις και αντίσταση από θιασώτες του παλαιού ημερολογίου. Άνδρας γοητευτικός και εξαιρετικά φιλόδοξος, με ευφράδεια λόγου και δύναμη πειθούς, ο πρώην ιατροδικαστής Δανιήλ σύντομα θα αντιληφθεί ότι πίσω από την ηρεμία του νησιού ένα "ηφαίστειο" σιγοβράζει. Οι θάνατοι που απροσδόκητα διαδέχονται ο ένας τον άλλο, οι ιδιόρρυθμες έως ύποπτες σχέσεις μεταξύ των κατοίκων, οι θρύλοι για την επιστροφή των ζωντανών νεκρών, ένας εφιάλτης από το παρελθόν, ένας άλυτος γρίφος, αλλά και τα θέλγητρα της γυναικείας σάρκας, θα τον εμπλέξουν σε μια περιπέτεια μυστηρίου, σε ένα ταξίδι στο χρόνο χωρίς γυρισμό, σε μια καταβύθιση στα άδυτα της εκκλησιαστικής ιστορίας, όπου όλα φαντάζουν δεδομένα μέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο...

Έλαβα την περασμένη Παρασκευή ένα αντίγραφο του βιβλίου "Το νησί κάτω από την ομίχλη" (ISBN: 978-960-03-5025-8), το οποίο μου έστειλε ο συγγραφέας του, Αλέξανδρος Ντερπούλης, για να με ευχαριστήσει που είχα απαντήσει παλαιότερα σε κάποιες ερωτήσεις του σχετικά με την Σαντορίνη. Άρχισα ήδη να το διαβάζω και πρέπει να παραδεχτώ ότι με έχει καθηλώσει!


[ENG] "Faith is not a medicine, it cannot heal you nor harm you, but it can save you!". I received the previous Friday a complimentary copy of the book of Alexandros Nterpoulis, "The island beneath the mist". The book is a mystery fiction about Santorini: Shortly before the beginning of the Lent, Archimandrite Daniel arrives in Santorini, as the envoy of the Archbishop, in order to examine whether the island moved to the new calendar smoothly, without excesses, attitudes and resistance from devotees of the old calendar. A former coroner, Daniel, a charming and extremely ambitious man, an eloquent speaker that possesses the power of persuasion, will soon realize that, behind the apparent calmness of the island, a "volcano" is ready to erupt. A series of unexpected deaths, the suspicious relationships among the inhabitants, the rumors for the return of the living dead, a nightmare from the past, an unsolved puzzle, and the lures of female flesh, would involve Daniel in a mysterious adventure, a journey through time in the depths of the ecclesiastical history, where everything seem certain but proven to be the opposite... The book is in Greek, but I hope it will be such a success that it will be translated soon in English too!

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA PL RO RU

Έρωτας δίχως αύριο | Against all odds

Ακόμα μια ιστορία αγάπης στην Σαντορίνη...


[ENG] Against all odds... A love without tomorrow... Another love story in Santorini...

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA PL RO RU

Ειρηνικά | Мирно

Το τραγούδι του Σαββατοκύριακου είναι το "Мирно" (Μίρνο - "Ειρηνικά") από την Βουλγάρα τραγουδίστρια Райна (Ραΐνα). Το τραγούδι είναι διασκευή του τραγουδιού "Բավ է" (Μπαβ ε - "Φτάνει") της Αρμένιας τραγουδίστριας Աննա Աղամյան (Άννα Αγκχαμιάν).

Μπορείτε να δείτε το βιντεοκλίπ του τραγουδιού εδώ.


[ENG] The "song of the weekend" is "Mirno" ("Peaceful") of the Bulgarian singer Raina. The song is a remix of the song "Bav E" ("Enough") of the Armenian singer Anna Aghamyan.
[BUL] Райна: "Мирно"

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA PL RO RU

Lapidarium | Лапидариум

"Lapidarium" ονομάζεται το μέρος όπου εκτίθενται πέτρινα μνημεία και θραύσματα αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, όπως επιτύμβιες στήλες, αγάλματα, κολώνες, αετώματα ή σαρκοφάγοι...



Η πρώτη φορά που είδα αυτόν τον όρο ήταν στην Βουλγαρική πόλη Монтана (Μοντάνα), τον αρχαίο Ρωμαϊκό δήμο Montanensium.



Στήλη με Ρωμαϊκή επιγραφή...



Επιγραφή της εποχής του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Gaius Julius Verus Maximinus, γνωστού ως Maximinus Thrax (Μαξιμίνος Θραξ) ή Maximinus I. Ο Μαξιμίνος ήταν ο μοναδικός αυτοκράτορας που κυβέρνησε την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία χωρίς να πατήσει ποτέ το πόδι του στην Ρώμη... Είχε γεννηθεί στην Θράκη και είχε καταγωγή από την φυλή των Γετών...



Τμήμα Ρωμαϊκού αγάλματος...



Βάση αγάλματος (;) με επιγραφή στα Ελληνικά...



Επιτύμβια στήλη...


[ENG] A lapidarium is a place where stone monuments and fragments of archaeological interest are exhibited - stone epigraphs, statues, architectural details like columns, cornices and acroterions, as well as tombstones and sarcophagi [Source: Wikipedia]. The first time I saw this term was in the Bulgarian city Montana, the Roman municipality of Montanensium... Photos: [1] Sign at the Lapidarium of Montana, Bulgaria, [2] The Lapidarium of Montana, [3] Roman Stele, [4] Stele with Roman script from 235 A.D., the time of Roman Emperor Gaius Julius Verus Maximinus, commonly known as Maximinus Thrax or Maximinus I. Maximinus was the first emperor to never set foot in Rome. He was born in Thrace, most probably by a Getae father and an Alanic mother, an Iranian people of the Scythian-Sarmatian branch, [5] Remains of a Roman statue, [6] Statue base with a Greek script, [7] Stele.

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA PL RO RU