Monday, June 30, 2008

Το κάστρο στους κόκκινους βράχους | The Castle on the Red Rocks


The Castle of Belogradchik

Το κάστρο του Белоградчик (Μπελογκραντσίκ) βρίσκεται σε μία στρατηγική θέση ανάμεσα στα βαλκανικά περάσματα του "Αγίου Νικολάου" και "Kadŭ Boaz" (Καντού-Μποάζ). Βρίσκεται σε υψόμετρο 610 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας, ανάμεσα στους εντυπωσιακούς κόκκινους βράχους της περιοχής και καταλαμβάνει μία έκταση 10.200 τετραγωνικών. Είναι γνωστό ως "Καλέτο", από την τουρκική λέξη "kale" που σημαίνει "κάστρο".

The Fortress of Belogradchik

Άρχισε να κατασκευάζεται από τους Ρωμαίους τον πρώτο αιώνα μ.Χ. ως μικρό οχυρό. Ο κατασκευαστής εκμεταλεύτηκε τα πλεονεκτήματα του ελλιπτικής μορφής δύσβατου επιπέδου που σχημάτιζαν οι βράχοι και έφτιαξε μια κατασκευή ιδανική για άμυνα, προστασία, παρατήρηση και επικοινωνία (φρυκτωρίες). Από την περιοχή του σημερινού Αφγανιστάν μέχρι την Ρώμη, το μήνυμα έφτανε σε διάστημα δύο ημερών, πράγμα καταπληκτικό για την εποχή εκείνη [1].

The Fortress of Belogradchik

Στις αρχαιολογικές ανασκαφές έχουν βρεθεί νομίσματα της περιόδου των Τίτου Φλάβιου Βεσπασιανού (39-81μ.Χ.), Τραϊανού (53-117), Σέπτιμου Σέβηρου (145-211), Γορδιανού του Γ' (223-244), Τραϊανού Δέκιου (201-251). Το κάστρο ήταν ενεργό και στην ύστερη αρχαιότητα.



Ο άρχοντας Ιβάν Σρατσιμίρ (1324-1397) της πόλης του Видин (Βίντιν - σήμερα βρίσκεται στην βορειοδυτική Βουλγαρία, στις όχθες του Δούναβη) κατάλαβε την σημασία του και στα χρόνια του το κάστρο επεκτάθηκε και ενισχύθηκε. Κτίστηκαν δύο διαχωριστικά τείχη καθώς και βοηθητικά κτίρια. Παρόλα αυτά, ο Σρατσιμίρ το 1365 δέχτηκε ξαφνική επίθεση απο τον Ούγγρο βασιλιά Λουδοβίκο Α' του Ανζού που κυρίευσε το Βιντίν μετά απο πολύμηνη πολιορκία και μέχρι τις 2 Ιουνίου του 1365 είχε καταλάβει όλες τις περιοχές του συμπεριλαμβανομένου και του κάστρου στο Μπελογκράντσικ... Η φρουρά που τοποθέτησε ο Ούγγρος βασιλιάς εκδιώχτηκε από τους Βούλγαρους το 1369 για να καταληφθεί το κάστρο τελικά από τους Τούρκους (Βαγιαζήτ Α'), τo 1396, και μέρος του να καταστραφεί. Μέχρι το 1805 οι Τούρκοι έκαναν ελάχιστες μόνο προσθήκες και παρεμβάσεις. Το 1805, όμως, ξεκίνησε ευρείας κλίμακας ανακατασκευή και επέκταση από Γάλλους μηχανικούς στην υπηρεσία των Οθωμανών, η οποία ολοκληρώθηκε από Ιταλούς ειδικούς το 1837.

The Fortress of Belogradchik

To 1809 βρέθηκε για μικρό διάστημα στην κατοχή του Σέρβου αρματωλού (Hajduk) Veljko Petrović (Βέλικο Πέτροβιτς) ή Βέλκο. To 1850 οι Βούλγαροι κάτοικοι της περιοχής εξεγέρθηκαν εναντίων των Οθωμανών και κατέλαβαν το κάστρο. Αργότερα, η επανάσταση αυτή καταπνίγηκε στο αίμα. Το 1862, επίσης κατά την διάρκεια της Οθωμανικής κυριαρχίας, ενισχύθηκε ο δυτικός τομέας του κάστρου.

