Sunday, December 10, 2006

Ένας καλός οιωνός...

Πολύ συχνά, όταν ταξιδεύω για Αθήνα με το αεροπλάνο, συνταξιδεύω με έναν συμπαθή κύριο, πάντα καλοντυμένο, ο οποίος σίγουρα διαφέρει από τους υπόλοιπους επιβάτες... Τον έχω δει αρκετές φορές, ώστε να έχω την αίσθηση ότι τον ξέρω, χωρίς, όμως, να ξέρω στην πραγματικότητα ούτε το όνομα του...

Χθες, μετά από μια αρκετά πιεσμένη εβδομάδα, άνοιξα να διαβάσω τις "Εικόνες", το ένθετο του Έθνους της προηγούμενης Κυριακής... Ξεφυλλίζοντας βλέπω μια συνέντευξη με τίτλο: "Το καλό κρασί είναι τέχνη" και καθώς ανακαλύπτω ότι αφορά έναν οινοπαραγωγό της Σαντορίνης το μάτι μου πέφτει στις φωτογραφίες, στις οποίες αναγνωρίζω τον συχνό συνταξιδιώτη μου... Είναι ο Πάρις Σιγάλας, ένας εκ των ιδιοκτητών του Οινοποιείου Σιγάλας της Σαντορίνης, το πιο γνωστό οινοποιείο του νησιού.

Φυσικά το κείμενο δεν το γράφω επειδή έτυχε να ταξιδέψω με τον κύριο Σιγάλα, αλλά επειδή στην συνέντευξη είπε κάτι το οποίο μου έκανε τρομερή εντύπωση:

"Υπάρχει κάτι αρχέγονο. Το να φτιάξεις καλό κρασί είναι ένας καλός οιωνός για την ζωή σου. Υποσυνείδητα αισθάνεσαι πως οι θεοί σε προστατεύουν, Νοιώθεις ευνοημένος και το κυνηγάς με ακόμη περισσότερο πάθος, Νοιώθεις πως η τύχη είναι με το μέρος σου."

Αυτή η φράση με έκανε να γράψω το κείμενο αυτό... Πολύ δυνατή!! Αν και προσωπικά νομίζω πως μπορεί να κολλήσει με ό,τι κάνει κανείς με αγάπη και μεράκι... Αν τα καταφέρεις νοιώθεις πράγματι ο ευνοημένος των Θεών και ξαναπροσπαθείς με μεγαλύτερη δύναμη για να το κάνεις κάθε φορά και καλύτερο...

Μπορείτε να δείτε άρθρο για τον κ. Σιγάλα στην Καθημερινή εδώ.

9 comments:

Anonymous said...

Έτσι είναι. Όταν έχεις μεράκι για κάτι, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό και σε γεμίζει, είναι ευτυχία και ευλογία. :)

Athanassios Ghikas ready to fly like an Eagle said...

ακριβώς αυτό. είναι η αίσθηση της μιρής επιτυχίας, όποια και να είναι αρκέι να είναι προσωπική.Μόνο δική σου. Μου θυμίζει αυτό που προσπαθεί να μου περάσει ο προπονητής μου στο πινγκ πονγκ." Ενα σετ κερδίζεται πόντο πόντο.Λιθαράκι λιθαράκι. ακόμα και να χάνεις με διαφορά μπορέις να γυρίσεις το παιχνίδι αρκέι να σκεφτεσαι το πόντο πόντο και να συγκεντρώνεσαι μόνο σ'αυτό."ετσι και ο φίλος ο Σιγάλας. πόσες άραγε φορές απέτυχε και πάτησε πάνω σ'αυτό για να πετύχει ΄κατι καλύτερο?.Και άντε λίγο ακόμα καλύτερα!!
Υπάρχει και κάτι άλλο
Οταν ήμουνα μικρός μου άρεσε σχεδόν αποκλειστικά το λευκό κρασί.(αυτό το έχω ακόυσει από πολλούς).Σιγα σιγά αυτό υποχώρησε-όχι ότι δεν μου αρέσει το λευκό, ειδικά το μοσχοφίλερο!-αλλά με τρελλαίνει το κόκκινο ειδικά το χειμώνα που πίνεται και σε θερμοκρασία δωματίου καλύτερα.
Δίνω μιά εξήγηση σ'αυτό. Οσο μεγαλώνει ο άνθρωπος ο οργανισμός του νοιώθει και χρειάζεται περισσότερο την ανάγκη λήψης των φλαβονοειδών αντιοξειδωτικών που μόνο το κόκκινο κρασί μπορεί να προσφέρει.
Και όχι μόνον. αυτό ισχύει και για άλλες τροφές που δεν μας άρεσαν όταν είμασταν μικροί αλλά τώρα...

πάντως αυτό το Μαυροτράγανο που λέει ο Σιγάλας πρέπει να το δοκιμάσω οπωσδήποτε. (αφού δίνει το Vinsanto)πρέπει να λέει πολύ

Klearchos said...

Είναι αλήθεια ευλογία και είναι αλήθεια, επίσης, ότι έτσι χτίζεται η επιτυχία... Λιθαράκι - ΛΙθαράκι, βήμα - βήμα...

Anonymous said...

Δεν πας και κάμια βόλτα από τον Σιγάλα, τον Μπουτάρη, το Χατζηδάκη, τον Ρούσσο, τον Αντωνίου, τον Αργυρό, την Γαια που φτιάχνει αυτό το νέκταρ τον Θαλασσίτη και επιτέλους να δούμε και καμιά άλλη φωτογραφία της Σαντορίνης εκτός από την θέα που έχει η Καλντέρα από το μπαλκόνι σου. Νισάφι...

Klearchos said...

Αυτή την βδομάδα, μιας και έδωσα τις εργασίες, θα κάνω ό,τι μπορώ!!

Anonymous said...

Και μελέτησε λίγο τον Οινοχόο, που είχε αφιέρωμα για την Σαντορίνη, μπας και μάθεις τίποτε για τα ντόπια κρασια και την Σαντορίνη γενικότερα, γιατί αμφιβάλω αν έχεις πιει κανένα visanto τόσο καιρό εκεί κάτω...

Υπάρχει κρασί και μετά το λευκό!!!

Klearchos said...

Από τον Οινοχόο είναι το link που έχω βάλει... Φυσικά και έχω πιεί Vinsanto... Είναι σαν να μου λες ότι στην Πάτρα δεν έπινα Μαυροδάφνη!!! Γίνεται; Δεν γίνεται!!

Anonymous said...

χαχαχα!!!Τι μου θύμισες τώρα...ΠΑΤΡΑ-Μαυροδάφνη...

Τεσπα...άλλο ήθελα να σχολιάσω:D Οι περισσότεροι απο εκείνους που παράγουν κρασί στην χώρα μας το θεωρούν καλό οιωνό... Ο παππούς μου το ίδιο...:) Και εγω που πιστεύω γενικά στους οιωνούς μου είναι αδύνατο να μην κληρονομήσω την άποψη αυτή απο έναν οιωνό που φτιάχνουμε εμείς οι ίδιοι...:)

Οίνος ευφραίνει καρδιες:)

Klearchos said...

Μπορεί να παίζει και αυτό:
Οίνος - Οι-ω-νός!!