Το κτίριο της Ιεράς Συνόδου στην Σόφια βρίσκεται στην πλατεία Αλεξάνδρου Νιέφσκι, κοντά στον καθεδρικό ναό. Χτίστηκε το διάστημα 1906-1908 από τους Βούλγαρους αρχιτέκτονες Петко Иванов Момчилов (Πέτκο Ιβανόβ Μομτσίλοβ) και Йордан Миланов (Ιόρνταν Μιλάνοβ). Χαρακτηριστικό του κτιρίου είναι τα σμαλτωμένα κόκκινα και χρυσά τούβλα.
Το κεντρικό μωσαϊκό, ψηλά πάνω από την είσοδο, απεικονίζει τους Ιεράρχες Иларион Макариополски (Ιλαρίωνας της Μακαριόπολης), Авксентий Велеский (Αυξέντιος του Βέλες) και Паисий Филипополски (Παΐσιος της Φιλιππούπολης). Λόγω του ότι η Φιλιππούπολη λέγεται σήμερα Пловдив (Πλόβντιβ), ο τελευταίος είναι γνωστός και ως Паисий Пловдивски (Παΐσιος του Πλόβντιβ). Διάφορα γλυπτά που κοσμούσαν την πρόσοψη καταστράφηκαν κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου. Το κτίριο αποτελεί σήμερα και την κατοικία του Βούλγαρου Πατριάρχη και δεν είναι ανοικτό στο κοινό...
Από τα αριστερά: Ιλαρίωνας της Μακαριόπολης, Αυξέντιος του Βέλες και Παΐσιος της Φιλιππούπολης.
Για την ιστορία: Στις 3 Απριλίου του 1860, κατά την λειτουργία της Κυριακής του Πάσχα, ο ελληνοτραφής Ιλαρίωνας της Μακαριόπολης εσκεμμένα δεν ανέφερε το όνομα του Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης, στην ουσία αποκηρύσσοντας την εξουσία του. Αυτό είχε ως συνέπεια να οδηγηθεί (για μια ακόμη φορά) εξόριστος στο Άγιο Όρος μαζί με τους υποστηρικτές του, Αυξέντιο του Βέλες και Παΐσιο της Φιλιππούπολης. Τελικά, στις 28 Φεβρουαρίου του 1870, με φιρμάνι του Σουλτάνου δημιουργήθηκε το Βουλγαρικό Εξαρχάτο. Ο Ιλαρίωνας έγινε αργότερα μέλος της πρώτης Ιεράς Συνόδου και σήμερα θεωρείται ο πατέρας της Βουλγάρικης Εκκλησίας.
Πρέπει να σημειωθεί ότι εκείνα τα χρόνια η αυτονομία της Βουλγαρικής εκκλησίας είχε "εθνική" σημασία για τους Βούλγαρους, καθώς οι Οθωμανοί στην ουσία εξίσωναν την έννοια του "έθνους" με την θρησκεία. Για τους Οθωμανούς οι Βούλγαροι, όσο ήταν κάτω από την εξουσία του Πατριαρχείου, ήταν "Ρωμιοί"...
Το Βουλγαρικό Εξαρχάτο την περίοδο 1870 έως 1912.
Με βάση το φιρμάνι, στο Βουλγαρικό Εξαρχάτο άνηκαν οι περιοχές της σημερινής Βουλγαρίας, η Θράκη (χωρίς το βιλαέτι της Ανδριανούπολης) και η βορειοανατολική Μακεδονία. Το 1874, με το εξαρχάτο ενώθηκαν τα Σκόπια και η Ωχρίδα. Στις περιοχές της νότιας Μακεδονίας και στο βιλαέτι της Ανδριανούπολης το εξαρχάτο αντιπροσωπευόταν από εφημέριους... Το 1912, λίγο πριν την έναρξη των Βαλκανικών πολέμων, υπήρχαν στην περιοχή του Εξαρχάτου 1.373 σχολεία με 2.266 δασκάλους και 78.854 μαθητές. Τα πράγματα άλλαξαν με τους Βαλκανικούς πολέμους και τις ανακατατάξεις που προκάλεσαν στα Βαλκάνια. Μετά το 1915 και για πολλές δεκαετίες η Βουλγαρική εκκλησία βρέθηκε ακέφαλη. Τελικά το αυτοκέφαλο αναγνωρίστηκε από το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης το 1950. Σήμερα κεφαλή της Εκκλησίας της Βουλγαρίας είναι ο Πατριάρχης Μάξιμος.
Σύνδεσμος σε χάρτη / Link to Map: 42° 41' 44''N, 23° 19' 53''E
[ENG] The building of the Holy Synod is near the Alexander Nyevski cathedral. It was built in 1908 by the Bulgarian architects Petko Ivanov Momchilov and Jordan Milanov. Red and gold majolica tiled friezes wrap the building. The central mosaic portrait, high above the entrance of the building, depicts Metropolite Ilarion Makariopolski (Ilarion of Makariopolis), Metropolite Avksentiy Veleshki (Auxentius of Veles) and Metropolite Paisiy Plovdivski (Paisius of Plovdiv). Much of original sculptural elements of the building were destroyed during the Second World War. Today, it is also the residence of the Bulgarian Patriarch.