The Fortress of Belogradchik

Κατά την διάρκεια του Ρωσο-Τουρκικού πολέμου πολιορκήθηκε από τους Ρώσους και τους Ρουμάνους και παραδόθηκε σε αυτούς στις 25 Φεβρουαρίου του 1878, λίγες μέρες πριν την λήξη του πολέμου. Το 1885 το κάστρο έπεξε σημαντικό ρόλο για την νίκη των Βουλγάρων εναντίων των Σέρβων στον μεταξύ τους πόλεμο.

The Fortress of Belogradchik The Fortress of Belogradchik The Fortress of Belogradchik The Fortress of Belogradchik Belogradchik

Σύνδεσμος σε χάρτη / Link to Map: 43° 37' 24''N, 22° 40' 39''E


[ENG] The fortress of Belogradchik occupies a strategic position between the Balkan passages "Sveti Nikola" and "Kadu-Boaz". It is situated at an altitude of 610 m above the sea level, occupying an area of 10200 square meters. It has risen during the 1st-3rd A.D. centuries as a small fortress-rampart. The builder has used skillfully the inaccessibility of the elliptic rock terrace "first plate" and has organized a structure that fulfilled defensive, observation, protective and communication functions. The fortress was active also during the late antiquity. The ruler of Vidin Ivan Stratsimir evaluated its strategic significance. During his time it was additionally reinforced and enlarged. Two partition walls and auxiliary buildings were built. In 1396 the fortress was captured by Ottomans and partially destroyed. Till the beginning of the 19th century the new masters made only minor repairs and improvements of the fortress. The overall reconstruction and enlargement has been started in 1805 by French engineers and was completed by Italian fortification experts in 1837. The newly erected fortified walls were 12 meters high, made of property processed white stone blocks that were 2,5 m wide in the base and were bound by mortar. Battle paths were securing speed and mobility to the defenders. In order to strengthen the western sector of the defense's structure, in 1862 was erected the so-called Syuleiman fortification. The fortress is connected with the heroic deed of haldout Velko, who for a short period has gained command of the fortress in 1809, with the heroism of the Bulgarian rebels in 1850, and the actions of the Panayot Hitov's band in 1876. During the Russian - Turkish Liberation War (1877 1878) it was besieged by Russian and Romanian troops. On 25 February 1878 it was handed over to the allied forces. The fate foreordained an important role to this fortress during the Serbian - Bulgarian war of 1885, when under its walls were defeated the Serbian forces that had penetrated through Balkan passages. [From the sign placed inside the fortress]
[BUL] Белоградчишка крепост.


Creative Commons License

Friday, June 27, 2008

Το τζαμί στο Μπελογκραντσίκ... | Hadži Hjusein džamija


Belogradchik

Το Белоградчик (Μπελογκραντσίκ) είναι πόλη στην βορειοδυτική Βουλγαρία, 182 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα Σόφια... "Μπελογκραντσίκ" θα πει "η μικρή άσπρη πόλη". Είναι γνωστή για τους εκπληκτικούς σχηματισμούς των κόκκινων βράχων της περιοχής και για το πανέμορφο κάστρο της, το οποίο είναι χτισμένο στην θέση όπου παλαιότερα υπήρχε Ρωμαϊκό οχυρό. Βυζαντινοί, Βούλγαροι, Ούγγροι και Τούρκοι άφησαν αργότερα τα σημάδια τους στην ιστορία και την αρχιτεκτονική του κάστρου, αλλά και της πόλης...

Hadži Hjusein Mosque

Κοντά στο κέντρο της πόλης υπάρχει το τζαμί του Hadži Hjusein (Χατζή Χουσεΐν). Χτίστηκε το 1751 και σήμερα βρίσκεται σε άθλια κατάσταση, αν και θεωρείται ότι είναι από τα πιο όμορφα τζαμιά που υπήρχαν στην Βουλγαρία.

