Απ' τους θεούς ζητώ να με γλυτώσουν τέλος
απ' τα βάσαν' αυτά ολάκερο ένα χρόνο
που σα σκυλί στον αγκώνα μου πλαγιασμένος
φυλάω σκοπός πάνω στων Ατρειδών τη στέγη
κ' έμαθα των νυχτερινών την σύναξη άστρων
κι αυτούς, που φέρνουν στους θνητούς χειμώνα ή θέρος,
τους άρχοντες που λαμπεροί ψηλά φαντάζουν.
Κι ακόμη καρτερώ το σύνθημα της φλόγας,
τη λάμψη της φωτιάς, να φέρη από την Τροία
την είδηση πως πάρθηκε, γιατί έτσι ορίζει
η ανδρόψυχη καρδιά που ελπίζει της γυναίκας.
Κι όταν το αβόλευτο και δροσομουσκεμένο
με διώχνει στρώμα μου, που όνειρα δεν γνωρίζει -
και πως; αφού μου στέκει δίπλα πάντα ο φόβος
για να μην κλείσει ο ύπνος τα ματόφυλλα μου -
όταν βαλθώ να ψάλλω ή να μουρμουρίσω
για νάβρω στο τραγούδι γιατρικό της νύστας,
πικρό μου γίνεται στο στόμα μοιρολόι
γι' αυτού του παλατιού τα πάθη, που σαν πρώτα
με τον καλύτερο δεν κυβερνιέται τρόπο.
Από τον μονόλογο του φύλακα στον "Αγαμέμνονα" του Αισχύλου...
Μετάφραση Ιωάννη Γρυπάρη (1870-1942).
Το γλυπτό της φωτογραφίας είναι έργο του Γιώργου Κυπρή.
Ευχαριστώ τον Αντώνη για το σχόλιο του σε παλαιότερη ανάρτηση μου...
[ENG] I pray the gods to quit me of my toils, / To close the watch I keep, this livelong year; / For as a watch-dog lying, not at rest, / Propped on one arm, upon the palace-roof / Of Atreus' race, too long, too well I know / The starry conclave of the midnight sky, / Too well, the splendours of the firmament, / The lords of light, whose kingly aspect shows-- / What time they set or climb the sky in turn-- / The year's divisions, bringing frost or fire. / And now, as ever, am I set to mark / When shall stream up the glow of signal-flame, / The bale-fire bright, and tell its Trojan tale-- / "Troy town is taken:" such issue holds in hope / She in whose woman's breast beats heart of man. / Thus upon mine unrestful couch I lie, / Bathed with the dews of night, unvisited / By dreams--ah me!--for in the place of sleep / Stands Fear as my familiar, and repels / The soft repose that would mine eyelids seal. / And if at whiles, for the lost balm of sleep, / I medicine my soul with melody / Of trill or song--anon to tears I turn, / Wailing the woe that broods upon this home, / Not now by honour guided as of old. [Aeschyli "Agamemnon", translated by Edmund Doidge Anderson Morshead]. The sculpture in the photo is artwork of Yorgos Kypris. It can be seen outside his galery "Mati" in Fira of Santorini.
2 comments:
That's beautiful...
I would love to visit Santorini one day...
You have too! Santorini is a dream! :)
Post a Comment