Ο Άγιος Νικόλαος της Долна Диканя (Ντόλνα Ντικάνια) και η Σημαία της Σαμάρα...

Το παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου στο Βουλγαρικό χωριό Долна Диканя (Ντόλνα Ντικάνια - Κάτω Ντικάνια) βρίσκεται στο χώρο δίπλα από το Μνημείο των Πεσόντων της περιόδου 1941-1944. Η κατασκευή του ανακοινώθηκε από τον δήμαρχο Елинчо Колев (Ελίντσο Κόλεβ) στις 7 Ιουνίου του 1984 και έγινε προς τιμήν του Βούλγαρου εθελοντή του Ρωσο-Τουρκικού πολέμου του 1877-78, Никола Корчев (Νίκολα Κόρτσεβ), ο οποίος είχε γεννηθεί τον Μάρτιο του 1836 στην Горна Диканя (Γκόρνα Ντικάνια - Άνω Ντικάνια).

Ο Νίκολα Κόρτσεβ ήταν ένας ψηλός και γεροδεμένος άντρας, ιδιοκτήτης ενός μύλου, ο οποίος παντρεύτηκε και αποφάσισε να εγκατασταθεί στην Долна Диканя (Ντόλνα Ντικάνια - Κάτω Ντικάνια). Σύμφωνα με τις ντόπιες ιστορίες, ο Κόρτσεβ σκότωσε κάποτε δύο Τούρκους, οι οποίοι είχαν προσπαθήσει να βιάσουν την γυναίκα του και την κόρη του και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το χωριό. Εγκαταστάθηκε στο Русе (Ρούσε) και έγινε οδηγός αμαξοστοιχίας στην διαδρομή Ρούσε - Варна (Βάρνα).

Όταν ξεκίνησε ο Ρωσο-Τουρκικός πόλεμος, ο Κόρτσεβ κατετάγη στο τρίτο τάγμα εθελοντών κάτω από την διοίκηση του Ρώσου αξιωματικού Павел Петрович Калитин (Πάβελ Πέτροβιτς Καλιτίν). Κατά την διάρκεια της μάχης της Стара Загора (Στάρα Ζαγόρα) στις 31 Ιουλίου του 1877, ο Καλιτίν πεθαίνει κρατώντας την σημαία της Σαμάρα.



Η σημαία της Σαμάρα ήταν η σημαία των Βούλγαρων εθελοντών, η οποία ήταν δώρο των πολιτών της Ρωσικής πόλης Самара (Σαμάρα) για τον Βουλγαρικό απελευθερωτικό αγώνα. Αρχικά προοριζόταν για την λεγόμενη "Εξέγερση του Απριλιου", αλλά έφτασε, μέσω Chişinău (Κινσινάου) της Μολδαβίας, κοντά στο Ploieşti (Πλοέστι) της Ρουμανίας όπου και παραδόθηκε στους Βούλγαρους εθελοντές στις 18 Μαΐου του 1877.

Η μάχη ήταν ιδιαίτερα σκληρή και θα λήξει με την παράδοση των Βουλγάρων κάτω από την πίεση των σαφώς πολυπληθέστερων Τούρκων. Πολλοί θα πεθάνουν προσπαθώντας να κρατήσουν όρθια την σημαία. Ο τελευταίος που θα σηκώσει την σημαία θα είναι ο Κόρτσεβ, ο οποίος, τελικά, προκειμένου να την προστατέψει, θα την κρύψει κάτω από το χιτώνιο του και θα την κρατήσει κρυμμένη και κατά την διάρκεια της αιχμαλωσίας του. Μετά την απελευθέρωση του θα την μεταφέρει στην πόλη Радомир (Ραντομίρ), το δημοτικό διαμέρισμα στο οποίο ανήκουν οι Άνω και Κάτω Ντικάνια. Στην πόλη αυτή θα παραμείνει μέχρι το 1881 και το 1946 θα μεταφερθεί τελικά στο Εθνικό Πολεμικό Μουσείο της Βουλγαρίας, όπου και βρίσκεται μέχρι σήμερα και φυλάσσεται κάτω υπό ειδικές συνθήκες προστασίας.

Η Σημαία της Σαμάρα είναι η μοναδική σημαία η οποία έχει τιμηθεί με το Βουλγαρικό Μετάλιο Ανδρείας...

Υπάρχουν πέντε ακριβή αντίγραφα της σημαίας, ένα από τα οποία βρίσκεται στο Μνημείο της Σίπκα...