Hadži Hjusein Mosque

Το τζαμί έχει πίσω του, με βάση τους θρύλους, μια τραγική ιστορία... Ο Τούρκος διοικητής της περιοχής, Χουσεΐν, ο οποίος έφτιαχνε το τζαμί, είχε έναν νεαρό ξυλουργό για την κατασκευή του ξύλινου ταβανιού. Ο νεαρός είδε μια μέρα την κόρη του Χουσσεΐν και αγαπηθήκανε. Σύντομα ζήτησε από το πατέρα της το χέρι της, αλλά αυτός του ζήτησε να αλλαξοπιστήσει, να γίνει μουσουλμάνος για να του την δώσει... Ο νεαρός αρνήθηκε και ο Τούρκος διοικητής έβαλε κάποιον να τον σκοτώσει... Ο φονιάς, για να αποδείξει ότι τον σκότωσε, έφερε στον Τούρκο διοικητή το μενταγιόν του νεαρού. Στην θέα του, ο Τούρκος διοικητής λιποθύμησε... Είχε και ο ίδιος ένα ολόιδιο... Βλέπετε, ο Τούρκος διοικητής είχε στην πραγματικότητα Βουλγάρικη καταγωγή... Ήταν γενίτσαρος... Οι Τούρκοι τον είχαν πάρει από μικρό από την οικογένεια του και τον είχαν εκπαιδεύσει να υπηρετεί τον Σουλτάνο... Ο νεαρός ξυλουργός ήταν τελικά συγγενής του... Αργότερα ο Χουσεΐν αυτοκτόνησε ή κατά άλλη εκδοχή η κόρη του αυτοκτόνησε όταν έμαθε τον θάνατο του νεαρού ξυλουργού... [1]

Hadži Hjusein Mosque Hadži Hjusein Mosque Hadži Hjusein Mosque The ceiling of the Hadži Hjusein Mosque The minaret of the Hadži Hjusein Mosque

Σύνδεσμος σε χάρτη / Link to Map: 43° 37' 28''N, 22° 40' 43''E


[ENG] The town of Belogradchik is located 182 kilometers northwest from Sofia. The mosque “Hadži Hjusein” from 1751 is the only one survived from the old settlement. It was supposed to be one of the most beautiful mosques in Bulgaria, but now it is almost ruins...
[TUR] Hadži Hjusein džamija


Creative Commons License

Thursday, June 26, 2008

Έναν χρόνο στο flickr...


Έκλεισα χθες έναν χρόνο στο flickr...

Prehistoric Site of Akrotiri, Santorini

Η πρώτη φωτογραφία που ανέβασα ήταν από το εσωτερικό του υπο κατασκευή νέου στεγάστρου του προϊστορικού οικισμού στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης... Η φωτογραφία είναι από ένα σημείο του αρχαιολογικού χώρου που ελάχιστοι έχουν δει μέχρι τώρα...


[ENG] Yesterday I had anniversary: One year in flickr... The first photo I uploaded was from inside the under construction new shelter of the prehistoric site of Akrotiri, Santorini. A photo from a part that only a few people have seen till now...

Wednesday, June 25, 2008

Ο βασιλιάς Λεωνίδας και οι τουρίστες...


King Leonidas of Sparta and the tourists


[ENG] The Spartan king Leonidas and the tourists... Photo from the monument of Leonidas at Thermopylae ("Hot Gates") in Greece.
Digg my article

Share

Creative Commons License

Tuesday, June 24, 2008

Η μάχη του Κλειδιού...


Samuil's Monument

Καλοκαίρι του 1014... Ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Βασίλειος ο Β' επικεφαλής του Βυζαντινού στρατού προελαύνει προς την πόλη Κλειδί [Ключ - Κλιούτς, σήμερα βρίσκεται στην νοτιοδυτική Βουλγαρία κοντά στην πόλη Петрич (Πέτριτς - Πετρίτσι)] για να αντιμετωπίσει τον Βουλγαρικό στρατό. Οι Βούλγαροι, αν και ήταν υποτελείς του Βυζαντίου, είχαν βρει την ευκαιρία, εξαιτίας εμφύλιων συρράξεων που συγκλόνιζαν την Βυζαντινή αυτοκρατορία, να ξεσηκωθούν. Με αρχηγό τον Σαμουήλ, για σχεδόν τριάντα χρόνια είχαν στην κατοχή τους ολόκληρη την Μακεδονία, δημιουργώντας έτσι την πρώτη Βουλγαρική Αυτοκρατορία, ενώ σποραδικά λεηλατούσαν και τις περιοχές της Θεσσαλίας, της Στερεάς και της Πελοποννήσου. Η Βουλγαρική Αυτοκρατορία εκτεινόταν από την Αδριατική Θάλασσα έως τον Εύξεινο Πόντο και πρωτεύουσα ήταν αρχικά η πόλη των Σκοπίων και αργότερα η Οχρίδα (σήμερα ανήκει στην Π.Γ.Δ.Μ.). Το 1014, όμως, ο Βασίλειος έχει καταφέρει να καταπνίξει τις εμφύλιες συρράξεις και θεώρησε ότι ήταν καιρός να στραφεί εναντίον των Βουλγάρων, μαζί με τους στρατηγούς του Νικηφόρο Ξιφία και Νικηφόρο Ουρανό... Αργότερα θα καταφτάσει στην περιοχή του Κλειδιού και ο στρατηγός Θεοφύλακτος Βοτανειάτης.

