Friday, June 01, 2007

Για την Αμαλία...

Για θυμηθείτε αυτό, ξέρετε ποιοι από εσάς:

"Του πτυχίου της Ιατρικής αξιωθείς, όρκον ομνύω προ του Πρυτάνεως και του Προέδρου της Ιατρικής Σχολής και πίστιν καθομολογώ τήνδε: Από του ιερού περιβόλου του σεπτού τούτου τεμένους των Μουσών εξερχόμενος κατ΄ επιστήμην βιώσομαι, ασκών ταύτην δίκην θρησκείας εν πνεύματι και αληθεία. Ούτω χρήσιμον εμαυτόν καταστήσω προς άπαντας τους δεσμένους της εμής αρωγής, και εν πάση ανθρώπων κοινωνίας αεί προν ειρήνην και χρηστότητα ηθών συντελέσω, βαίνων εν ευθεία του βίου οδώ, προς την αλήθειαν και το δίκαιον αποβλέπων και τον βίον ανυψών εις τύπον αρετής υπό την σκέπην της σοφίας. Ταύτην την επαγγελίαν επιτελούντι είη μοι, συν τη ευλογία των εμών καθηγητών και πεφιλημένων δασκάλων, ο θεόν εν τω βίω βοηθός".

Μην πάρεις φακελάκι - Μην δώσεις φακελάκι

Και μην ξεχνάει κανένας μας: Για κάθε έναν που παίρνει φακελάκι υπάρχει ένας που δίνει...

Για περισσότερα εδώ και εδώ...

14 comments:

Σοφία said...

Και μην ξεχνάει κανένας μας: Για κάθε ένα που παίρνει φακελάκι υπάρχει ένας που δίνει...

Ακριβώς.

Anonymous said...

I really liked your photos of Greece they were so beautiful.If you dont mind I wanted to use one of them.

Klearchos said...

Καλημέρα Σοφία!! Υπάρχουν ασθενείς που δίνουν το φακελάκι χωρίς καν ο γιατρός να τους το ζητήσει...

Sweet scent, I am glad you liked them. You can use any photo you want!!

Klearchos said...

Sweet scent, if you tell me which photo and your e-mail I can sent you the photo with better resolution than it is uploaded here...

Σοφία said...

Το ξέρω, Κλέαρχε, και το λέω κυρίως για αυτούς.

Pastaflora said...

στο χέρι μας είναι να σταματήσουμε το αίσχος που λέγεται φακελλάκι. για σκέψου να καταγγέλαμε ΟΛΟΙ τους επίορκους γιατρούς. Θα τολμούσαν να κάνουν τα ίδια; Εύχομαι με αυτή τη μικρή προσπάθεια που γίνεται σήμερα στο διαδίκτυο να γίνει μια αρχή για να αλλάξουν τα πράγματα...

prophet81 said...

Τα βαρύγδουπα λόγια ξεστομίζονται πολλές φορές πολύ εύκολα. Οι αντιρρήσεις και οι ενστάσεις μας φτάνουν μέχρι εκεί που μας βαστούν τα πόδια μας. Όταν όμως κάποια αρρώστια χτυπήσει την πόρτα μας (στους γονείς μας, στην γυναίκα μας, στα παιδιά μας και σε μας τους ίδιους), τότε όλα αλλάζουν και μπαίνουμε σε έναν χώρο που μέχρι χτες μας φαινόταν μακρινός και ξένος.
Δυστυχώς, γινόμαστε ένα μέρος εκείνου του κόσμου που καταδικάζουμε. Κάνουμε τα πάντα για τον δικό μας άνθρωπο, και λογικό μοιάζει να είναι!
Πόσες φορές δεν σιγοψυθιρίσαμε:...ας γίνει καλά με οποιοδήποτε κόστος!
Τέσπα, είπαμε ότι ωραία είναι τα λόγια αλλά στη δύσκολη στιγμή είμαστε άνθρωποι με πάθη και αδυναμίες και λυγίζουμε...
Φιλιά πολλά στα μούτρα...

Scent of the Levant said...

I didnt want to trouble you.I already posted them on my other blog.Thank you so much for allowing me to use your photos.

:)

Klearchos said...

Pastaflora, δεν πρόκειται όλοι να καταγγείλουν τους επίορκους γιατρούς, ακριβώς για τους λόγους που αναφέρει πιο πάνω ο prophet81... Πάντως αξίζει να γίνει μία προσπάθεια σε αυτό το θέμα...

Prophet81, είναι ακριβώς έτσι όπως τα περιγράφεις... Δεν είναι μόνο οι αλμπάνηδες γιατροί... Πρέπει και εμείς να βάλουμε μυαλό...

Sweetscentofbeirut, you are welcome...

Anonymous said...

