Μετά την καταστροφή της πόλης από τους Ούνους το 447, η πόλη ξαναχτίστηκε τον 6ο αιώνα σαν ένα πανίσχυρο οχυρό στο εσωτερικό του οποίου υπήρχαν ελάχιστα περισσότερα κτίρια από στρατιωτικά κτίρια και εκκλησίες. To οχυρό κάλυπτε περίπου 5,75 εκτάρια στο νοτιοανατολικό τμήμα από τα συνολικά 21,55 εκτάρια της Ρωμαϊκής πόλης. Έγινε Επισκοπικό κέντρο κατά την διάρκεια της Πρώιμης Βυζαντινής περιόδου. Καταστράφηκε τελικά κατά το τέλος του 6ου αιώνα από τις επιδρομές των Αβάρων (Μογγολική φυλή). Αναφορά στην πόλη, εκείνη την περίοδο, γίνεται από τον Βυζαντινό ιστορικό Θεοφύλακτο Σιμοκάτη, στην περιγραφή της εκστρατείας του στρατηγού Κομεντιόλου ενάντιον των Αβάρων το 598. Αρκετά αργότερα, τον 10ο με 14ο αιώνα, πάνω στα ερείπια αναπτύχθηκε μεσαιωνικός Βουλγαρικός οικισμός.
Το Τουρκικό όνομα της πόλης ήταν Eski Nikup (παλιά Νικόπολη). Από την Τουρκική ονομασία προέρχεται και το όνομα του σημερινού χωριού Никюп (Νικιούπ), το οποίο βρίσκεται σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από τον αρχαιολογικό χώρο.
Αν και έχουν διατυπωθεί στο παρελθόν και διαφορετικές θεωρίες, σήμερα οι επιστήμονες ταυτίζουν την Nikopolis ad Istrum με την Nikopolis ad Haemum (Νικόπολη στον Αίμο), πόλη η οποία αναφέρεται από τον γεωγράφο Κλαύδιο Πτολεμαίο.
Η Nikopolis ad Istrum δεν πρέπει να συγχέεται με την Βυζαντινή Νικόπολις, σήμερα Никопол (Νικοπόλ), η οποία βρίσκεται στις όχθες του Δούναβη, κοντά στην πόλη Плевен (Πλέβεν).
Αρχιτεκτονικά Στοιχεία
Η πόλη ήταν χτισμένη σύμφωνα με το γνωστό ως "Ιπποδάμειο Σύστημα". Γενική αρχή του Ιπποδάμειου συστήματος δεν ήταν απλώς η εφαρμογή ενός ορθογώνιου συστήματος δρόμων, αλλά η γενικότερη οργάνωση της πόλεως ώστε να εξυπηρετούνται οι λειτουργίες της με τρόπο ορθολογικό. Το σχήμα της κλασσικής πόλης ήταν ορθογωνικο, όπως ήταν τυπικό για τις Ρωμαϊκές πόλεις εκείνης της περιόδου. Αρχικά η πόλη δεν είχε τείχη. Αυτά αρχίζουν και κτίζονται μετά το 172. Ήταν ψηλά τείχη, τα οποία έφταναν μέχρι και τα 8 μέτρα με πύργους που έφταναν τα 12 μέτρα. Μπροστά από τα τείχη, στο εξωτερικό μέρος υπήρχε αμυντική τάφρος. Σε κάθε πλευρά της πόλης υπήρχε μία είσοδος με την δυτική (προς την Ρώμη) να είναι η κεντρική, η οποία είχε μια διπλή ξύλινη θύρα εξωτερικά και μια τύπου "καταράκτης" από την εσωτερική μεριά.
Οι δρόμοι της πόλης ήταν χαραγμένοι από Βορρά προς Νότο και από Ανατολή προς Δύση, ήταν καλυμμένοι από πέτρα και στις άκρες τους υπήρχαν κράσπεδα...
Κάτω από τους δρόμους και σε όλη την πόλη υπήρχε δίκτυο ομβρίων υδάτων και αποχέτευσης.