Οι Βούλγαροι αντιστέκονται σθεναρά και η πλάστιγγα φαίνεται να γέρνει προς το μέρος τους. Την νύχτα, όμως, πριν ξημερώσει η 29η Ιουλίου του 1014, ο στρατηγός Νικηφόρος Ξιφίας μαζί με τρεις τούρμες (μονάδες του Βυζαντινού στρατού), πιθανότατα με την βοήθεια των Βλάχων της περιοχής, βρίσκει πέρασμα πάνω από τα βουνά της Беласица (Μπελασίτσα - Βαλαθίστα) και περνάει στα νώτα των Βουλγάρων. Η θηλιά έχει κλείσει... Το μεσημέρι της 29ης Ιουλίου, ο Βασίλειος ξεκινάει σφοδρή επίθεση και λίγο αργότερα αρχίζει την επίθεση και ο Νικηφόρος Ξιφίας... Οι Βούλγαροι, όταν συνειδητοποιούν ότι είναι περικυκλωμένοι πανικοβάλλονται, αρχίζουν και πετάνε τα όπλα και τρέχουν ατάκτως να σωθούν... Ο Βυζαντινός χρονογράφος Κεδρηνός διηγείται: "...και περιοδεύσας το προς μεσημβρίαν κείμενον του Κλειδιού υψηλότατον όρος, ο Βαλαθίσταν κατονομάζουσι, και ταχυπορίαις και ανοδίαις χρησάμενος, και του Ιουλίου μηνός επινεμήσει, άνωθεν εξαίφνης μετ' αλαλαγμού και δουπού κατά νώτου γίνεται Βουλγάρων. Οι δε τω άπροσδοκήτω καταπλαγέντες τρέπονται προς φυγήν. Και ο βασιλεύς μονωθέν διαρρήξας το τείχος έδίωκεν" [1]. 14000 στρατιώτες πιάνονται αιχμάλωτοι, ενώ ο ίδιος ο Σαμουήλ και ο γιος του μετά βίας καταφέρνουν να ξεφύγουν την αιχμαλωσία, πιθανότατα προσποιούμενοι τους πεθαμένους, και καταφεύγουν στην πόλη Πρίλαπο (Прилеп - Πρίλεπ, σήμερα στην Π.Γ.Δ.Μ.).

Ο Βασίλειος διατάσσει ανά 100 αιχμαλώτους να τυφλώνουν τους 99 και να αφήνουν μονόφθαλμο τον εκατοστό, ώστε να μπορέσει να οδηγήσει τους υπόλοιπους 100...

Samuil's Monument

Ο Σαμουήλ τραυματισμένος, περιμένει με αγωνία στα τείχη του Πρίλαπου για ένα σημάδι... Τότε αντικρίζει το φρικτό θέαμα... Οι στρατιώτες του πλησιάζουν μέσα σε αγκομαχητά, παραπατώντας και πέφτοντας παρασύροντας ο ένας τον άλλο... Η καρδιά του δεν αντέχει άλλο... Παθαίνει έμφραγμα και πεθαίνει τελικά, στις 6 Οκτωβρίου του 1014.

Samuil's Monument

Υπάρχουν πολλές εκδοχές για την πράξη του Βασιλείου... Η μία θέλει να αποφασίζει την αποτρόπαια πράξη του, όταν μαθαίνει τον θάνατο σε ενέδρα του φίλου του στρατηγού Θεοφύλακτου
Βοτανειάτη. Η δεύτερη θέλει τον Βασίλειο να επιβάλει την φρικτή τιμωρία αυτή, επειδή θεωρούσε τους Βούλγαρους προδότες, καθώς ήταν υποτελείς του Βυζαντίου και είχαν επαναστατήσει, και αυτή ήταν η προβλεπόμενη τιμωρία για την προδοσία. Το πιο πιθανό, πάντως, ήταν ότι ο Βασίλειος ήθελε να κάνει κάτι το οποίο θα γονάτιζε και θα παραδειγμάτιζε τους Βούλγαρους, τους οποίους αντιμετώπιζε ήδη σχεδόν 30 χρόνια. Η αλήθεια είναι ότι μετά την μάχη στο Κλειδί και μέχρι το 1019 ο Βασίλειος κυρίευσε ολόκληρη την Βουλγαρική επικράτεια. Άλλοι θέλουν, πάντως, η όλη ιστορία να είναι απλά ένας θρύλος.

