Η Белица (Μπελίτσα) είναι πόλη της νοτιοδυτικής Βουλγαρίας, η οποία ανήκει στην διοικητική περιφέρεια του Благоевград (Μπλαγκόεβγκραντ). Σε απόσταση περίπου 6 χιλιομέτρων βόρεια της πόλης, στο νότιο τμήμα της οροσειράς της Ρίλας, βρίσκεται το Парк за танцуващи мечки (Παρκ ζα ταντσουβάστη μέτσκι - Πάρκο για τις αρκούδες χορεύτριες), για τις αρκούδες, δηλαδή, των γνωστών μας "αρκουδιάρηδων"...
Το πάρκο βρίσκεται σε υψόμετρο 1200 μέτρων και έχει έκταση 120.000 τετραγωνικών μέτρων. Πρόσβαση υπάρχει και με το αυτοκίνητο, αλλά ο δρόμος είναι ιδιαίτερα δύσκολος και χρειάζεται πολύ προσοχή. Η κατασκευή του πάρκου χρηματοδοτήθηκε από το ίδρυμα "Vier Pfoten" (τέσερις πατούσες) και το ίδρυμα της Μπριζίτ Μπαρντό.
Τι σημαίνει "αρκούδες χορεύτριες";
Το ζώο συλλαμβάνεται μικρό για να μπορέσει να εκπαιδευτεί σωστά, αφού πρώτα φονευτεί η μητέρα του, που δε θα επέτρεπε σε κανέναν να πλησιάσει τα μικρά της.
Η εκπαίδευση του ζώου αποτελεί διαδικασία μακρόχρονη και επώδυνη... Η μύτη τρυπιέται για να περαστεί ο χαλκάς που χρησιμεύει ως όργανο καθοδήγησης... Πολλές από τις αιχμάλωτες αρκούδες έχουν βαθιές πληγές στη μύτη και στα χείλη, καθώς οι χαλκάδες σκίζουν το δέρμα τους από το τράβηγμα και τα ζώα πρέπει να ξανατρυπηθούν σε άλλο σημείο... Οι κυνόδοντες καταστρέφονται με τυχαία μεταλλικά εργαλεία. το σπάσιμο αυτό, αποτελεί την αρχή για την καταστροφή της υγείας των δοντιών του ζώου, αφού το σάπισμα που προκαλείται μπορεί να μεταδοθεί στη γνάθο, οπότε η κατάσταση είναι ανίατη...
Κατά την εκμάθηση του "χορού" το ζώο αναγκάζεται να πατάει σε πυρακτωμένες λαμαρίνες υπό τον ήχο του ντεφιού... Στην προσπάθεια του να αποφύγει το κάψιμο, το αρκουδάκι σηκώνεται στα πίσω του πόδια και βηματίζει επί τόπου. Η εκμάθηση συνεχίζεται για αρκετό διάστημα ώσπου να δημιουργηθεί στην πραγματικότητα ένας τύπος εξαρτημένου αντανακλαστικού.
Η διατροφή των αρκούδων είναι άθλια και το γνωστό μας "νηστικό αρκούδι δε χορεύει" αποτελεί ένα μύθο... Η επιβράβευση για την παράσταση της αρκούδας χορεύτριας απλά ξεγελά την πείνα της αφού τα γεύματα της είναι αποφάγια και σκουπίδια καθώς οι συνθήκες διαβίωσης της είναι άθλιες...
[Στοιχεία για την "εκπαίδευση" της αρκούδας χορεύτριας από την Βικιπαίδεια]
Η παράδοση των αρκουδιάρηδων γεννήθηκε στα Βαλκάνια κατά τον Μεσαίωνα.
Περισσότερες πληροφορίες για το πάρκο μπορείτε να βρείτε εδώ και εδώ. Οι αρκούδες που φιλοξενούνται σήμερα στο πάρκο είναι 24. Στην Βουλγαρία, μέχρι το 2002, δεν υπήρχε νόμος που να απαγορεύει τις χορεύτριες αρκούδες. Οι περισσότερες από τις αρκούδες που φιλοξενούνται στο πάρκο έχουν αγοραστεί από τους ιδιοκτήτες τους (κάπου διάβασα για ποσά της τάξεως των 7000 ευρώ ανά αρκούδα). Στην Ελλάδα οι αρκούδες χορεύτριες απαγορεύονται με άρθρο του Δασικού Κώδικα από το 1969.
[ENG] The Dancing Bears Park is situated in Rila Mountain, at 1200 meters above sea level, 180 kilometers south of Sofia and 6 kilometers north of the Bulgarian town Belitsa. The park is located in a forest area with natural water resources. The park is an international project of “Four Paws” Foundation and Brigitte Bardot Foundation. The tradition of the dancing bears started in the Balkans during the Middle Ages. To entertain towns and villages, bear owners paraded their chained animal and forced them to dance to the melody of a musical instrument. For the owner it may be a useful way to earn some money, while the bear twirls around in fear and agony. Minds have evolved throughout the centuries, animal suffering is now condemned. [Info from Briggite Bardot Foundation web page]
[BUL] Парк за танцуващи мечки.
Το πάρκο βρίσκεται σε υψόμετρο 1200 μέτρων και έχει έκταση 120.000 τετραγωνικών μέτρων. Πρόσβαση υπάρχει και με το αυτοκίνητο, αλλά ο δρόμος είναι ιδιαίτερα δύσκολος και χρειάζεται πολύ προσοχή. Η κατασκευή του πάρκου χρηματοδοτήθηκε από το ίδρυμα "Vier Pfoten" (τέσερις πατούσες) και το ίδρυμα της Μπριζίτ Μπαρντό.