Δε νομίζω ότι το πρόβλημα είναι στο γιατρό, αν ο ασθενής του δώσει "φακελάκι" χωρίς να το ζητήσει. Πιστεύω ότι το "φακελάκι" είναι κατακριτέο αν αποτελεί προυπόθεση για να σε θεραπεύσει ο γιατρός. Από κει και πέρα ο καθένας μας μπορεί να νιώθει μια ευγνωμοσύνη στο γιατρό που ο άνθρωπός μας είναι καλά και έτσι να το εκφράσει.
Γιατί αφήνουμε tips σε έναν εξυπηρετικό σερβιτόρο?
Γιατί αφήνουμε tips σε μια χαμογελαστή ταξιθέτρια?
Γιατί δεν αφήνουμε tips σε έναν μη εξυπηρετικό σερβιτόρο?
Γιατί δεν αφήνουμε tips σε μια ψυχρή ταξιθέτρια?
Δεν πιστεύω ότι είναι σωστό να απομονώσουμε μια ομάδα και να μην αναλογιστούμε πως δρούμε σε αντίστοιχες "μικροπεριπτώσεις". Ορισμένοι άνθρωποι μας κερδίζουν με τη συμπεριφορά τους, κι αυτό όλοι μας το έχουμε ζήσει με κάποιο τρόπο. Κι όπως έλεγε κι ένας φίλος, "οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους", οι κακοί λογαριασμοί όμως κάποιες φορές κάνουν ακόμα καλύτερους φίλους...!

Χαίρομαι πολύ για την προσπάθειά σου Κλέαρχε, keep on blogging!

Σοφία said...

Με αυτό το σκεπτικό δεν θα έπρεπε να χαρτζιλικώνουμε και έναν δάσκαλο που έκανε καλό μάθημα στα παιδιά μας, και έναν δημόσιο υπάλληλο που προώθησε έγκαιρα την αίτησή μας, και έναν παπά που ήρθε Σάββατο βράδυ στην εκκλησία για να μας παντρέψει (α, ξέχασα, τον παπά τον χαρτζιλικώνουμε ήδη και μάλιστα πιο ξεδιάντρωπα από το γιατρό, άσε που έχω ακούσει για γιατρούς που αρνήθηκαν το φακελάκι, αλλά ουχί για ιερείς).

Τελικά δεν είμαι σίγουρη τι είναι πιο σωστό, να χαρτζιλικώνουμε τους πάντες ή να μην χαρτζιλικώνουμε κανέναν. Ή να χαρτζιλικώνουμε όπου μας συμφέρει και τον υπόλοιπο καιρό να κάνουμε τους υπεράνω. Χμμμ

Klearchos said...

Το κακό δεν είναι να αφήνουμε φιλοδώρημα σε ένας εξυπηρετικό σερβιτόρο... Το κακό είναι ότι ΟΛΟΙ οι σερβιτόροι, ανεξαιρέτως ικανότητας και εξυπηρετικότητας, περιμένουν το φιλοδώρημα... Αν δεν δώσεις είσαι σίγουρος για το τι θα φας την επόμενη μέρα αν ξαναπάς εκεί;

Κάπως έτσι δουλεύει το σύστημα με τα φακελάκια... Είτε τα ζητάνε οι γιατροί είτε τα δίνουν μόνοι τους οι ασθενείς...

Καλημέρα σε όλους...

Alextreme σε ευχαριστώ για την ευχή...

Σοφία said...

Ας περιμένουν. Αν δεν είναι εξυπηρετικός ο σερβιτόρος, πάνω από 20 λεπτάκια δεν αφήνω. Αν είναι αντιπαθής, δεν αφήνω τίποτα και απλά δεν ξαναπάω στο συγκεκριμένο μαγαζί. Με ενοχλεί πολύ η ιδέα του ότι δίνω πουρμπουάρ προκαταβολικά και άσχετα με την εξυπηρέτηση, για να μην με φτύσουν την επόμενη φορά που θα βρεθώ στο δρόμο τους.

Anonymous said...

Δυστυχώς είμαι ένας από αυτούς που έχουν δώσει φακελάκι χωρίς να του έχει ζητηθεί από το γιατρό. Ένα μήνα μετά την επιτυχημένη εγχείρηση βαλβίδων της μητέρας μου και μετά από πολλές πιέσεις της πήγα στο γιατρό και του έδωσα πραγματικό φάκελο με αρκετά χρήματα. Ο γιατρός αρνήθηκε αλλά επέμεινα ότι η μητέρα μου ήθελε να τον ευχαριστήσει και τελικά τα πήρε. Έτσι, με λύπη μου, στη μάχη αυτή δεν μπορώ να πάρω θέση "στα υψώματα της ηθικής".