Ο αυτοκράτορας Σαμουήλ είναι άλλη μια προσωπικότητα την οποία προσπαθούν να καπηλευτούν οι Σλαβομακεδόνες γείτονες μας... Πάντως η ιστορία έχει ονομάσει τον Βασίλειο τον Β' "Βουλγαροκτόνο" και προφανώς όχι "Μακεδονοκτόνο"..

Στην περιοχή που έγινε η Μάχη του Κλειδιού, οι Βούλγαροι έχουν αναγείρει μνημείο του Σαμουήλ και του στρατού του.


Samuil's Fortress The tower and the Shelter Tower at Samuil's Fortress View from Samuil's Fortress


Υ.Γ.: Λεπτομερή ανάλυση της μάχης μπορείτε να βρείτε εδώ.


[ENG] On July 29, 1014, the emperor of Byzantium Basil II outmaneuvered the Bulgarian army in the Battle of Kleidion, with Samuil separated from his force. Having crushed the Bulgarians, Basil was said to have captured 15,000 prisoners and blinded 99 of every 100 men, leaving 150 one-eyed men to lead them back to their ruler, who fainted at the sight and died two days later suffering a stroke. Although this may be an exaggeration, this gave Basil his nickname Boulgaroktonos, "the Bulgar-slayer" in later tradition. [English Wikipedia]

Digg my article

Share

Creative Commons License

Monday, June 23, 2008

Αλήθεια ή ψέματα; (Βλογοπαίγνιον)


Με προσκάλεσε η Beniamin η δωδέκατη...



Πρέπει να γράψω τρια ψέματα και μια αλήθεια για μένα και εσείς πρέπει να βρείτε τι είναι τι...

Λοιπόν, αρχίζουμε;

1. Αντιπαθώ τον φραπέ... Δεν μπορώ να καταλάβω πως είναι δυνατόν ο κόσμος να πίνει και να απολαμβάνει αυτό το... ζουμί... Για μένα, καπουτσίνο... Άλλωστε κολλάει και με το επώνυμο μου...

2. Όσο αντιπαθώ τον φραπέ τόσο λατρεύω το καρπούζι... Περιμένω πως και πως να έρθει το καλοκαίρι για να απολαύσω το αγαπημένο μου φρούτο!! Όταν ως φοιτητής είχα πάει στην Βάρδα, στα καρπούζια, να δουλέψω για να βγάλω λίγο χαρτζιλίκι για τα προς το ζην (βότκες στο Συνεργείο) ήταν η καλύτερη μου... Όταν σπάγαμε κανένα έπεφτα με τα μούτρα... Φρέσκο - φρέσκο!! Κατευθείαν από το μποστάνι!!

3. Λέω πάντα ψέμματα... (Για να σας δω τώρα πως θα βγάλετε άκρη με το γνωστό παράδοξο του Επιμενίδη)

4. Τα πρώτα χρόνια της ζωής μου τα πέρασα στο Ναύπλιο. Πιτσιρικά με πήγαιναν οι γονείς μου σε ένα γνωστό ζαχαροπλαστείο τότε της πόλης όπου τρελαινόμουν να τρώω πάστα μόκα... Τρεις - τρεις τις έτρωγα!! Ήμουν τόσο καλός πελάτης που είχαν αρχίσει να φτιάχνουν ένα ταψί με πάστες που αντί να γράφει πάνω με σοκολάτα "Μόκα" έγραφε "Κλέαρχος"...

Για την συνέχεια αν θέλουν μπορούν να παίξουν ο Philos, ο An205, η Lily και, αν δεν έχει παίξει ακόμα ο Zouri.


[ENG] Another blog-tag game. I have to write 3 lies and one true thing about myself and you have to find out what is what...

Digg my article

Share

Creative Commons License

Saturday, June 21, 2008

Τι έχουμε αν συνδυάσουμε...


