Μια φορά και έναν καιρό στην Σαντορίνη... Πικ-νικ στην παραλία πολλά χρόνια πριν...
Σημείωση: Ξεκινάω το "Old Santorini Project". Όποιος έχει παλιές φωτογραφίες από την Σαντορίνη, κυρίως φωτογραφίες από κοινωνικές εκδηλώσεις, παραδοσιακές εργασίες, ή ηφαιστειακή δραστηριότητα, και επιθυμεί να τις μοιραστεί με τον υπόλοιπο κόσμο, ας μου στείλει ένα email στο klearhos@gmail.com.
[ENG] Once upon a time in Santorini... A picnic next to the sea, many years ago... Attention: I am initiating the "Old Santorini Project". If you have old photos of Santorini, mainly photos from social events, traditional activities, or volcanic activity, and you would like to share them with the rest of the world, send me an email at klearhos@gmail.com.
Σάββατο του Λαζάρου, σήμερα και, όπως κάθε χρόνο, το έθιμο του Λαζάρου πραγματοποιήθηκε στα χωριά της Σαντορίνης.. Η φωτογραφία από τον Πύργο Καλλίστης.
[ENG] Lazarus Saturday today and the Lazarus tradition took place, like every year, in the villages of Santorini... The photo is from village Pyrgos Kallistis. More information here.
Είχα εκφράσει την επιθυμία μου να φωτογραφήσω τον τρόπο με τον οποίο φτιάχνουν τα Μελιτίνια, το γνωστό Πασχαλινό γλύκυσμα της Σαντορίνης... Έτσι, με κάλεσε η κυρία Άννα από το Ακρωτήρι στο σπίτι της...
Το μελιτίνι αποτελείται από δύο πράγματα. Την ζύμη και την γέμιση. Για την ζύμη χρειάζεστε αλεύρι για όλες τις χρήσεις (750 γραμμάρια), ελαιόλαδο (ένα ρακοπότηρο), και μαστίχα Χίου. Τα υλικά αυτά τα ανακατεύουμε με χλιαρό νερό. Την ζύμη που θα προκύψει την απλώνουμε μέχρι να γίνει πολύ λεπτή. Προσέχουμε, βέβαια, να είναι ομοιόμορφη...
Με μία φόρμα κόβουμε στρογγυλά κομμάτια ζύμης...
Για την γέμιση χρειαζόμαστε ανθότυρο (1 κιλό), ζάχαρη (1 κιλό), μπέικιν πάουντερ (2 κουταλάκια), αυγά (4), αλεύρι για όλες τις χρήσεις (6 κουταλιές της σούπας), μαστίχα σκόνη (2 κουταλάκια), και βανίλια (1). Αρχικά, χτυπάμε καλά στο μίξερ το τυρί και ύστερα προσθέτουμε την ζάχαρη. Στη συνέχεια προσθέτουμε τα αυγά και μετά τα υπόλοιπα υλικά και τα χτυπάμε στο μίξερ μέχρι η γέμιση να γίνει παχύρρευστη.
Υπάρχουν και διάφορες παραλλαγές στην συνταγή, όπως, για παράδειγμα, προσθήκη λίγου ούζου στην ζύμη ή βούτυρο αντί για ελαιόλαδο...
Όταν μου είχαν πει πρώτη φορά ότι το σημαντικό στο μελιτίνι είναι το "τσίμπημα", δεν φανταζόμουν ότι πραγματικά τσιμπάνε τα μελιτίνια! Κι όμως... Και μάλιστα όσα περισσότερα τα τσιμπήματα τόσο πιο μαστόρισσα η μαγείρισσα! Στην φωτογραφία η Μαρία, η μικρότερη κόρη της κυρίας Άννας "τσιμπάει" ένα μελιτίνι...
Η Κατερίνα, η μεγαλύτερη κόρη της κυρίας Άννας τσιμπάει μελιτίνια...
Σε αυτό το μελιτίνι μετρήσαμε 43 τσιμπήματα...
Δεν ξέρω από που προέρχεται το όνομα "μελιτίνι", πάντως στην αρχαιότητα "μελίτινος" ήταν αυτός που ήταν φτιαγμένος από μέλι ή γλυκός σαν μέλι...
Ο στόχος ήταν τα 250 μελιτίνια...
Έτοιμα για τον φούρνο... Η γεύση ήταν εκπληκτική!
Η Κατερίνα "τσιμπάει" ένα μελιτίνι...
Σημείωση: Στην Οία τα μελιτίνια τα φτιάχνουν την Μεγάλη Τρίτη.