Τι σημαίνει "αρκούδες χορεύτριες";
Το ζώο συλλαμβάνεται μικρό για να μπορέσει να εκπαιδευτεί σωστά, αφού πρώτα φονευτεί η μητέρα του, που δε θα επέτρεπε σε κανέναν να πλησιάσει τα μικρά της.
Η εκπαίδευση του ζώου αποτελεί διαδικασία μακρόχρονη και επώδυνη... Η μύτη τρυπιέται για να περαστεί ο χαλκάς που χρησιμεύει ως όργανο καθοδήγησης... Πολλές από τις αιχμάλωτες αρκούδες έχουν βαθιές πληγές στη μύτη και στα χείλη, καθώς οι χαλκάδες σκίζουν το δέρμα τους από το τράβηγμα και τα ζώα πρέπει να ξανατρυπηθούν σε άλλο σημείο... Οι κυνόδοντες καταστρέφονται με τυχαία μεταλλικά εργαλεία. το σπάσιμο αυτό, αποτελεί την αρχή για την καταστροφή της υγείας των δοντιών του ζώου, αφού το σάπισμα που προκαλείται μπορεί να μεταδοθεί στη γνάθο, οπότε η κατάσταση είναι ανίατη...
Κατά την εκμάθηση του "χορού" το ζώο αναγκάζεται να πατάει σε πυρακτωμένες λαμαρίνες υπό τον ήχο του ντεφιού... Στην προσπάθεια του να αποφύγει το κάψιμο, το αρκουδάκι σηκώνεται στα πίσω του πόδια και βηματίζει επί τόπου. Η εκμάθηση συνεχίζεται για αρκετό διάστημα ώσπου να δημιουργηθεί στην πραγματικότητα ένας τύπος εξαρτημένου αντανακλαστικού.
Η διατροφή των αρκούδων είναι άθλια και το γνωστό μας "νηστικό αρκούδι δε χορεύει" αποτελεί ένα μύθο... Η επιβράβευση για την παράσταση της αρκούδας χορεύτριας απλά ξεγελά την πείνα της αφού τα γεύματα της είναι αποφάγια και σκουπίδια καθώς οι συνθήκες διαβίωσης της είναι άθλιες...
[Στοιχεία για την "εκπαίδευση" της αρκούδας χορεύτριας από την Βικιπαίδεια]
Η παράδοση των αρκουδιάρηδων γεννήθηκε στα Βαλκάνια κατά τον Μεσαίωνα.
Περισσότερες πληροφορίες για το πάρκο μπορείτε να βρείτε εδώ και εδώ. Οι αρκούδες που φιλοξενούνται σήμερα στο πάρκο είναι 24. Στην Βουλγαρία, μέχρι το 2002, δεν υπήρχε νόμος που να απαγορεύει τις χορεύτριες αρκούδες. Οι περισσότερες από τις αρκούδες που φιλοξενούνται στο πάρκο έχουν αγοραστεί από τους ιδιοκτήτες τους (κάπου διάβασα για ποσά της τάξεως των 7000 ευρώ ανά αρκούδα). Στην Ελλάδα οι αρκούδες χορεύτριες απαγορεύονται με άρθρο του Δασικού Κώδικα από το 1969.
[ENG] The Dancing Bears Park is situated in Rila Mountain, at 1200 meters above sea level, 180 kilometers south of Sofia and 6 kilometers north of the Bulgarian town Belitsa. The park is located in a forest area with natural water resources. The park is an international project of “Four Paws” Foundation and Brigitte Bardot Foundation. The tradition of the dancing bears started in the Balkans during the Middle Ages. To entertain towns and villages, bear owners paraded their chained animal and forced them to dance to the melody of a musical instrument. For the owner it may be a useful way to earn some money, while the bear twirls around in fear and agony. Minds have evolved throughout the centuries, animal suffering is now condemned. [Info from Briggite Bardot Foundation web page]
[BUL] Парк за танцуващи мечки.
Posts
5 comments:
Δλδ. αυτό είναι ένα πάρκο στο οποίο καταλήγουν οι πρώην "χορεύτριες"; Εξαιρετική πρωτοβουλία!
Καλημέρα An-Lu!!
Υπάρχει αντίστοιχη πρωτοβουλία και στην Ελλάδα. Είναι το Καταφύγιο της Αρκούδας στο Νυμφαίο της Φλώρινας του σωματείου "ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ"...
Αυτό ακριβώς θα έγραφα στο σχόλιο Κλέαρχε αλλά με πρόλαβες. Είχαμε επισκεφθεί τον ΑΡΚΤΟΥΡΟ στο Νυμφαίο και μας είχαν εξήγήσει ακριβώς για τις αρκούδες-χορεύτριες. Αν και ζουν πλέον σε φυσικό περιβάλλον και έχουν καλύτερη μεταχείριση, όταν αντιληφθούν έντονη την ανθρώπινη παρουσία μπορούν να γίνουν πολύ νευρικές και να περπατούν πάνω-κάτω!
Καλημέρα Δανάη!
Διάβασα ότι όταν τις φέρνουν στο καταφύγιο, το πρώτο χρόνο δεν μπορούν να πέσουν σε χειμερία νάρκη. Μάλιστα θεωρούν μεγάλη επιτυχία αν πέσουν σε χειμερία νάρκη τον δεύτερο χρόνο!!
Οι αρκούδες στις φωτογραφίες είχαν έρθει στο καταφύγιο πρόσφατα, γι αυτό είναι σε μικρά τμήματα του πάρκου ώστε να συνηθίσουν πρώτα... Μετά τις μεταφέρουν σε πολύ μεγαλύτερα κομμάτια του πάρκου...
Post a Comment