Το Ωδείο
Το ωδείο είχε χωρητικότητα 400 θέσεων. Πίσω από τις κερκίδες υπήρχαν εμπορικά καταστήματα. [Αναπαράσταση από την ιστοσελίδα του Μουσείου του Велико Търново (Βέλικο Τάρνοβο) - Πρόσθετες Εικόνες: New Bulgarian University]
[ENG] In the 6th century, Nikopolis ad Istrum was rebuilt as a powerful fortress enclosing little more than military buildings and churches. The largest area of the extensive ruins (21.55 hectares) of the classical Nicopolis was not reoccupied since the fort covered only one fourth of it (5.75 hectares), in the southeastern corner. The town became an episcopal center during the early Byzantine period. It was finally destroyed by the Avar invasions at the end of the 6th century. The town was mentioned, at that period, by the Byzantine historian Theophylaktos Simokates in connection with the campaign of the Eastern Roman military commander Komentiolos against the Avars in 598. A Bulgarian medieval settlement arose upon its ruins later (10th-14th century). The Turkish name of the town was Eski Nikup, which means "Old Nikopolis". From the Turkish name derives the name of the village Nikyup which is three kilometers from the archaeological site. Even though there were diferrent theories at the past, the modern archaeologists match Nikopolis ad Istrum with the town Nikopolis ad Haemum (Nikopolis at Stara Planina), which was mentioned by ancient geographer Claudius Ptolemaeus. Nikopolis ad Nestum is very often confused with the Byzantine Nikopolis (today Nikopol) which is near Pleven. The first archaeological excavation in the area was executed by the Hungarian naturalist and archaeologist Felix Philipp Kanitz who had the good fortune to discover the base of a bronze statue of Julia Domna, the wife of Roman Emperor Septimius Severus (reign 193-211). At the inscription on the base the name of the town, "Nikopolis ad Istrum", was mentioned. Systematic archaeological excavations commenced in fall of 1900. From 1996 the excavations are organizzed by a group of the University of Nottingham. Architectural data: The city had the typical square shape of a Roman town and it was planned by the so-called Hippodamian plan (streets intersect at right angles and have the directions of the world). The main roads were in a north-south and east-west direction and were covered by huge stone blocks, while having sidewalks, sewers central street with inspection pits in the flooring, etc. Initially, the city had no fortress walls. The construction of them started in 172 and they had height of 8 meters, and their towers were up to 12 m. In each of the fortress walls was well-protected gates. The main gate of the city was located in the west, towards Rome. The West had a square floor plan (built by opus quadratum technique) and it was equipped with the outer door, which was a double wooden door, and the inner door, which was "Cataracta" type (falling door). North of the fortress walls were found ceramic workshops. The Odeon was located southwest of the Agora and had a capacity of 400 people. [Main source: Wikipedia - Virtual reconstruction of the Odeon from the site of the Archaeological museum of Veliko Tarnovo]
[BUL] Никополис ад Иструм, село Никюп [Част 2].
Το Τουρκικό όνομα της πόλης ήταν Eski Nikup (παλιά Νικόπολη). Από την Τουρκική ονομασία προέρχεται και το όνομα του σημερινού χωριού Никюп (Νικιούπ), το οποίο βρίσκεται σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από τον αρχαιολογικό χώρο.
Αν και έχουν διατυπωθεί στο παρελθόν και διαφορετικές θεωρίες, σήμερα οι επιστήμονες ταυτίζουν την Nikopolis ad Istrum με την Nikopolis ad Haemum (Νικόπολη στον Αίμο), πόλη η οποία αναφέρεται από τον γεωγράφο Κλαύδιο Πτολεμαίο.
Η Nikopolis ad Istrum δεν πρέπει να συγχέεται με την Βυζαντινή Νικόπολις, σήμερα Никопол (Νικοπόλ), η οποία βρίσκεται στις όχθες του Δούναβη, κοντά στην πόλη Плевен (Πλέβεν).
Η πρώτη καταγεγραμένη αρχαιολογική δραστηριότητα στα ερείπια της πόλης είναι η επίσκεψη το 1871 του Ούγρου φυσιοδίφη και αρχαιολόγου Felix Philipp Kanitz. Κατόπιν μίας μικρής ανασκαφής, ο Kanitz είχε την τύχη να φέρει στο φως την βάση μπρούντζινου αγάλματος της Julia Domna, γυναίκας του αυτοκράτορα Σεπτίμου Σεβήρου, όπου αναγραφόταν και το όνομα της πόλης: "Nikopolis ad Istrum". Συστηματική ανασκαφική δραστηριότητα ξεκίνησε το φθινόπωρο του 1900. Από το 1996 ανασκαφική δραστηριότητα επιτελείται από ομάδα του Πανεπιστημίου του Νότιγχαμ της Αγγλίας.
