Ένας καλός οιωνός...

Πολύ συχνά, όταν ταξιδεύω για Αθήνα με το αεροπλάνο, συνταξιδεύω με έναν συμπαθή κύριο, πάντα καλοντυμένο, ο οποίος σίγουρα διαφέρει από τους υπόλοιπους επιβάτες... Τον έχω δει αρκετές φορές, ώστε να έχω την αίσθηση ότι τον ξέρω, χωρίς, όμως, να ξέρω στην πραγματικότητα ούτε το όνομα του...

Χθες, μετά από μια αρκετά πιεσμένη εβδομάδα, άνοιξα να διαβάσω τις "Εικόνες", το ένθετο του Έθνους της προηγούμενης Κυριακής... Ξεφυλλίζοντας βλέπω μια συνέντευξη με τίτλο: "Το καλό κρασί είναι τέχνη" και καθώς ανακαλύπτω ότι αφορά έναν οινοπαραγωγό της Σαντορίνης το μάτι μου πέφτει στις φωτογραφίες, στις οποίες αναγνωρίζω τον συχνό συνταξιδιώτη μου... Είναι ο Πάρις Σιγάλας, ένας εκ των ιδιοκτητών του Οινοποιείου Σιγάλας της Σαντορίνης, το πιο γνωστό οινοποιείο του νησιού.

Φυσικά το κείμενο δεν το γράφω επειδή έτυχε να ταξιδέψω με τον κύριο Σιγάλα, αλλά επειδή στην συνέντευξη είπε κάτι το οποίο μου έκανε τρομερή εντύπωση:

"Υπάρχει κάτι αρχέγονο. Το να φτιάξεις καλό κρασί είναι ένας καλός οιωνός για την ζωή σου. Υποσυνείδητα αισθάνεσαι πως οι θεοί σε προστατεύουν, Νοιώθεις ευνοημένος και το κυνηγάς με ακόμη περισσότερο πάθος, Νοιώθεις πως η τύχη είναι με το μέρος σου."

Αυτή η φράση με έκανε να γράψω το κείμενο αυτό... Πολύ δυνατή!! Αν και προσωπικά νομίζω πως μπορεί να κολλήσει με ό,τι κάνει κανείς με αγάπη και μεράκι... Αν τα καταφέρεις νοιώθεις πράγματι ο ευνοημένος των Θεών και ξαναπροσπαθείς με μεγαλύτερη δύναμη για να το κάνεις κάθε φορά και καλύτερο...

Μπορείτε να δείτε άρθρο για τον κ. Σιγάλα στην Καθημερινή εδώ.