[ENG] I expressed my desire to photograph the way locals make "Melitinia", the well known Santorinian soft cheese pastries that traditionally are being made the week before the Easter. Happily, I was invited by Mrs. Anna in her home in Akrotiri to do so... When we make Melitinia, we make two things: the dough and the stuff. For the dough we need flour (750 grams), olive oil (a small glass) and mastic. We mix all these materials with warm water. For the stuff we need cream cheese (1 kg), sugar (1 kg), baking powder (2 tsp), eggs (4), flour (6 tablespoons), mastic powder (2 teaspoons), and vanilla (1 dose). We roll out the dough evenly till it becomes thin and well spread... Then, with the use of a round pastry cutter, we start cutting out the dough into round pieces... For the stuff, we hit well in the blender the cheese and then we add the sugar. After a while, we add the eggs and then the remaining ingredients and beat in mixer until we have a thick mixture (There are several variations on the recipe, such as, for example, adding a little ouzo in the dough or using butter instead of olive oil). We take few stuff with a spoon, we add it in each round piece of dough, turning its edges and pinching it. When I was told for first time that the most important when making melitinia is the "pinching", I could not imagine that they actually pinch the melitinia!! But they really do that! And not only that... The more pinches the better. I do not know why they call them "melitinia, however in ancient times "melitinos" was the one that was made from honey or who was sweet as honey... Photos: [1] Mrs. Anna, [2] Mrs. Anna spreading the dough, [3] Cutting out the dough into round pieces, [4] The stuff. [5] Maria, the younger daughter of Mrs. Anna, pinching a melitini, [6] Katerina, the elder daughter of Mrs. Anna, [7] We counted 43 pinches to that melitini, [8] Maria, [9] The target was 250 melitinia, [10] Ready for the oven! Video: Katerina pinching a melitini.
Η "ανεδοσά" είναι ένα τοπικό φαινόμενο της Σαντορίνης, το οποίο προκαλείται από την διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ του ηφαιστείου και του νησιού... Μοιάζει με ομίχλη, η οποία ανεβαίνει από την θάλασσα της καλντέρας και απλώνεται σε όλο το νησί...
[ENG] "Anedosa" is the mist from the volcano of Santorini. It is a local phenomenon that happens due to temperature difference between the volcano and the island... it starts from the sea of the caldera, it climbs the cliffs and then spreads to the rest of the island...
Έτρεμαν τα πόδια μου όταν πήγα χθες στο Εργαστήριο Κεραμικής στον αρχαιολογικό χώρο του Προϊστορικού Οικισμού του Ακρωτηρίου της Σαντορίνης, για να φωτογραφήσω ένα αγγείο που είχα δει κατά την προηγούμενη επίσκεψη μου εκεί...
Ήταν ένα αγγείο με ανάγλυφες παραστάσεις αμπελιών... Η πρώτη μου σκέψη, όταν το είχα δει, ήταν "αυτό δεν θα έπρεπε να είναι εδώ". Δεν είχα δει ποτέ κάτι τέτοιο από εκείνη την χρονική περίοδο. Αργότερα, όταν ρώτησα για το αγγείο τον διευθυντή των ανασκαφών κ. Χρίστο Ντούμα, μου είπε κάτι αντίστοιχο: "Τέτοια αγγεία περιμένεις να τα δεις από νεότερες περιόδους".
Σύμφωνα με τον κ. Ντούμα, η καλλιέργεια της αμπέλου έφθασε στο Αιγαίο στα μέσα της 3ης χιλιετίας κι έτσι μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι ο οίνος άρχισε να παράγεται στην προϊστορική Θήρα τουλάχιστον από τις αρχές της 2ης χιλιετίας π.Χ..
Ζήτησα άδεια από τον κον. Ντούμα να φωτογραφίσω το αγγείο και, προς μεγάλη μου χαρά, μου την έδωσε, οπότε χθες ήταν η μεγάλη μέρα... Συνέχεια είχα την αγωνία να τραβήξω καλές φωτογραφίες και το άγχος μην κάνω κάτι και του προκαλέσω κάποια ζημιά...
Το δοχείο βρέθηκε στον θέση του Νοτίου Φρεατοπασσάλου 33, στις 17.11.2000, κατά τις εργασίες της κατασκευής του στεγάστρου πάνω από τον Προϊστορικό οικισμό. Ο κωδικός του αριθμός είναι 8879.
[ENG] My legs trembled when I went yesterday to the Pottery Conservation Workshop in the archaeological site of the Prehistoric Settlement of Akrotiri in Santorini, in order to photograph a vessel that I had seen there during my previous visit... It was a vessel with relief representations of vines... My first thought when I saw it was, "this should not be here". I had never seen anything like that from that period of time. Later, when I asked the director of the excavations, Mr. Christos Doumas, about this vessel, he also said something like that: "You expect to see such kind of vessels from a far later period". According to Mr. Doumas, viticulture was introduced in the Aegean islands in the mid of the third millennium b.C., so we can say that the wine was produced in prehistoric Thera at least by the early second millennium b.C.. I asked permission from Mr. Doumas to take some photos of the vessel and, to my great joy, he gave it to me, so yesterday was the big day... Except being worried if I will be able to take some nice photos, I had the stress not to do something that will damage it... The vessel was found in the well-hole for the south bored pile 33 on 17.11.2000, during the construction works for the shelter of the prehistoric settlement. The code number of the vessel is 8879.