...τα παραδοσιακά ακούσματα της Ροδόπης* με την χιπ-χοπ μουσική; Το τραγούδι "Пустоно лудо и младо" (Πούστονο λούντο η Μλαντό - κάπου έπεσε το μάτι μου ότι μεταφράζεται ως "τρελό νεαρό αγόρι", αλλά δεν είμαι σίγουρος) με τον ράπερ Устата (Ουστάτα) και τις παραδοσιακές φωνές (όχι αυτές της φωτογραφίας) των Мария Тодоринова (Μαρίγια Τοντορίνοβα), Николета Николова (Νικολέτα Νικόλοβα) και Албена Стойнева (Αλμπένα Στοΐνεβα).



Το τραγούδι βρίσκεται στην συλλογή "Fresh Hits - Пролет 2008". Βιντεοκλίπ του τραγουδιού μπορείτε να δείτε εδώ (Κάτι λέει και για μας μέσα)... Το τραγούδι έχει κυκλοφορήσει και σε διασκευές αρκετών άλλων Βούλγαρων τραγουδιστών και τραγουδιστριών, όπως της Десислава (Ντεσισλάβα)...



[ENG] What comes out if we mix traditional music and songs from Rhodope region with hip-hop music? Obviously the song "Pustono Ludo i Mlado" - probably translated as "Crazy young boy" - from Ustata and the voices of Mariya Todorinova, Nikoletta Nikolova and Albena Stoineva.
[BUL] "Пустоно лудо и младо".

Digg my article

Share

Creative Commons License

Friday, June 20, 2008

Πολιτικό Μπλογκοπαίχνιδο....


Με προσκάλεσε η Amelie...

Πρέπει να γράψω τρεις προτάσεις που θα έλεγα - αν είχα την δυνατότητα - μπροστά στους πολιτικούς μας...



Λοιπόν, θα τους έλεγα:

1. Να ψηφίζουν στην βουλή κατά συνείδηση και όχι με βάση την λεγόμενη "κομματική πειθαρχία"... Αν είναι όλοι οι βουλευτές να πρέπει να υποτάσσονται στις αποφάσεις του ενός, τότε γιατί εγώ πρέπει να ψηφίζω και να πληρώνω 300; Ας εκλέγονται μόνο οι αρχηγοί των κομμάτων και να αποφασίζουν με βάση τα ποσοστά που έχουν, όπως στα Διοικητικά Συμβούλια των ανωνύμων εταιρειών...

2. Να αγωνιστούν για πραγματική διάκριση των εξουσιών. Με βάση το σύνταγμα μας, υπάρχει διάκριση των εξουσιών, άρα - είναι κάτι που εγώ δεν μπορώ να καταλάβω ως μη νομικός - πως γίνεται τα μέλη της κυβερνήσεως (εκτελεστική εξουσία) να είναι κατά κανόνα βουλευτές (νομοθετική εξουσία); Θα μου πείτε είναι σημαντικό αυτό; Για μένα απόλυτα! Αν υπάρχει ασυμβίβαστο μεταξύ της ιδιότητας του βουλευτή και αυτής του Υπουργού, οι Υπουργοί δεν θα έχουν ανάγκη από "κομματική πελατεία".

3. Να ψηφίσουν νόμο για απαγόρευση των οικοδομικών δραστηριοτήτων σε εκτός σχεδίου περιοχές σε κάθε περίπτωση!! Ούτε με 4, ούτε με 14, ούτε με 54 στρέμματα...

Βέβαια, σημασία δεν έχει μόνο τι θα τους πω εγώ, αλλά αν θα θυμάμαι τι τους είχα πει όταν θα πάω στην κάλπη να ψηφίσω...

Όποιος επιθυμεί μπορεί να πάρει την σκυτάλη! (Θα έγραφα κάποια ονόματα, αλλά δεν ξέρω ποιός ενδιαφέρεται να ασχοληθεί με την πολιτική κατακαλόκαιρο... Είναι και τα μπάνια του λαού...)


Υ.Γ.1: Αυτά και άλλα τα είχα ξαναγράψει και εδώ...
Υ.Γ.2: Ακολουθεί σύντομα και δεύτερο μπλογκοπαίχνιδο από την Beniamin...


[ENG] New blog-tag game... I had to write three phrases I would like to say in front of the Greek politicians...

Digg my article

Share

Creative Commons License