"Πουλάδες", μου είπε ο κυρ. Μιχάλης ο "Μπελάς", λένε στην Σαντορίνη το ανοιγμένο λουλούδι του κρόκου, αν και, από ό,τι κατάλαβα από κάτι άλλο που μου είπε αργότερο, "πουλάδες" λένε όλα τα μεγάλα ανοιχτά λουλούδια...
Ο κυρ. Μιχάλης και ο γιός του, Λευτέρης, είναι έτοιμοι για την κροκοσυλλογή...
Πρέπει να παραδεχτώ ότι, όταν είδα το πανεράκι που κρατούσε ο κυρ. Μιχάλης, αμέσως σκέφτηκα ότι, 3623 χρόνια μετά, η παράδοση παραμένει ζωντανή στο νησί...
Ο γιός του κυρ. Μιχάλη, ο Λευτέρης, ψάχνει για ζαφορά στην άκρη του γκρεμού, στον Λόφο του Ταξιάρχη, στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης...
Το καλαθάκι έχει αρχίσει να γεμίζει...
Η "πουλάδα" του κρόκου, της ζαφοράς, όπως το λένε οι ντόπιοι...
Ο μικρότερος γιός του κυρ. Μιχάλη, ο Βαλάντης, ψάχνει για κρόκο...
"Πουλάδες" βγάζει και ο ασπάλαθος, που είναι διαφορετικός από την άψινθο, όπως έμαθα σήμερα, και, όπως λένε οι Σαντορινιοί, "όταν ο ασπάλαθος πουλιάζει, η πέρδικα αυγουλιάζει".
[ENG] Michalis "Mpelas" (the "trouble"), together with two of his sons, Lefteris and Valantis, went for saffron-gathering at Taxiarchis hill of Akrotiri, Santorini... When I saw Mr. Michalis with his basket, immediatelly I thought that, for 3623 years the tradition still "lives" on the island!
Posts
2 comments:
Nice to see the landscape
Ένας άκρως εξαγώγιμο προϊόν. Και ειδικά αυτός της Κοζάνης είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα πως μπορεί να εξελιχθεί η ελληνική γεωργία. Απαραίτητη προϋπόθεση να υπάρχουν άνθρωποι με μεράκι.
Post a Comment