"Volem un Barri Digne" ή "Θέλω μια αξιοπρεπή γειτονιά" λέει το πανό που είναι κρεμασμένο σε αυτό το μπαλκόνι... Τέτοια πανό είναι κρεμασμένα σε πάρα πολλά από τα μπαλκόνια της γειτονιάς "El Raval" της Βαρκελώνης...
Η γειτονιά αυτή, λίγα μόλις τετράγωνα από την "La Rambla" (Αγορά), ήταν πάντα η κακόφημη γειτονιά της Βαρκελώνης. Παρόλα αυτά, ποτέ δεν ήταν στην κατάσταση που είναι σήμερα... Πληρωμένος έρωτας σε δημόσιους χώρους, μπροστά στα μάτια των περαστικών, και ναρκωτικά είναι ένα καθημερινό φαινόμενο...
Οι κάτοικοι της περιοχής αποφάσισαν να αντιδράσουν... Μία από τις διαμαρτυρίες τους ήταν και τα πανό της παραπάνω φωτογραφίας...
Στην Rambla del Raval (Αγορά της Ραβάλ) υπάρχει ένα κοινόβιο αναρχικών... Αυτοί κρέμασαν πανό που σατίριζαν τα πανό των υπολοίπων κατοίκων της περιοχής... "Θέλω ένα ελικόπτερο" ή "Θέλω μία Γειτωνία" (κατά το Βαβυλωνία).
[ENG] "Volem un Barri Digne" or "I want a decent neighborhood", says the banner that is hanging on a balcony in the neighborhood "El Raval" of Barcelona... Such banners are hanging in many other balconies in the area... This neighborhood, just some blocks away from "La Rambla" (The Market), was always the infamous neighborhood of Barcelona. However, it was never in the situation that is is today... Street sex in front of the eyes of the passengers, and drug selling, are very common here... The locals decided to react... One of their protests were those banners... In the Rambla del Raval (Market of Raval), though, there is also is an anarchist commune... They hung banners that satirized the banners of the other local residents, like "I want a helicopter" or "I want a Neighboor-lonia" (like "Babylonia").
Το Ενυδρείο της Βαρκελώνης βρίσκεται στο Port Vell ("Παλιό Λιμάνι") και είναι ένα από τα μεγαλύτερα του κόσμου... Εκεί θα βρείτε ζώα από 450 διαφορετικά θαλάσσια είδη... Άνοιξε πρώτη φορά στο κοινό στις 8 Σεπτεμβρίου του 1995.
Muraea helena... Η σμέρνα με τα κοφτερά της δόντια...
Zeus faber... Είναι πολύ κοινό ψάρι παγκοσμίως... Στην Ελλάδα το λέμε "Χριστόψαρο", οι Άγγλοι το ονομάζουν "Saint Peters Fish" (Το ψάρι του Αγίου Πέτρου) και "John Dory", ενώ οι Μαοροί "Κουπάρου". Ο θρύλος λέει ότι το ακούμπησε με το δάκτυλο Του ο Χριστός, ή κατά άλλους ο Άγιος Πέτρος, γι' αυτό και απέκτησε την μαύρη βούλα στο σώμα του... Σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας το ξέρουν ως "Σαμπιέρος", από το "Saint Peters Fish".
Ένα από τα πιο γλυκά ψάρια του ενυδρείου...
Arothron hispidus... Από τα πιο αεικίνητα ψάρια του ενυδρείου...
Η μεγάλη μύτη του ενυδρείου... Το πιο αστείο ψάρι που είδαμε και μάλλον αυτό που τραβούσε περισσότερο το ενδιαφέρον του κόσμου...
Pterois volitans. Δηλητηριώδες ψάρι των κοραλλιογενών υφάλων...
Synanceia verrucosa, το πιο δηλητηριώδες ψάρι του ενυδρείου... Στην Ιαπωνία, πάντως, θεωρείται έδεσμα... Ένα ακόμα χαρακτηριστικό αυτού του ψαριού είναι ότι μπορεί να ζήσει έξω από το νερό γύρω στις 20 ώρες...
Ένα ψάρι με μεγάλα δόντια...
Carcharias taurus. Καρχαρίες... Σε τρομάζουν ακόμα και πίσω από το γυαλί...
Octopus vulgaris... Το κοινό Χταπόδι...
Phyllopteryx taeniolatus... Ο φυλλοπτέρυγος δράκος της θάλασσας...
Μέδουσες...
[ENG] The Aquàrium of Barcelona is located in the Port Vell ("Old Harbor"). You can see there 11.000 animals of 450 different species and an underwater tunnel of 80 meters.
Posts
