Tuesday, October 05, 2010

Οι παρτιζάνοι και η σφαγή στο Ζαμποκρέκ | Партизаните и клането в Жабокрек


Геройте
Όσο καιρό έζησα στην Βουλγαρία, είδα και φωτογράφισα πολλά μνημεία Βούλγαρων αγωνιστών... Το συγκεκριμένο δεν θα μου έκανε περισσότερη εντύπωση από τα άλλα, αν το παρατσούκλι του ενός από τους τρεις Βούλγαρους αντιστασιακούς που απεικονίζονται δεν ήταν "Сокола" (Σοκολά), κάτι που μου έφερε στο μυαλό τον Chocolate Mousse, υποτιθέμενο γάλλο αντιστασιακό στην γνωστή αμερικάνικη χιουμουριστική ταινία του 1984, "Top Secret"...


Геройте
Οι τρεις Βούλγαροι είναι οι: Христо Николов Христов ή Сокола (Χρίστο Νικολόβ Χριστόβ ή Σοκολά) [01.11.1924 - 21.12.1943], Асен Димитров Васев ή Хаджията (Άσεν Ντιμιτρόβ Βάσεβ) [21.12.1909 - 02-06-1980], και Иван Димитров Папев (Ιβάν Ντιμιτρόβ Πάπεβ) [15.05.1905 - 21.12.1943].

Το μνημείο βρίσκεται στον δρόμο από Кочериново (Κοτσερίνοβο) προς Рила (Ρίλα), στη διασταύρωση για το Βουλγαρικό χωριό Стоб (Στομπ).


Η σφαγή στο Ζαμποκρέκ

Δεν ξέρω για ποιόν ακριβώς λόγο έμειναν στην ιστορία οι παραπάνω κομμουνιστές αντάρτες... Αν κρίνω, πάντως, από τις ημερομηνίες θανάτου που αναγράφονται πάνω στο μνημείο, ο λόγος πρέπει να είναι κάποιο γεγονός που συνέβη στις 21.12.1943, ημερομηνία η οποία συμπίπτει με την ημερομηνία θανάτου των δύο από τους τρείς... Θα πρέπει να αναφέρω, όμως, ότι η δράση των Βούλγαρων κομμουνιστών ανταρτών στην περιοχή έχει στιγματιστεί από ένα γεγονός, το οποίο έλαβε χώρα οκτώ μήνες μετά, στις 24.08.1944. Εκείνη την μέρα, 250 αντάρτες επιτέθηκαν σε σανατόριο της Βέρμαχτ, το οποίο βρισκόταν στην περιοχή Жабокрек (Ζαμποκρέκ). Αφού αφόπλισαν και σκότωσαν τους Βούλγαρους φρουρούς (η Βουλγαρία ήταν σύμμαχος της Ναζιστικής Γερμανίας), εκτέλεσαν είκοσι άοπλους Γερμανούς τραυματίες και στην συνέχεια έβαλαν φωτιά.

Όπως έχει γράψει στα απομνημονεύματα του ο Eduard Naudascher (1872-1945), Γερμανός μηχανικός, ο οποίος είχε ιδρύσει στην Βουλγαρία την εταιρεία Granitoid AG, μαζί με τον συμπατριώτη του Reinhard Tomanek, οι παρτιζάνοι, μετά την επίθεση στον σανατόριο, επιτέθηκαν σε τοπικό λεωφορείο, εκτέλεσαν τον συνέταιρο του που επέβαινε σε αυτό και στην συνέχεια βίασαν την κόρη του...

Παρά την φρικαλεότητα των πράξεων αυτών, το 2009 εορτάστηκαν παρουσία του τότε Βούλγαρου πρωθυπουργού, σοσιαλιστή Сергей Станишев (Σεργκέι Στανίσεβ), τα 65 χρόνια από την "Μάχη του Ζαμποκρέκ"!!