[BUL] Синодалната палата в София.
Το κεντρικό μωσαϊκό, ψηλά πάνω από την είσοδο, απεικονίζει τους Ιεράρχες Иларион Макариополски (Ιλαρίωνας της Μακαριόπολης), Авксентий Велеский (Αυξέντιος του Βέλες) και Паисий Филипополски (Παΐσιος της Φιλιππούπολης). Λόγω του ότι η Φιλιππούπολη λέγεται σήμερα Пловдив (Πλόβντιβ), ο τελευταίος είναι γνωστός και ως Паисий Пловдивски (Παΐσιος του Πλόβντιβ). Διάφορα γλυπτά που κοσμούσαν την πρόσοψη καταστράφηκαν κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου. Το κτίριο αποτελεί σήμερα και την κατοικία του Βούλγαρου Πατριάρχη και δεν είναι ανοικτό στο κοινό...
Από τα αριστερά: Ιλαρίωνας της Μακαριόπολης, Αυξέντιος του Βέλες και Παΐσιος της Φιλιππούπολης.
Για την ιστορία: Στις 3 Απριλίου του 1860, κατά την λειτουργία της Κυριακής του Πάσχα, ο ελληνοτραφής Ιλαρίωνας της Μακαριόπολης εσκεμμένα δεν ανέφερε το όνομα του Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης, στην ουσία αποκηρύσσοντας την εξουσία του. Αυτό είχε ως συνέπεια να οδηγηθεί (για μια ακόμη φορά) εξόριστος στο Άγιο Όρος μαζί με τους υποστηρικτές του, Αυξέντιο του Βέλες και Παΐσιο της Φιλιππούπολης. Τελικά, στις 28 Φεβρουαρίου του 1870, με φιρμάνι του Σουλτάνου δημιουργήθηκε το Βουλγαρικό Εξαρχάτο. Ο Ιλαρίωνας έγινε αργότερα μέλος της πρώτης Ιεράς Συνόδου και σήμερα θεωρείται ο πατέρας της Βουλγάρικης Εκκλησίας.
Πρέπει να σημειωθεί ότι εκείνα τα χρόνια η αυτονομία της Βουλγαρικής εκκλησίας είχε "εθνική" σημασία για τους Βούλγαρους, καθώς οι Οθωμανοί στην ουσία εξίσωναν την έννοια του "έθνους" με την θρησκεία. Για τους Οθωμανούς οι Βούλγαροι, όσο ήταν κάτω από την εξουσία του Πατριαρχείου, ήταν "Ρωμιοί"...
Το Βουλγαρικό Εξαρχάτο την περίοδο 1870 έως 1912.
Με βάση το φιρμάνι, στο Βουλγαρικό Εξαρχάτο άνηκαν οι περιοχές της σημερινής Βουλγαρίας, η Θράκη (χωρίς το βιλαέτι της Ανδριανούπολης) και η βορειοανατολική Μακεδονία. Το 1874, με το εξαρχάτο ενώθηκαν τα Σκόπια και η Ωχρίδα. Στις περιοχές της νότιας Μακεδονίας και στο βιλαέτι της Ανδριανούπολης το εξαρχάτο αντιπροσωπευόταν από εφημέριους... Το 1912, λίγο πριν την έναρξη των Βαλκανικών πολέμων, υπήρχαν στην περιοχή του Εξαρχάτου 1.373 σχολεία με 2.266 δασκάλους και 78.854 μαθητές. Τα πράγματα άλλαξαν με τους Βαλκανικούς πολέμους και τις ανακατατάξεις που προκάλεσαν στα Βαλκάνια. Μετά το 1915 και για πολλές δεκαετίες η Βουλγαρική εκκλησία βρέθηκε ακέφαλη. Τελικά το αυτοκέφαλο αναγνωρίστηκε από το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης το 1950. Σήμερα κεφαλή της Εκκλησίας της Βουλγαρίας είναι ο Πατριάρχης Μάξιμος.
Σύνδεσμος σε χάρτη / Link to Map: 42° 41' 44''N, 23° 19' 53''E
[ENG] The building of the Holy Synod is near the Alexander Nyevski cathedral. It was built in 1908 by the Bulgarian architects Petko Ivanov Momchilov and Jordan Milanov. Red and gold majolica tiled friezes wrap the building. The central mosaic portrait, high above the entrance of the building, depicts Metropolite Ilarion Makariopolski (Ilarion of Makariopolis), Metropolite Avksentiy Veleshki (Auxentius of Veles) and Metropolite Paisiy Plovdivski (Paisius of Plovdiv). Much of original sculptural elements of the building were destroyed during the Second World War. Today, it is also the residence of the Bulgarian Patriarch.
[BUL] Синодалната палата в София.
2 comments:
Πολύ ενδιαφέρον!
Ψάχνοντας μου λύθηκαν πολλές απορείες που είχα παλιότερα σχετικά με διάφορα θέματα για την Βόρεια Ελλάδα...
Post a Comment