Sunday, December 10, 2006

10 Δεκεμβρίου 1963 - Απονέμεται το Νόμπελ Λογοτεχνίας στο Γιώργο Σεφέρη

Σαν σήμερα το 1963 απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας στον Γεώργιο Σεφέρη για το εξαιρετικά λυρικό του γράψιμο εμπνευσμένο από ένα βαθύ συναίσθημα για τον Ελληνικό πολιτισμό...

Το αγαπημένο μου ποίημα του είναι το "Επί Ασπαλάθων...", το οποίο είναι το τελευταίο ποίημα που έγραψε και δημοσιεύτηκε μετά τον θάνατο του...

Ήταν ωραίο το Σούνιο τη μέρα εκείνη του Ευαγγελισμού.
πάλι με την άνοιξη.
Λιγοστά πράσινα φύλλα γύρω στις σκουριασμένες πέτρες
το κόκκινο χώμα και οι ασπάλαθοι
δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια
και τους κίτρινους ανθούς.
Απόμερα οι αρχαίες κολόνες, χορδές μιας άρπας που αντηχούν ακόμη...

Γαλήνη.

-Τι μπορεί να μου θύμισε τον Αρδιαίο εκείνον;
Μια λέξη στον Πλάτωνα θαρρώ, χαμένη στου μυαλού τ'αυλάκια.
τ΄όνομα του κίτρινου θάμνου
δεν άλλαξε από κείνους τους καιρούς.
Το βράδυ βρήκα την περικοπή:
"τον έδεσαν χειροπόδαρα" μας λέει
"τον έριξαν χάμω και τον έγδαραν
τον έσυραν παράμερα τον καταξέσκισαν
απάνω στους αγκαθερούς ασπάλαθους
και πήγαν και τον πέταξαν στον Τάρταρο κουρέλι".

Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του
Ο Παμφύλιος ο Αρδιαίος ο πανάθλιος Τύραννος

31 του Μάρτη 1971

Έχει πολλά να μας πει ο Σεφέρης ακόμα και σήμερα... Ή μάλλον, πολύ περισσότερο σήμερα!!

Υ.Γ.: Το ποίημα αυτό το πρωτοδιάβασα στο σχολείο, στο βιβλίο των Νέων Ελληνικών - δεν θυμάμαι ακριβώς σε ποιά τάξη... Έχω δεθεί με το ποίημα αυτό και για ένα άλλο λόγο... Ήταν η έμπνευση μου για ένα περίεργο σκιτσάκι που έφτιαχνα για πολλά χρόνια μετά...

4 comments:

Anonymous said...

Αυτό το ποίημα αρέσει σε πολλούς. Εγώ ποτέ δεν το συμπάθησα ιδιαίτερα - υπάρχουν άλλα κι άλλα ποιήματα του Σεφέρη...

Χαιρετισμούς!

Klearchos said...

Γειά σου Πάνο!

Μπορεί να φταίει ο τρόπος που μας το είχε παρουσιάσει ο καθηγητής μας στο σχολείο, πάντως έχω εικόνες στο μυαλό μου από αυτό το ποίημα...

Anonymous said...

Nα μας εδειχνες το σκιτσακι σου να καταλαβαιναμε τιποτα απο την ψυχοσυνθεση σας αγαπητε μου:)

Εγω θαυμαζω τους ανθρωπους που απο το τιποτα τελικα δημιουργουν στιχους με νοημα...και ασ μην μιλανε στην ψυχη μου ...Τα ποιηματα ειναι ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ απο το τιποτα...Μια σπιθα σκεψης...Αρα αυτο το ποιημα μπορει εμενα να μην μου λεει τιποτα αλλα ειναι Δημιουργημα και το σέβομαι...

Klearchos said...

Ανατολή, γιαυτό δεν έβαλα το σκιτσάκι... Μην με κυνηγάνε τύποι με άσπρες στολές γιορτινές μέρες!!!