[ENG] I have seen and photographed many war monuments while I was living in Bulgaria. This particular one, which shows three Bulgarian communist partisans of the World War II and it is located on the road from Kocherinovo to Rila, near the Bulgarian village Stob, would not impress me much, if I had not noticed the nickname of the one of the tree persons... The tree partisans were: Hristo Nikolov Hristov or "Sokola" (01.11.1924 - 21.12.1943), Asen Dimitrov Vasev (21.12.1909 - 02.06.1980), and Ivan Dimitrov Papev (15.05.1905 - 21.12.1943). The nick name "Sokola" remind me the fictional French partisan, "Chocolate Mousse" of the well-known 1984 comedy film "Top Secret". Αctually, I do not know exactly what the previous mentioned partisans did to be honoured with the sculpture of a monument. Judging, however, from the dates of death inscribed on the monument, the reason must have been some event which took place on 21.12.1943, a date which coincides with the date of death of the two out of the three persons... I have to mention, however, that the activities of the Bulgarian communist partisans in the region are stigmatized by an event which took place eight months later, on 24.08.1944. That day, 250 partisans attacked a sanatorium of Wehrmacht that was in Zhabokrek. After disarming and killing the Bulgarian guards, they executed 20 unarmed wounded Germans that were hospitalized there and then they put the whole place on fire. As Eduard Naudascher (1872-1945), a German engineer who founded in Bulgaria, along with his compatriot Reinhard Tomanek, the company Granitoid AG, wrote in his memoires, the partisans after attacking the sanatorium, they attacked a local bus, executed his partner who was on board and then raped his partner's daughter... Despite the horror and the dishonour of such acts, in 2009, it was celebrated in the area, with the presence of the Bulgarian Prime Minister, socialist Sergei Stanishev, the 65 years from the "Battle of Zhabokrek"!!


Creative Commons License

3 comments:

Arkon said...

ήθελα να σε ρωτήσω αν το να πάει κάποιος στο svilengrad (στη βουλγαρία, στον έβρο)gia na dei το κάστρο της Matochina (http://en.wikipedia.org/wiki/Matochina) έχει κάποια επικινδυνότητα (έχω ακούσει διάφορα για τη χώρα)

Klearchos said...

Έζησα δύο χρόνια στην Βουλγαρία, την γύρισα σχεδόν όλη και δεν είχα ποτέ και πουθενά κάποιο πρόβλημα... Είναι φιλόξενοι άνθρωποι και θα έλεγα ότι αγαπάνε ιδιαίτερα τους Έλληνες.
Η προσοχή που χρειάζεται να δείξεις είναι τόση όση και αν πας σε κάποιο μέρος της Ελλάδας που δεν ξέρεις... Το Βούκελον στη Ματοτσίνα είναι σχετικά απομακρυσμένο, στα σύνορα με Τουρκία, και είχαμε μείνει στο Ιβαήλοβγκραντ, που είναι κοντά στα σύνορα με Ελλάδα. Στην περιοχή μπορείς να δεις και αρκετά άλλα αξιοθέατα... Η περιοχή είχε μέχρι πρόσφατα (Βαλκανικοί πόλεμοι) πολύ Ελληνικό στοιχείο, όπως και όλη η λεγόμενη "Ανατολική Ρωμυλία".
Για να παινέψω τα γένια μου θα πω ότι η φωτογραφία στην Wikipedia στον σύνδεσμο που μου έγραψες είναι δική μου... :)

Arkon said...

είσαι τρομερός κλέαρχε! keep walking!
σ ευχαριστώ για την απάντηση και για την ενθάρρυνση!
έχει ομοιότητες το κάστρο της Ματοτσίνα με αυτό του Πυθίου, το οποίο με εντυπωσίασε πολύ- ιδιαίτερα μετά την αναστήλωσή του είναι κόσμημα! Θα κοιτάξω να πάω κ θα περιδιαβώ και τα παλαιότερά σου ποστ.