Ο Νίκολα Κόρτσεβ, ο οποίος πέρασε στην ιστορία ως "ο σωτήρας της σημαίας της Σαμάρα" και τιμήθηκε με το Μετάλειο του Αγίου Γεωργίου 4ης Τάξεως, μετά τον πόλεμο θα συνεχίσει να εργάζεται ως μηχανοδηγός. Θα πεθάνει στην πόλη Варна (Βάρνα) στις 29 Αυγούστου του 1921. To 1938, ο γιός του Ιβάν μάζεψε τα κόκκαλα του πατέρα του, λόγω της μεταφοράς των νεκροταφείων της πόλης, και τα κόκκαλα του θα μεταφερθούν στην Εκκλησία - Μνημείο της Σίπκα.

Σημείωση: Ο πίνακας είναι του Τσέχου ζωγράφου Jaroslav Věšín (Γιάροσλαβ Βέσιν) και αποκαλείται "Η Σημαία της Σαμάρα". Στον πίνακα απεικονίζεται ο Νίκολα Κόρτσεβ να κρατάει την Σημαία. Ο καλλιτέχνης είχε δει τον Νίκολα Κόρτσεβ να κρατάει την σημαία το 1902, κατά την διάρκεια των εγκαινίων της Εκκλησίας - Μνημείο της Σίπκα. Καιρό αργότερα τηλεγράφησε στον Κόρτσεβ ζητώντας του να ποζάρει για τον πίνακα αυτόν, ο οποίος ολοκληρώθηκε τελικά το 1911. Ο πίνακας θα γίνει ένας από τους πιο γνωστούς πίνακες στην Βουλγαρία. Η φωτογραφία του πίνακα είναι από την Wikipedia.


Σύνδεσμος σε χάρτη / Link to Map: 42° 26' 24''N, 23° 7' 17''E


[ENG] The chapel of St. Nicholas at Dolna Dikanya is located near the War Memorial of the heroes of the period 1941-1945. The construction of the chapel was announced by the mayor Elincho Kolev in 07.06.1984 and it was decided in order the village to honour the Bulgarian volunteer of the Russian-Turkish War of 1877-78, Nikola Korchev. Korchev was born in Gorna Dikanya. He was a huge, strong man, owner of a watermill. He married a wife from Dolna Dikanya and decided to stay there. One night he was forced to kill two Turks who tried to rape his wife and daughter and had to leave the village. He went to Ruse where he became an engine-driver at the train going from Ruse to Varna. When the Russian-Turkish War started, he became a volunteer and he was placed in the Third Battalion under the commands of the Russian officer Pavel Kalitin. The Third Battalion was responsible to protect the Samara Flag during the Battle of Stara Zagora that took place in 31.07.1877. The Samara flag is one of the most important military symbols of the Bulgarian Army. Sewed by local nuns and given to the Bulgarian volunteers by the citizens of the Russian city of Samara on 18 May 1877, it became famous when it was heroically prevented from being captured by the Ottoman forces in the Battle of Stara Zagora, with many soldiers perishing while protecting it from the enemy. After a six-hour fight, Russian soldiers and Bulgarian volunteers surrendered to the pressure of the enemy army that greatly outnumbered them. Among the people who died protecting the flag was Kalitin himself. Korchev was the next who took the flag in his hands and at the end, in order to protect it from the Turks, he hide it under his jacket. Korchev kept secretly the flag during his imprisonment and after the liberation he transported the flag to the town Radomir, the municipality where Dolna and Gorna Dikanya belong. The flag was kept there till 1881. In 1946 the flag was finally given to the National Military Museum, where it is kept till today. There are five accurate copies of the flag; one of them is in the Shipka Monument. After the war, Korchev, who was named “the savour of the Samara flag”, continued to work as an engine-driver. In the inauguration of Shipka Memorial Church in 1902, the well-known Czech painter Jaroslav Věšín, who was working in Bulgaria, saw Korchev wearing his uniform and holding the Samara Flag. The painter was impressed from this image and some years later he telegraphed Korchev to ask him to pose for him. The painting "The Samara Flag" was completed in 1911 and became quite popular. Korchev died in 29.08.1921 in Varna and he was buried there. In 1838, due to the transferring of the cemeteries of Varna, his son Ivan took the bones of his father and transfered them at Shipka Memorial Church.
[BUL] Църквата Свети Никола в село Долна Диканя.

Share

BG CH CR CZ EN FR DE IT JA RO RU