Αρχιτεκτονικά Στοιχεία
Η πόλη ήταν χτισμένη σύμφωνα με το γνωστό ως "Ιπποδάμειο Σύστημα". Γενική αρχή του Ιπποδάμειου συστήματος δεν ήταν απλώς η εφαρμογή ενός ορθογώνιου συστήματος δρόμων, αλλά η γενικότερη οργάνωση της πόλεως ώστε να εξυπηρετούνται οι λειτουργίες της με τρόπο ορθολογικό. Το σχήμα της κλασσικής πόλης ήταν ορθογωνικο, όπως ήταν τυπικό για τις Ρωμαϊκές πόλεις εκείνης της περιόδου. Αρχικά η πόλη δεν είχε τείχη. Αυτά αρχίζουν και κτίζονται μετά το 172. Ήταν ψηλά τείχη, τα οποία έφταναν μέχρι και τα 8 μέτρα με πύργους που έφταναν τα 12 μέτρα. Μπροστά από τα τείχη, στο εξωτερικό μέρος υπήρχε αμυντική τάφρος. Σε κάθε πλευρά της πόλης υπήρχε μία είσοδος με την δυτική (προς την Ρώμη) να είναι η κεντρική, η οποία είχε μια διπλή ξύλινη θύρα εξωτερικά και μια τύπου "καταράκτης" από την εσωτερική μεριά.
Οι δρόμοι της πόλης ήταν χαραγμένοι από Βορρά προς Νότο και από Ανατολή προς Δύση, ήταν καλυμμένοι από πέτρα και στις άκρες τους υπήρχαν κράσπεδα...
Κάτω από τους δρόμους και σε όλη την πόλη υπήρχε δίκτυο ομβρίων υδάτων και αποχέτευσης.
Το Ωδείο
Το ωδείο είχε χωρητικότητα 400 θέσεων. Πίσω από τις κερκίδες υπήρχαν εμπορικά καταστήματα. [Αναπαράσταση από την ιστοσελίδα του Μουσείου του Велико Търново (Βέλικο Τάρνοβο) - Πρόσθετες Εικόνες: New Bulgarian University]
[ENG] In the 6th century, Nikopolis ad Istrum was rebuilt as a powerful fortress enclosing little more than military buildings and churches. The largest area of the extensive ruins (21.55 hectares) of the classical Nicopolis was not reoccupied since the fort covered only one fourth of it (5.75 hectares), in the southeastern corner. The town became an episcopal center during the early Byzantine period. It was finally destroyed by the Avar invasions at the end of the 6th century. The town was mentioned, at that period, by the Byzantine historian Theophylaktos Simokates in connection with the campaign of the Eastern Roman military commander Komentiolos against the Avars in 598. A Bulgarian medieval settlement arose upon its ruins later (10th-14th century). The Turkish name of the town was Eski Nikup, which means "Old Nikopolis". From the Turkish name derives the name of the village Nikyup which is three kilometers from the archaeological site. Even though there were diferrent theories at the past, the modern archaeologists match Nikopolis ad Istrum with the town Nikopolis ad Haemum (Nikopolis at Stara Planina), which was mentioned by ancient geographer Claudius Ptolemaeus. Nikopolis ad Nestum is very often confused with the Byzantine Nikopolis (today Nikopol) which is near Pleven. The first archaeological excavation in the area was executed by the Hungarian naturalist and archaeologist Felix Philipp Kanitz who had the good fortune to discover the base of a bronze statue of Julia Domna, the wife of Roman Emperor Septimius Severus (reign 193-211). At the inscription on the base the name of the town, "Nikopolis ad Istrum", was mentioned. Systematic archaeological excavations commenced in fall of 1900. From 1996 the excavations are organizzed by a group of the University of Nottingham. Architectural data: The city had the typical square shape of a Roman town and it was planned by the so-called Hippodamian plan (streets intersect at right angles and have the directions of the world). The main roads were in a north-south and east-west direction and were covered by huge stone blocks, while having sidewalks, sewers central street with inspection pits in the flooring, etc. Initially, the city had no fortress walls. The construction of them started in 172 and they had height of 8 meters, and their towers were up to 12 m. In each of the fortress walls was well-protected gates. The main gate of the city was located in the west, towards Rome. The West had a square floor plan (built by opus quadratum technique) and it was equipped with the outer door, which was a double wooden door, and the inner door, which was "Cataracta" type (falling door). North of the fortress walls were found ceramic workshops. The Odeon was located southwest of the Agora and had a capacity of 400 people. [Main source: Wikipedia - Virtual reconstruction of the Odeon from the site of the Archaeological museum of Veliko Tarnovo]
[BUL] Никополис ад Иструм, село Никюп [Част 2].
Posts
No comments:
Post a Comment